طی هفته گذشته در چند مورد تماس تلفنی صمدی رئیس اداره اطلاعات رژیم در گلپایگان و معاونش فخاری به پدرم تذکر میدهند که منزلش محل تجمع افرادی است که در گذشته ضد انقلاب بوده ویا بعضا ضد نظام فعالیت می کنند و پدرم را متهم می کنند که با جمع آوری این افراد از مناطق مختلف مشغول تبلغ علیه نظام است .
صمدی با اشاره به وضعیت این جانب به پدرم می گوید پسر شما با تمام توان مشغول فعالیت علیه نظام است و این در حالی است که شما نه تنها مانعش نمی شوید که از خودش و از ضد انقلاب که حمایتش می کنند حمایت و برایشان تبلیغ می کنید . این اتهامات در حالی صورت می گیرد که پدرم بیمار است وآمد و رفت خانه پدرم جزء برای عیادت وی نیست و افرادی که آمد و رفت می کنند گر چه از همۀ توده ها اما فعال یا مبارز سیاسی نیستند. صمدی توضیحات تلفنی پدرم را در این مورد نمی پذیرد و تهدید می کند تحت فشار نیروهای متعهد به نظام ما مجبور به واکنش خواهیم شد.
تا اینکه سه شنبه گذشته مورخ 15 /2/88 شعبۀ 101 دادگاه گلپایگان به ریاست قاضی جوادی بنابه خواست دادستان افتخاری طی حکمی دستور به پلمپ چاه آبی گشاورزی پدرم می دهند از این چاه آب نزدیک به 50 هکتار از اراضی گشاورزی که متعلق به پدرم و بخش بزرگی از آن متعلق به گشاورزان منطقه است آبیاری می شوند پس از مراجعه پدرم به شعبه 101 قاضی جوادی اعلام می کند که این چاه بنابه گزارش و شکایت برادران اطلاعات محل تجمع غیر قانونی است و پسران شما با قرار دادن بشقاب ماهواره سعی در اغفال مردم در این محل داشته اند و برنامه های شبکه های ضد انقلاب را پیگیری می کردند. اسرار پدرم مبنی بر خشک شدن مصولات گشاورزی در صورت پلمپ چاه به نتیجه نمی رسد.
عده ای از گشاورزان هم به اعضای شورای روستای کنجدجان مراجعه می کنند و خواهان حل مشکل می شوند این اعضا روز پنجشنبه به دیدار امام جمعه گلپایگان نیکونام می روند و از ایشان کمک می خواهند .نیکونام با اشاره به نام پدرم می گویید اینها با ضد انقلاب همکاری دارند. و من هم به عنوان نماینده رهبری خواسته ام تا اموالشان را بگیرند وبه افراد مستحق بدهند. از اینها می گیریم و به بقیه گشاورزان می دهیم.
رژیم به این هم اکتفا نکرده در میان حیرت و سرگردانی خانواده ام روز شنبه عده ای از لباس شخصی ها با تعدادی از مامورین نیروی انتظامی رژیم با عنوان ظابطین دادگستری با در دست داشتن احکام که به خانواده نشان داده نشده به درب منزل مادرم و یکی دیگر از منازل پدرم مراجعه کرده و خواسته اند تا هر چه سریعتر این منازل تخلیه شوند. این حکم تخلیه نیز از طرف شعبۀ 101 صادر شده و در آن پدرم متهم شده که زمین خواری کرده و اراضی دولتی را که متعلق به منابع طبیعی بوده تصاحب کرده است .
لازم به ذکر است این منازل بیش از 40 سال است که ساخته شده که حتی اکنون در اثر وضعیت بد اقتصادی خانواده ام ناشی از فشارهای گاه و بیگاه رژیم روبه ویرانی میروند و اگر قرار باشد منازل و زمینها ی خانواده این جانب متعلق به دولت باشد نیمی از منازل روستای کنجدجان که نزدیک به 15000 نفر جمعیت دارد در اطراف منازل ما جای دارد. این اتفاقات تنها برای قطع آخرین شریانهای اقتصادی خانوادۀ من و وادار کردنشان به تبعیت از خواست رژیم است .
اینجانب از طرف خودم و خانواده ام از تمامی فعالین ،سازمانها و نهادهای حقوق بشر در سراسر جهان و تمامی انسانهای آزاده عاجزانه درخواست کمک دارم و می خواهم تا مانع از انجام نیات شوم و پلید رژیم ولایت فقیه علیه خانواده ام شوند .
زندانی سیاسی محمد نیک بخت
زندان مرکزی اصفهان
20 اردیبهشت 1388
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
سازمان دیدبان حقوق بشر
انتشار: فعالین حقوق بشر ودمکراسی در ایران
http://pejvakzendanyan.blogfa.com
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
tel. : 0031620720193
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر