بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران"چند روزی است که مسیر فاضلاب بند 6 بسته شده است وآب فاضلاب کریدور بند 6 را فرا گرفته است. این مسئله باعث شده است که جان زندانیان را در معرض خطر جدی بیماریهای مختلف قراردهد.
از روز شنبه 21 تیرماه مسیر فاضلاب سالن 18 (طبقه همکف) بند 6 مسدود شده است و آب فاضلاب بند در کریدور این سالن جاری است و نزدیگ به 10 سانت آب فضلاب تمامی کریدور را فرا گرفته است.در طی این چند روز آب فاضلاب سالن های 16 (طبقه دوم) و 17 (طبقه اول) به درون سالن 18 یا طبقه همکف جریان می یابد.علیرغم گذشت چند روز از بوجود آمدن چنین شرایط غیر انسانی که با اعتراضات مستمر زندانیان مواجه بوده است ولی تا به حال برای حل این مشکل هیچ اقدامی صورت نگرفته است.
در این بند نزدیگ به 3 برابر ظرفیتش زندانی جای داده اند و در حدود 800 زندانی در آن بسر می برد.جاری شدن آب فاضلاب و پوشاندن تمامی کریدورها و حتی جاری شدن به درون سلولها علیرغم ایجاد موانع توسط خود زندانیان مسئلی سلامتی زندانیان را در معرض خطر جدی قرار داده است.بوی تعفن و گرمای زیاد شرایط را برای زندانیان اسیر و بی دفاع طاقت فرسا کرده است و امکان آرامش نسبی زندان را از آنها گرفته است. زندانیان در طی این مدت امکان استفاده از سرویسهای بهداشتی ، استحمام و غیره از آنها سلب شده است.
آنها با خطر جدی بروز بیماری مختلف ناشی از آب فاضلاب مواجه هستند و تمرکز تعداد زیادی از زندانیان در یک محل می تواند یک فاجعه را در این زندان رقم بزند.
رئیس بند 6 فردی بنام شکری است که چند روزی است در این بند حاضر نشده است و اکثرا در مرخصی و مشغول معاملات شخصی خود می باشد. او علاوه بر این شغل فرش فروش می باشد و اکثر مواقع به فرش فروشی اشتغال دارد.این فرد همان کسی است که در یورش اخیر و شکنجه معلم زندانی رسول بداقی مستقیما نقش داشت.
از طرفی دیگر حسنیه این بند مملو از زندانی است و زندانیان بصورت کتابی شبها در کنار هم استراحت می کنند.در حال حاضر نزدیک به 210 زندانی در این حسنیه زندانی هستند.شپش و بیماریهای پوستی و سایر بیماریها در آنجا بی داد می کند. بدلیل نبود فضای کافی زندانیان ناچار هستند که در کریدورهای بند 6 زندان گوهردشت استراحت کنند و در هر کریدور نزدیک به 50 نفر شبانه در آن استراحت می کنند.
زندانیان بی دفاع و اسیر از داشتن امکانات خنک کننده محروم هستند. آنها همچنین از آب سرد و سالم محروم می باشند و باید آب گرم شیر را مصرف کنند آن هم در گرمای بیش از 40 درجه حرارت است.
زندانیان از امکانات اولیه محروم هستند وشرایط بهداشتی ، غذایی،درمانی آنها فاجعه بار است.شرایط حاکم بر این زندان یادآور اردوگاههای مرگ هیتلری است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،ایجاد شرایط اردوگاههای مرگ تدریجی برای زندانیان سیاسی و عادی در این زندان را به عنوان یک جنایت علیه بشریت محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و گزارشگران ویژه سازمان ملل متحد و سایر مراجع بین المللی خواستار اقدامات عملی برای پایان دادن به جنایت علیه بشریت در ایران است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
24 تیر 1389 برابر با 15 ژولای 2010
گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://pejvakzendanyan.blogfa.com
Tel.:0031620720193
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر