پس از شورشی که هفتۀ گذشته در بند 1 زندان رجائی شهر رخ داد و طی آن زندانیان ضمن شکاندن 6 عدد از دوربینهای نظارتی و به آتش کشیدن وسائل قابل اشتعال در اعتراض به وضعیت غیر انسانی حاکم بر زندان از قبیل سرمای بیش از حد فضای بند ،نداشتن لباس و پتو و حتی غذای غیر قابل خوردن زندان و همچنین شکنجه ها و تنبیه های بدنی ،انفرادیهای طویل المدت و غیر قانونی ، محروم شدن از حق تلفن و ملاقات ، کمبود امکانات پزشکی و درمانی و بسیاری دیگر از حقوق نقض شده دیگر خویش اقدام به بستن درهای بند و مقاومت در برابر گارد می کردند.
سه روز بعد سهراب سلیمانی رئیس سازمان زندانها به همراه پنج تن از مسئولین قوۀ قضائیه و سازمان زندانها از این بند بازدید کردند .جالب است که طی این بازدید تمامی زندانیان در حالی که کمترین لباسی نداشتن به هواخوری فرستادن و این مقامات از دیوارها و اتاقهای خالی بازدید نمودند. کاش آقای سهراب سلیمانی حاضر می شد بند ما را در حالی که زندانیان در آن حضور دارند بازدید نمایند.
شاید دیدن اینکه زندانیان در اتاقهای خویش جا برای نشستن کم دارند چه رسد به خوابیدن برایشان سخت بود. یا شاید ایشان نمی خواسته بر خلاف حقوق شهروندی زندانیان اندرزگاه 1 تخت ندارند و بر روی زمین می خوابند . یا اینکه غذای زندان گوشت و سبزیجات و میوه ندارد و اصلا قابل خوردن نیست و اکثر زندانیان سوء تغذیه دارند.
شاید هم تحمل شنیدن این را ندارد که کوچکترین اعتراض و رفتاری که خلاف میل زندانبانها باشد با باتوم و کابل و انفرادی جواب داده می شود .
شاید دیدن چهره های ما روح لطیف این عزیزان را آزرده می کرد و شاید هم هنوز اندکی وجدان در انتهای وجود مدیران سازمان زندانها بوده است و آنها ترسیده اند با دیدن چهرهای زار و نزار ما آن اندک وجدان تحریک شده و شب خوابشان نبرد .
در پایان این نکته ساده را به این مدیران سازمان زندانها یادآور می شوم که با نادیده انگاشتن مشکلات آنها را حل نکرده اید و اگر به زودی در حل این مشکلات مهم اهتمام نورزید. بزودی شاهد یک شورش سراسری در زندانهای خود خواهید بود .
بهروز جاوید طهرانی
زندان گوهردشت کرج (رجائی شهر)
01 دی 1388 خورشیدی
انتشار:فعالین حقوق بشر و دمکراسی ایران
http://pejvakzendanyan.blogfa.com
Tel.:0031620720193
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر