بنابه گزارشات رسیده از بند 7 زنان زندان گوهردشت ، یک زن زندانی برای رهائی یافتن از شکنجه های غیر انسانی مسئولین زندان اقدام به خودکشی کرد و جان باخت.
زندانی مهناز اکبر تهرانی 22 ساله ابتدا به حفاظت و اطلاعات زندان برده شد و وحشیانه مورد شکنجه قرار گرفت شکنجه ها علیه او به حدی بود که چهرۀ او خونین و با کمک پاسداربندها به سلول انفرادی بند 7 زنان زندان گوهردشت منتقل شد. او در سلولی قرار گرفت که دارای شرایط طاقت فرسایی است. زنان زندانی که به سلولهای انفرادی منتقل می شوند در روز از یک جیره غذایی برخوردار هستند و آنها را در گرسنگی مفرط قرار میدهند . همچنین در طی 24 ساعت 2 بار امکان اسفاده از دستشوئی دارند. و به مدت طولانی امکان استفاده از حمام را ندارندو در شرایط بهداشتی فاجعه بار قرار می گیرند. شرایط زنان زندانی طاقت فرسا و قرون وسطائی است و غیر قابل تشریح است و شرایط آنها نسبت به مردان زندانی بسیار دشوارتر است .و از هیچ حقی برخوردار نیستند. تجاوز به زنان زندانی و بی دفاع بخصوص آنهایی که به حفاظت واطلاعات زندان گوهردشت برده می شوند و یا در سلول انفرادی قرار داده می شوند از شکنجه معمول کارگزاران زندان و پاسدار بندها می باشد. زنان زندانی بیش از 3 ماه ناچار هستند که در سلولهای انفرادی(سگ دونی) بسر ببرند. خانم مهناز اکبر تهرانی یکی از بیشمار زنانی که دچار وحشیگری پاسداران زندان قرار گرفت این زن جوان و بی دفاع برای پایان دادن به دردها و رنجهای خود ساعت 07:00 صبح در سلول انفرادی اقدام به خودکشی می کند و ساعت 12:00 متوجه می شوند که او اقدام به خودکشی کرده و جان باخته است.
زنان زندانی توسط علی محمدی معاون زندان، ترابی رئیس بازرسی زندان،کرمانی رئیس حفاظت و اطلاعات زندان،فرج نژاد معاون حفاظت و اطلاعات زندان و خادم رئیس بند 1 ، از بند زنان به حفاظت و اطلاعات زندان برده می شوند و توسط این افراد مورد شکنجه جسمی جنسی وحشتناکی قرار می گیرند این شکنجه ها به حدی ضد بشری است که امکان تشریح انها نیست. درنده خوئی و اعمال ضد بشری علیه زنان زندانی بی دفاع همه مرزهای را درنوردیده است .
علی محمدی ،ترابی ،کرمانی، نبی الله فرج نژاد و خادم همچنین برای زهر چشم گرفتن از سایر زندانیان آنها را در معرض دید سایر زندانیان آماج باتومهای برقی خود قرار می دهند و تا بیهوشی زندانی به شکنجه زندانی ادامه می دهند یکی از زندانیانی که قربانی این شکنجه وحشیانه قرار گرفته بود خانم فریبا علیزاده است .
فشارها و شرایط طاقت فرسا علیه زنان زندانی به حدی است که آمار خودکشی در بین آنها بسیار بالا است. و کارگزاران زندان تمامی سعی و تلاش خود را بکار می برند که از اتفاقات جنایتکارانه که در این بند روی میدهد جلوگیری نمایند. و اخبار آن به بیرون درز نکند. و در صورت انتشار هر خبری یکی از زنان بی دفاع را به بهانۀ اینکه اخبار زندان را به بیرون داده است با شرایط وحشتناک فوق مواجه می سازند.
زنان زندانی حق کوچکترین اعتراضی و یا خواسته ای را ندارند و در غیر اینصورت با شکنجه های جسمی و جنسی فوق مواجه می شوند. پاسداران زندان سعی دارند که اراده انسانی آنها را سلب کنند و بصورت مطلق تسلیم خواسته های خود کنند.
شیوه غیر انسانی دیگری که برای به اعتیاد کشاندن زنان زندانی بکار برده می شود با اسرار در اختیار آنها متدون و یا قرصهای اعتیاد آور قرار میدهند این داروهای اعتیاد آور و خطرناک را بعنوان داروهای آرام بخش به زندانیان زن تجویز می کنند و مسر در مصرف آنها هستند. این طرح توسط فردی به نام محلاتی در زندانهای تهران از چند سال گذشته دنبال می شود .
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ،شکنجه های جسمی و جنسی و حشیانه و ضد بشری علیه زنان زندانی که منجر به خودکشی آنها می شود را محکوم می کند. و از تمامی سازمانهای مدافع حقوق زنان جهان ،کمیسر عالی حقوق بشر و سایر سازمانهای حقوق بشری برای نجات جان زنان زندانی در زندان گوهردشت خواستار اقدامات عملی است.
فعالین حقوق بشر ودمکراسی در ایران
12 خرداد 1388 برابر با 02 ژون 2009
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
سازمان دیدبان حقوق بشر
http://pejvakzendanyan.blogfa.com
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
tel. : 003162072019
زندانی مهناز اکبر تهرانی 22 ساله ابتدا به حفاظت و اطلاعات زندان برده شد و وحشیانه مورد شکنجه قرار گرفت شکنجه ها علیه او به حدی بود که چهرۀ او خونین و با کمک پاسداربندها به سلول انفرادی بند 7 زنان زندان گوهردشت منتقل شد. او در سلولی قرار گرفت که دارای شرایط طاقت فرسایی است. زنان زندانی که به سلولهای انفرادی منتقل می شوند در روز از یک جیره غذایی برخوردار هستند و آنها را در گرسنگی مفرط قرار میدهند . همچنین در طی 24 ساعت 2 بار امکان اسفاده از دستشوئی دارند. و به مدت طولانی امکان استفاده از حمام را ندارندو در شرایط بهداشتی فاجعه بار قرار می گیرند. شرایط زنان زندانی طاقت فرسا و قرون وسطائی است و غیر قابل تشریح است و شرایط آنها نسبت به مردان زندانی بسیار دشوارتر است .و از هیچ حقی برخوردار نیستند. تجاوز به زنان زندانی و بی دفاع بخصوص آنهایی که به حفاظت واطلاعات زندان گوهردشت برده می شوند و یا در سلول انفرادی قرار داده می شوند از شکنجه معمول کارگزاران زندان و پاسدار بندها می باشد. زنان زندانی بیش از 3 ماه ناچار هستند که در سلولهای انفرادی(سگ دونی) بسر ببرند. خانم مهناز اکبر تهرانی یکی از بیشمار زنانی که دچار وحشیگری پاسداران زندان قرار گرفت این زن جوان و بی دفاع برای پایان دادن به دردها و رنجهای خود ساعت 07:00 صبح در سلول انفرادی اقدام به خودکشی می کند و ساعت 12:00 متوجه می شوند که او اقدام به خودکشی کرده و جان باخته است.
زنان زندانی توسط علی محمدی معاون زندان، ترابی رئیس بازرسی زندان،کرمانی رئیس حفاظت و اطلاعات زندان،فرج نژاد معاون حفاظت و اطلاعات زندان و خادم رئیس بند 1 ، از بند زنان به حفاظت و اطلاعات زندان برده می شوند و توسط این افراد مورد شکنجه جسمی جنسی وحشتناکی قرار می گیرند این شکنجه ها به حدی ضد بشری است که امکان تشریح انها نیست. درنده خوئی و اعمال ضد بشری علیه زنان زندانی بی دفاع همه مرزهای را درنوردیده است .
علی محمدی ،ترابی ،کرمانی، نبی الله فرج نژاد و خادم همچنین برای زهر چشم گرفتن از سایر زندانیان آنها را در معرض دید سایر زندانیان آماج باتومهای برقی خود قرار می دهند و تا بیهوشی زندانی به شکنجه زندانی ادامه می دهند یکی از زندانیانی که قربانی این شکنجه وحشیانه قرار گرفته بود خانم فریبا علیزاده است .
فشارها و شرایط طاقت فرسا علیه زنان زندانی به حدی است که آمار خودکشی در بین آنها بسیار بالا است. و کارگزاران زندان تمامی سعی و تلاش خود را بکار می برند که از اتفاقات جنایتکارانه که در این بند روی میدهد جلوگیری نمایند. و اخبار آن به بیرون درز نکند. و در صورت انتشار هر خبری یکی از زنان بی دفاع را به بهانۀ اینکه اخبار زندان را به بیرون داده است با شرایط وحشتناک فوق مواجه می سازند.
زنان زندانی حق کوچکترین اعتراضی و یا خواسته ای را ندارند و در غیر اینصورت با شکنجه های جسمی و جنسی فوق مواجه می شوند. پاسداران زندان سعی دارند که اراده انسانی آنها را سلب کنند و بصورت مطلق تسلیم خواسته های خود کنند.
شیوه غیر انسانی دیگری که برای به اعتیاد کشاندن زنان زندانی بکار برده می شود با اسرار در اختیار آنها متدون و یا قرصهای اعتیاد آور قرار میدهند این داروهای اعتیاد آور و خطرناک را بعنوان داروهای آرام بخش به زندانیان زن تجویز می کنند و مسر در مصرف آنها هستند. این طرح توسط فردی به نام محلاتی در زندانهای تهران از چند سال گذشته دنبال می شود .
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ،شکنجه های جسمی و جنسی و حشیانه و ضد بشری علیه زنان زندانی که منجر به خودکشی آنها می شود را محکوم می کند. و از تمامی سازمانهای مدافع حقوق زنان جهان ،کمیسر عالی حقوق بشر و سایر سازمانهای حقوق بشری برای نجات جان زنان زندانی در زندان گوهردشت خواستار اقدامات عملی است.
فعالین حقوق بشر ودمکراسی در ایران
12 خرداد 1388 برابر با 02 ژون 2009
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
سازمان دیدبان حقوق بشر
http://pejvakzendanyan.blogfa.com
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
tel. : 003162072019
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر