تحصن و اعتراضات گسترده خانواده های زندانیان سیاسی در مقابل دادستانی تهران

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" تحصن گسترده خانواده ها در مقابل دادستانی تهران در اعتراض به برخوردهای و ایجاد محدودیها ی غیر انسانی علیه زندانیان سیاسی و خانواده های آنها می باشد.

روز شنبه 9 مرداد ماه از حوالی ساعت 09:00 صبح صدها نفر از خانواده های زندانیان سیاسی در مقایل دادستانی تهران دست به تحصن و اعتراضات گسترده زدند.خانواده ها عکسهای فرزندان،همسران و پدران زندانی خود را حمل می کردند. این تجمع در میدان پانزده خرداد صورت گرفت.

خانواده های زندانیان سیاسی در اعتراض به رفتارها و ایجاد محدودیتهای غیر انسانی ، انتقال تعدادی از زندانیان سیاسی به سلولهای انفرادی ،اعتصاب غذای عزیزانش وبی اطلاعی از وضعیت آنها،قطع تماسهای تلفنی زندانیان سیاسی با خانتواده هایشان ،قطع ملاقاتهای حضوری خانواده ها با زندانیان سیاسی و شرایط غرون وسطائی حاکم بر بند 350 زندان اوین صورت گرفت.

خانواده های زندانیان سیاسی با نوشتن و امضای نامه ای خطاب به دادستانی تهران اعلام کرده اند تا زمانی که به خواسته های خود نرسند به تحصن و اعتراضات خود در روزهای آینده ادامه خواهند داد. در اعتراضات امروز تعدادی از خانواده های هموطن بهائی شرکت داشتند.

تحصن و اعتراضات گسترده خانواده های تا لحظه ارسال این گزارش در مقابل دادستانی ادامه دارد.

نیروهای سرکوبگر ولی فقیه علی خامنه ای خانواده های زندانیان سیاسی را از همان ابتدا به محاصره خود در آوردند تا مردم نتوانند به آنها بپیوندند.اما تعداد زیادی از مردم در خیابانهای اطراف تجمع کرده بودند و علیرغم هشدارهای نیروهای سرکوبگر به تجمع خود ادامه می دادند.

افراد دادستانی و نیروهای سرکوبگر انتظامی سعی داشتند با دادن وعده و وعیدهای توخالی خانواده ها را متفرق کنند ولی خانواده ها اعلام کردند فقط در صورت تماس گرفتن عزیزانشان و به اجرا در آوردن تمامی خواسته هایشان به تحصن و اعتراض خود پایان می دهند.همچنین تعداد زیادی از نیروهای لباس شخصی در منطقه حضور دارند. آنها وحشت زده و عصبی هستند.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

09 مرداد 1389 برابر با 31 ژولای 2010

http://pejvakzendanyan.blogfa.com

pejvak_zendanyan10@yahoo.com

pejvakzendanyan@gmail.com

Tel.:0031620720193

استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

جعفری دولت آبادی دادستان تهران گفت:جعفر کاظمی حتما اعدام خواهد شد

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" جعفری دولت آبادی دادستان تهران به خانواده آقای کاظمی گفته است که او( زندانی سیاسی جعفر کاظمی از شاهدان قتل عام زندانیان سیاسی سال 67) حتما اعدام خواهد شد.

روز شنبه 9 مرداد ماه خانواده آقای کاظمی با قرار قبلی به دادستانی تهران مراجعه کردند و خواستار ملاقات با عباس جعفری دولت آبادی شدند.یکی از معاونین او فردی بنام علیزاده از قول عباس جعفری دولت آبادی خطاب به این خانواده گفت :که دادستان تهران نمی خواهد با شما صحبت کند. علیزاده ادامه داد که دادستان گفته است آقای جعفر کاظمی حتما اعدام خواهد شد.

پرونده زندانی سیاسی محکوم به اعدام جعفر کاظمی به شعبه 31 دیوان عالی کشور فرستاده شد وتوسط فردی بنام سلیمی که گفته می شود بخاطر تایید احکام اعدام های ضد بشری و جنایتکارانه ترفیع درجه یافته است و اخیرا در خبرگان رهبری منصوب شده است. او از اعاده دادرسی پرونده خوداری کرد و حکم تایید شده دادگاه تجدید نظر به قوت خود باقی ماند و برای اجرا به اجرای احکام دادگاه انقلاب فرستاده شد.

خانواده آقای کاظمی همچنین با وزیر دادگستری فردی بنام بختیاری ملاقات داشتند. این فرد گفته است که او قادر به انجام هیچ کاری نیست و فقط باید از ولی فقیه علی خامنه ای تقاضای عفو کنند.گفته وزیر دادگستری دلیل قاطعی است که صدور احکام اعدام علیه زندانیان سیاسی توسط ولی فقیه علی خامنه ای تصمیم گیری می شود و قاضی های منصوب شده اقدام به صدور چنین احکام ضد بشری می کنند.

لازم به یادآوری است که زندانی سیاسی محکوم به اعدام جعفر کاظمی 47 ساله متاهل و دارای 2 فرزند می باشد. او لیتوگراف است و لیتوگرافی کتابها و جزوارت درسی دانشگاه امیر کبیررا به عهده داشت. آقای کاظمی از شاهدان قتل عام زندانیان سیاسی سال 67 می باشد .او روز 27 شهریور ماه با یورش مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و به بند 209 زندان اوین منتقل شد و بیش از 74 روز در سلولهای انفرادی بند 209 تحت بازجوئی و شکنجه های روحی و جسمی طاقت فرسا قرار داشت.سربازجوی وزارت اطلاعات با نام مستعار علوی از شکنجه گران درنده خو این بند وی را تحت شکنجه قرار داد تا او را وادار به مصاحبه تلویزیونی کند.شکنجه گر علوی خطاب به زندانی سیاسی جعفر کاظمی گفته بود: «که ما برای حفظ نظام احتیاج به چندقربانی داریم که یکی از قرعه ها به نام تو افتاده است». سپس اورا به بند 350 زندان اوین منتقل کردند.آقای کاظمی از زندانیان سیاسی دهۀ 1360 می باشد و از سال 1360 تا اواخر سال 1369 در زندان بسر برد و تحت شکنجه های وحشیانه جسمی و روحی قرار داشت.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،صدور احکام اعدام زندانیان سیاسی که توسط ولی فقیه علی خامنه ای تصمیم گیری می شود را به عنوان یک جنایت علیه بشریت محکوم می کند و از دبیر کل ،کمیسر عالی حقوق بشر و گزارشگران ویژه اعدام سازمان ملل متحد خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت این رژیم به شورای امنیت سازمان ملل متحد برای گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

09 مرداد 1389 برابر با 31 ژولای 2010

گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:

کمیساریای عالی حقوق بشر

کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا

سازمان عفو بین الملل

گزارشگران ویژه اعدام سازمان ملل متحد

http://pejvakzendanyan.blogfa.com

pejvak_zendanyan10@yahoo.com

pejvakzendanyan@gmail.com

Tel.:0031620720193

استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

زندانی سیاسی ارژنگ داودی در شانزدهمین روز اعتصاب غذا ممنوع الملاقات شد

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" زندانی سیاسی ارژنگ داودی در شانزدهمین روز اعتصاب غذای خود و در آخرین لحظات ملاقات با خانواده اش ممنوع الملاقات شد.

روز پنجشنبه 7 مرداد ماه خانواده آقای داودی با وعده و تاکید قبلی مسئولین زندان مبنی بر ملاقات با عزیزاشان به زندان گوهردشت کرج مراجعه و آنها را به سالن ملاقات هدایت کردند.همچنین زندانی سیاسی ارژنگ داودی به محل ملاقات آورده شد ولی در آخرین لحظات بدون هیچ دلیلی برای وارد کردن فشار روحی علیه او و خانواده اش اعلام کردند که ممنوع الملاقات می باشد و حق ملاقات را از آنها سلب کردند.

آقای داودی در شرایط بسیار بد جسمی بسر می برد و از عوارضی مانند، افت فشار خون،ضعف شدید ،سر درد،سرگیجه،کم شدن قدرت بینایی و سایر عوارض رنج می برد و تا به حال چندین بار به بهداری زندان منتقل شده است.

از طرفی دیگر در ادامه سلسله فشارها و اذیت و آزارها روز گذشته افسر پاسدار پیرایش نزد او آمد و با لحن تهدید آمیزی خواستار پایان دادن به اعتصاب غذای وی شد. اما آقای داودی پایان اعتصاب غذا را منوط به رعایت حقوق اولیه و خواستهایش نموده است.

زندانی سیاسی ارژنگ داودی 23 تیرماه در اعتراض به شرایط قرون وسطائی و محدودیتهای غیر انسانی وادار به اعتصاب غذا شد و در شانزدهمین روز اعتصاب غذا بسر می برد. او خواستار احقاق حقوق اولیه خود که از جمله آنها؛ پایان دادن به محدودیتها مانند محرومیت از تماس با خانواده اش،پایان دادن به تصرف منزل شخصی و آوارگی این خانواده و رسیدگی پزشکی به بیماریهایش می باشد.

رفتارپاسداربندها با خانواده های زندانیان سیاسی که برای ملاقات با عزیزانشان به زندان گوهردشت مراجعه کرده بودند غیر انسانی بود.پاسداربندها در یک اقدامی غیر قابل تصور در حدود 15 دقیقه به آقای محمودیان اجازه ملاقات با فرزند 7 ساله اش را نمی دادند. دختربچه 7 ساله او در حالی که بغض گلویش را فرا گرفته بود و اشک در چشمانش جاری بود . به نظر می آید که مامورین ولی فقیه از داشتن ذره ای انسانیت تهی شده اند که از اذیت و آزار خانواده های زندانیان سیاسی و بخصوص فرزندانشان لذت می برند. خانواده ها و زندانیان سیاسی نسبت به این برخورد غیر انسانی اعتراض کردند که نهایتا آقای محمودی توانست با فرزندش ملاقات کند.پاسداربندها همچنین بر خلاف روال همیشگی خانواده ها را مدتها پشت درب ورودی به سالن ملاقات نگه داشته بودند و اجازه ورود به آنها داده نمی شد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،نسبت به خطری که جان زندانی سیاسی ارژنگ داودی را تهدید می کند هشدار میدهد و از کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد و سایر مراجع بین المللی خواستار اقدامات عملی برای نجات جان این زندانی سیاسی است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

07 مرداد 1389 برابر با 29 ژولای 2010

گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:

کمیساریای عالی حقوق بشر

کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا

سازمان عفو بین الملل

http://pejvakzendanyan.blogfa.com

pejvak_zendanyan10@yahoo.com

pejvakzendanyan@gmail.com

Tel.:0031620720193

سربازجوی وزارت اطلاعات محبی وادار به تن دادن به خواسته های یک زندانی سیاسی شد

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران"، زندانی سیاسی رضا جوشن در هشتمین روز اعتصاب غذای خود پس از اینکه به بخشی خواسته هایش دست یافت و قرار شد سایر خواسته ها ی او تا زمان تعیین شده عملی شود به اعتصاب غذای خود بطور موقت پایان داد.

در پایان روز چهارشنبه 6 مرداد ماه پس از اینکه برای دومین بار وضعیت جسمی اش به وخامت گرایید و به بهداری زندان منتقل شد. افسر پاسدار پیرایش جانشین زندان گوهردشت کرج با زندانی سیاسی رضا جوشن وارد مذاکره شد و به او قول داد که در صورت پایان دادن به اعتصای غذا به خواسته هایش رسیدگی خواهد کرد. آقای جوشن این پیشنهاد را رد کرد و اعلام کرد تا عملی نشدن خواسته هایش به اعتصاب غذای خود ادامه خواهد داد.سپس به حفاظت زندان گوهردشت کرج برده شد و در این مذاکرات کرمانی رئیس حفاظت زندان شرکت کرد. این مذاکرات نزدیگ به 40 دقیقه ادامه داشت.آنها با وعده و وعید سعی داشتند که او به اعتصاب غذایش پایان دهد ولی آقای جوشن خواهان به اجرا در آوردن حقوق اولیه اش بود.کرمانی به یکی از خواسته های او که ملاقات با مادرش( زندانی سیاسی زهرا اسدپور گرجی) بود تن داد و در آنجا در حدود 45 دقیقه ملاقات حضوری داشتند و قرار شد که سایر خواسته های او (بازگشت به بند عمومی و حق داشتن ملاقات با خانواده اش) تا قبل از 19 مرداد ماه به اجرا در آورده شود.

زندانی سیاسی زهرا اسدپور گرجی و فرزندش رضا جوشن تا 19 مردادماه به آنها مهلت داده اند تا به حداقل حقوق اولیه آنها تن در دهند. در غیر اینصورت اگر تا 19 مردادماه خواسته های آنها عملی نشود اقدام به اعتصاب غذای خشک خواهند نمود.

زندانی سیاسی رضا جوشن در اثر اعتصاب غذا دچار کاهش شدید وزن شده بود،زیرچشمانش کبود و به سختی قادر به تحرک است.

زندانی سیاسی رضا جوشن 25 ساله 10 آذر ماه با یورش مامورین وزارت اطلاعات در منزل دستگیر و به سلولهای انفرادی بند سپاه منتقل شدو پس از 2 ماه از بند سپاه به بند 4 منتقل شد.مامورین وزارت اطلاعات همچنین در روز16 آذرماه به منزل خانواده جوشن یورش بردند و خانم زهرا اسدپور گرجی مادر این خانواده را دستگیر و به سلولهای انفرادی بند سپاه منتقل کردند و پس از چند هفته بازجویی و شکنجه های جسمی و روحی به بند زنان زندان گوهردشت کرج منتقل کردند. زندانی سیاسی زهرا اسد پور گرجی و فرزندش( فاطمه جوشن) پیش از این بدلیل دیدار خانوادگی با فرزندش در قرار گاه اشرف در عراق دستگیر و 14 ماه در زندان گوهردشت کرج بسر بردند و پس از پایان محکومیت غیر انسانی خود آزاد شدند. خانم زهرا اسدپور گرجی و فرزندش رضا جوشن 19 بهمن ماه 1388 در شعبه 1 دادگاه انقلاب توسط فردی بنام عاصف حسینی رئیس این شعبه به حکم سنگین و غیر انسانی 1 سال تبعید به زندان زنجان و 4 سال تبعید به روستای قیلار زنجان محکوم شدند.

به نظر می آید که ولی فقیه علی خامنه ای دستور شدت بخشیدن سرکوب زندانیان سیاسی را صادر کرده است و این مسئله باعث شده است که اعتراضات گسترده ای در بین زندانیان سیاسی در زندان گوهردشت و اوین ایجاد کند.اعتراضات زندانیان سیاسی به صورت اقدام به اعتصاب غذا رو به افزایش است. در حال حاضر در زندان گوهردشت کرج زندانی سیاسی ارژنگ داودی و زندانی خالدی حردانی وادار به اعتصاب غذا شده اند.همچنین گزارشات رسیده از اوین تعدادی از زندانیان سیاسی در زندان اوین در سلولهای انفرادی وادار به اعتصاب غذا شده اند.

همچنین تعداد زیادی ازخانواده های زندانیان سیاسی اوین اعلام کرده اند که در صورت ادامه یافتن سرکوب زندانیان سیاسی اسیر و بی دفاع در زندانها دست به اعتراضاتی در مقابل زندان اوین و دادستانی تهران خواهند زد که متعاقبا زمان و مکان آن اعلام خواهد شد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،دستور سرکوب زندانیان سیاسی توسط ولی فقیه علی خامنه ای را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و گزارشگران ویژه سازمان ملل متحد و سایر مراجع بین المللی خواستار اقدامات عملی و فوری برای نجات جان زندانیان سیاسی بخصوص آنانی که در اعتصاب غذا هستند می باشد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

07 مرداد 1389 برابر با 29 ژولای 2010

گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:

کمیساریای عالی حقوق بشر

کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا

سازمان عفو بین الملل

http://pejvakzendanyan.blogfa.com

pejvak_zendanyan10@yahoo.com

pejvakzendanyan@gmail.com

Tel.:0031620720193

استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

گزارشی از زندان رجائی شهر به هر آنکس که گوش شنوایی دارد(زندانی سیاسی سعید ماسوری)

اگر چه ممکن است در خارج از زندان زندگی‌ به ظاهر در جریان باشد ولی‌ قطعاً در همین کرج کسی‌ نمی‌تواند باور کند که چند متر آنطرفتر یعنی‌ پشت دیوار زندانی که از کنار آن عبور می‌کند چه جهنّم و فاجعه انسانی‌ در حال وقوع است،همانطور که خیلی‌ها در اطراف اردوگاههای داخو و آشویتس هم در حال زندگی‌ بودند و شاید به درستی‌ نمی‌‌دانستند درداخل آن چه می‌گذرد.

میخواهم تنها در یک پلانشمایی از زندان رجائی شهر که نزد اهالی کرج بسیار بزرگ مینماید ولی‌ در واقع به دلیل ازدحام جمعیت بسیار کوچک است را به تصویر بکشم . اینجا گویی که دنیایی دیگر است ،چیزی شبیه جهنّم در فیلمهای تخیلی‌،آکنده ازآتش و دود و چهرههای سیاه سوخته و ژولیده ، بدنهأی لخت و عرق کرده و سراسر قرمز و آبله ای‌ بر اثر زخم نیش شپش ، شلوار هایی با لنگ پاره شده آن که به عنوان کمربند استفاده شده ، پاهای برهنه و کثیف لباسهای پشت و رو پوشیده شده به خاطر شپش،دمپایی های پاره و لنگه به لنگه، هوای کثیف و آلوده، بوی زباله‌های متعفن شده، گندا ب توالت های سر ریز شده، استفراغ‌های خشک ناشی‌ از مسمومیت‌ها ،خلتهای سینه عفونی‌ شده که همهٔ محوطه را فراگرفته،بوی عرق بدن هایی که در این فضای بسته و گرم و آلوده به ندرت امکان حمام کردن می‌‌یابند...همه و همه با بوی زخم ادرار افرادی که نمیتوانند خود را کنترل کنند به اوج می‌‌رسد و این همه با فریاد و همهمهٔ سرسام آور زندانیانی که با بطری‌های پلاستیکی سیاه شده به عنوان لیوان چای در صفهای انبوه،دوصف ایستاده و یا پشت سر هم درصفهای چند ردیفه و فشرده در نوبت توالت و حمام و غیره صف کشیده‌اند ، رخ میدهد .

چهره‌های تکیده شده ناشی‌ از سو تغذیه ولی‌ پنهان در پشت انبوه ریش و موهای ژولیده ، سرفه‌های دلخراش ناشی‌ از مشکلات ریوی به خاطر فضای بسته آلوده، بدنهای غیر متعارف که کودکان قحطی زده آفریقا را تداعی می‌‌کند ، انبوه زندانیان ولو شده در وسط راهروها که یا به خوابی‌ مرگ مانند فرو رفته اند و یا به شکل گرما زده شده وارفته و با چشمانی بی‌ روح به نقطه ایی از دیوار و سقف خیره مانده و یا چمباتمه به دیوار تکیه داده، لخت شده، شپشها را در درز لباس‌هایشان می‌‌جویند که در حین عبور انبوه نفرات به آنها میخورند ، تقریبا عادت کرده اند.

انبوهی دیگر که تنها به خاطر اینکه امکان قدم زدن در این ازدحام را نمی‌‌یابند تنها و یا دو نفره ایستاده دیگران را تماشا میکنند و یا با بخیه‌های روی مچ و یا گردنشان که ناشی‌ از خود زنی‌ است بازی میکنند و عموما هم تکه پارچه یا حوله ای‌در دست دارند که هم برای خشک کردن عرق سرو صورت هر چند دقیقه به سرو صورت می‌‌کشند و هم به عنوان ماسکی جلوی دماغ و دهنشان می‌‌گیرند تا بوی گند و آلودگی هوا را به میزانی‌کنترل و تحمل کنند و باهمه اینها در هیاهوی کرکننده بلندگو و یا فریادها یی‌با فحش‌های رکیک دیگران را به سکوت و رعایت نوبت توالت و حمام و غیره دعوت می‌کند همراه است واین همه را وقتی‌ میتوانیم بفهمیم که بدانیم در جائی‌ که حد اکثر ۹۰ نفر گنجایش استاندارد آن است ، ۱۱۰۰ نفر محبوس است، برای هر ۲۵۰ نفر ۱ حمام ، هر ۵۰۰ نفر یک شیر صابون یا مایع دستشویی هر ۱۷۰ نفر یک توالت ( آن هم اغلب پر و سر ریز کرده است) هر ۵ نفر یک متر مربع جا(به همین خاطر از فضای راهرو و راه پله‌ها هم استفاده میشود) و هر ۵ یا ۶ نفر روی ۱ پتو می‌خوابند و مجبورند از ۷ صبح تا ۷ شب هم بیرون از سلولها و در محوطه هواخوری و جلوی آفتاب باشند چون در سلولها و زیر سقف مطلقاً جا نمی‌‌شوند، حتی در محوطه هواخوری هم به ندرت جائی‌ برای ایستادن گیر می‌‌آید و وقتی‌ غذا برای خیلی‌ها تنها روی تکه ایی روزنامه ریخته میشود به جز داخل هواخوری جائی‌ برای نشستن و خوردن آن نمی‌‌یابند و این اوضاع حتی زندانبانان را هم به سطوح آورده چون حتی امکان شمارش و آمارگیری را هم در این ازدحام جمعیت نمی‌‌یابند و خود نیز درمعرض انواع بیماری هایند...

و عجب اینکه تلویزیون از بوق سگ‌ تا پاسی از شب از کرامت انسانی‌، جایگاه انسان و حتی مدیریت جهانی‌ صحبت می‌کند ولی‌ از این اوضاع سخنی به میان نمی اید چرا که صحبت از بهداشت و حمام و توالت با امنیت ملی‌ گره خورده و طرح آن جرمی‌ در ردیف اقدام علیه امنیت و نشر اکاذیب است و اگر کسی‌ هم مثل رضا جوشن جوان ۲۲ ساله ایی که در وقایع انتخابات دستگیر شد به این وضع اعتراض و آنرا بیان کند بلافاصله به سلول انفرادی منتقل می‌‌شود، البته من هم انتظاری غیر از این ندارم ولی‌ اوضاع رجائی شهر ( و البته بقیه زندانها) بسیار اسفناکتر از آن است که سلول انفرادی راه حل آن باشد و بیخود نیست که برای زندانیان در ایران گوانتانامو و ابوغریب رویایی است دست نیافتنی و امید اعدام شدن راه خلاصی سهل الوصول ترو بسیار متداول تر است و دست یافتنی تر ....
سعید ماسوری
زندان رجائی شهر
مرداد 1389

گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:

کمیساریای عالی حقوق بشر

کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا

سازمان عفو بین الملل

انتشار:فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

http://pejvakzendanyan.blogfa.com

pejvak_zendanyan10@yahoo.com

pejvakzendanyan@gmail.com

Tel.:0031620720193

استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

قطع ناگهانی ارتباط زندانیان سیاسی بخصوص محکومین به اعدام باعث نگرانی شدید خانواده ها شده است

بنابه گزارش رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" ابراز نگرانی شدید خانواده های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام و سایر خانواده ها نسبت به قطع ناگهانی و غیر معمول تماسهای زندانیان سیاسی بند 350 زندان اوین هستند.

به دستور بازجویان وزارت اطلاعات تماسهای زندانیان سیاسی با خانواده های آنها بطور ناگهانی و غیر معمول قطع گردید.این مسئله باعث نگرانی شدید خانواده ها زندانیان سیاسی و بخصوص خانواده های که عزیزان آنها محکوم به اعدام هستند ایجاد کرده است. از آنجایی که در آستانه قتل عام زندانیان سیاسی سال 67 قرار داریم و آن زمان قتل عام با قطع تماسهای زندانیان سیاسی آغاز و به قتل عام گسترده و بی سابقه تاریخ ایران تبدیل گردید که توسط سازمانهای حقوق بشری بین المللی جنایت علیه بشریت نامیده شد. در حال حاضر تعدادی از زندانیان سیاسی محکوم به اعدام در بند 350 زندان اوین زندانی هستند که اسامی تعدادی از آنها به قرار زیر می باشد ؛ جعفر کاظمی ،محمد علی حاج آقایی،محسن دانشپور مقدم ،احمد دانشپور مقدم و ... می باشند.

روز دوشنبه 4 مردادماه پس از برخوردهای وحشیانه با بعضی از خانواده های زندانیان سیاسی و حتی ضرب وشتم یکی از خانواده ها که از شهرستان برای ملاقات با عزیزانشان به بند 350 زندان اوین مراجعه کرده بود. همچنین رفتارهای غیر انسانی و توهین آمیز با زندانیان سیاسی در سالن ملاقات بند 350 توسط پاسداربندهای ولی فقیه علی خامنه ای منجر به اعتراضات گسترده زندانیان سیاسی و سر دادن شعارهای گردید که باعث وحشت پاسداربندها و بخصوص بزرگ نیا شکنجه گر ورئیس بند 350 گردید.

اعتراضات گسترده زندانیان سیاسی که خواستار رعایت حقوق اولیه خود بودند بازهم با سرکوب جنایتکار علیه بشریت مصطفی بزرگ نیا رئیس بند 350 مواجه گردید و تعدادی از زندانیان سیاسی به سلولهای انفرادی منتقل شدند.

سکوت و بی عملی خانم ناوانتم پیلای کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد که وظیفه اصلی او حفظ و حراست از دست آوردهای بشری که برای آن میلیونها انسان جان خود را فدا کرده اند باعث شده است که مامورین ولی فقیه در جنایت علیه بشریت در زندانها ، خیابانها ،دانشگاه،منازل ابعاد غیر قابل تصویری را ایجاد کنند. تا آنجایی که خانواده های بی گناه وکلاء (محمد مصطفایی) به گروگان گرفته می شوند. وکیل(اولیائی فرد) زندانی می شود.فعالین حقوق بشر(نرگس محمدی) در مقایل چشمان بهت زنده و گریان فرزندانشان شبانه وحشیانه دستگیر و به شکنجه گاه 209 زندان اوین برده می شوند و مورد شکنجه و تهدیدات اخلاقی قرار می دهند. آقای تاجیک در مقابل بازجویانی که نام معاون دادستان و بازپرس بر خود نهاده اند مورد هتک حرمت قرار می گیرد. البته اینها افرادی شناخته شده جامعه هستند. حال باید تصور کرد که در حق زندانیان سیاسی گمنام چه جنایتهایی روا داشته می شود.

خانم ناوانتم پیلای کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، فریاد سازمانهای حقوق بشری بین المللی با نتشار بیانیه های اعمال جناتکارانه رژیم ولی فقیه علی خامنه ای علیه مردم ایران جهان را فرا گرفته است اگر ناتوان از جلوگیری از جنایت علیه بشریت در ایران هستید. لذا به خواست ملت ایران تن در دهید و پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه عالی خامنه ای را به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع دهید تا تصمیمات لازم اجرا در این باره گرفته شود.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،نسب به قطع ناگهانی و غیر معمول تماسهای ندانیان سیاسی و بخصوص زندانیان سیاسی محکوم به اعدام هشدار می دهد و سرکوب زندانیان سیاسی و انتقال آنها به سلولهای انفرادی را محکوم می کند و بار دیگر از کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای را به شورای امنیت سازمان ملل متحد برای گرفتن تصمیمات لازم اجرا است ،می باشد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

06 مرداد 1389 برابر با 28 ژولای 2010

گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:

کمیساریای عالی حقوق بشر

کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا

سازمان عفو بین الملل

http://pejvakzendanyan.blogfa.com

pejvak_zendanyan10@yahoo.com

pejvakzendanyan@gmail.com

Tel.:0031620720193

استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

ایجاد فشارهای معیشتی غیر مستقیم علیه خانواده فعال سندیکایی

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" افشای اعمال سرکوبگرانه و غیر قانونی حراست شرکت اتوبوس رانی تهران و حومه باعث گردید که فعال سندیکای شرکت واحد بکار خود بازگردانده شود.

روز دوشنبه 4 مرداد ماه سعید ترابیان مسئول روابط عمومی سندیکای شرکت اتوبوس رانی تهران و حومه بر اثر افشای اعمال سرکوبگرانه و غیر قانونی حراست شرکت واحد تهران وادار به عقب نشینی شد و آقای ترابیان از روز دوشنبه 4 مرداد ماه به محل کار خود در شرکت واحد بازگشت و مشغول بکار شد.

اما آنها به آقای ترابیان تاکید کردند بابت مدتی که غیبت داشته است (مدت بازداشت غیر قانونی اخیر توسط وزارت اطلاعات) باید به کمیته انظباطی شرکت واحد مراجعه کند تا در مورد او تصمصم گیری شود.

از طرفی دیگر تمامی حسابهای بانکی از جمله شماره حساب بانکی که در بانک گشاورزی داشتند که حقوق ماهیانه شرکت واحد به آنجا واریز می شد را مسدود کرده اند. آقای ترابیان از بانک خواستار روشن شدن علت انسداد حساب بانکی خود شده است.مسئولین بانک به او اعلام کردند که سه روز پس از بازداشت وی، شعبه 6 بازپرسی دادگاه انقلاب کرج طی حکمی دستور مسدود کردن حساب بانکی او را صادر کرده است..انسداد حساب بانکی باعث شده است که او برای امرار معاش خانواده اش با شرایط سختی مواجه شود.مسئولین بانک همچنین اعلام کرده اند رفع مسدودیت حساب بانکی فقط با موافقت دادگاه انقلاب کرج امکان پذیر است.

آقای ترابیان به دادگاه انقلاب کرج مراجعه کرده است و خواستار رفع مسدودیت حساب بانکی خود شده بود. اما دادگاه انقلاب به او پاسخ داده است که باید تا زمان تشکیل دادگاه منتظر بماند. این در حالی است که هنوز تاریخی برای تشکیل دادگاه تعیین نشده است.

همچین وزارت اطلاعات حاضر به پس دادن وسائل شخصی آقای ترابیان که در جریان یورش به منزلش با خود برده اند، نیست.در جریان یورش مامورین وزارت اطلاعات به منزل آقای ترابیان وسایل شخصی او و خانواده اش را با خود بردند که از جمله آنها تلفنهای همراه خود و همسرش،کامپیوتر،سی.دی،دوربین عکاسی و سایر وسائل شخصی می باشد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،مسدود کردن حساب بانکی که باعث ایجاد فشارهای معیشتی بر این خانواده است و همچنین سرقت وسائل شخصی افراد را محکوم می کند و از سازمان جهانی کار خواستار حمایت عملی از فعالین سندیکایی در ایران است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

03 مرداد 1389 برابر با 25 ژولای 2010

گزارش فوق را به سازمان جهانی کار ارسال گردید:

http://pejvakzendanyan.blogfa.com

pejvak_zendanyan10@yahoo.com

pejvakzendanyan@gmail.com

Tel.:0031620720193

حملات سازمان یافته علیه زندانی سیاسی در زندانهای مختلف

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" دانشجوی زندانی حسن ترلانی در زندان کرمان مورد ضرب وشتم و تهدید به قتل شد.

دانشجوی زندانی حسن ترلانی 23 ساله که برای طی محکومیت غیر قانونی و غیر انسانی 10 ساله خود به زندان کرمان تبعید شده است. او تنها زندانی سیاسی است که در زندان کرمان در میان زندانیان عادی و خطرناک قرار دارد.

دانشجوی زندانی توسط یک پاسدار زندانی بنام علی ملک که در قتلهای زنجیره ای زنان در کرمان دستگیر شده است بدون هیچ دلیل و بهانه ای مورد تهاجم قرار گرفت. این فرد در حالی که عربده می کشید خطاب به دانشجوی زندانی گفت: تو محاربی تو مرتدی ،خون تو مباح است من تو را می کشم به او حمله ور شد.پاسدار علی ملک در حال حاضر از اختیارات ویژه ای در این بند برخوردار است.

علی ملک با فتوای یکی از آخوندهای کرمان زنان نگون بخت را با طرح قبلی فریب میداد و آنها را به قتل می رساند. این مسئله در کرمان معروف به قتلهای زنجیره ای زنان می باشد.

در روزهای اخیر حملات سازمان یافته علیه زندانیان سیاسی شدت گرفته است. از جمله حملاتی که تا به حال علیه زندانیان سیاسی صورت گرفته است و ما از آن مطلع شدیم یورش به دانشجوی زندانی هود یازرلو در زندان گوهردشت کرج و زندانی خالد حردانی می باشد.

این حملات توسط بازجویان وزارت اطلاعات طراحی و به اجرا گذاشته می شود. حمله به دانشجویان زندانی هود یازرلو و حسن ترلانی توسط سربازجویان زندان اوین علوی و سعید شیخان که پرونده آنها در دستشان می باشد طراحی شده است. اوامر این افراد به رئیس زندانها داده می شود. بعنوان مثال در زندان گوهردشت کرج توسط علی حاج کاظم و علی محمدی رئیس و معاون زندان،کرمانی و فرجی رئیس و معاون اطلاعات زندان و محمود آخریان از شرکت کنندگان در کشتار سال 67 و حملات خونین علیه زندانیان سیاسی سپرده می شود.محمود مغنیان رئیس بند 4 زندان گوهردشت کرج در جواب به اعتراض زندانیان سیاسی گفته است:« خوب،من یه طرفدارایی دارم که به دفاع از من شما را می زنند،پس مواظب خودتون باشید و ...»

لازم به یادآوری است دانشجوی زندانی حسن ترلانی ۲ اسفند ۱۳۸۶ با یورش مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. او به مدت ۸۸ روز در این بند تحت شکنجه های جسمی و روحی یکی از سربازجویان وزارت اطلاعات بنام سعید شیخان قرار داشت و با توصیه این شکنجه گر به فردی بنام محسنی رئیس شعبه ۲۲ دادگاه انقلاب به حکم سنگین و غیر انسانی ۱۰ سال زندان و تبعید به زندان مرکزی کرمان محکوم شد. آقای ترلانی بخاطر سوابق سیاسی خانواده اش درمخالفت با این رژیم به این محکومیت سنگین محکوم شده است. پدر بزرگ آقای ترلانی به نام حسنعلی صفایی که از بازاریان شناخته شده و مورد احترام مردم بود، در دهۀ ۶۰ توسط این رژیم اعدام گردید.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، حملات سازمان یافته توسط بازجویان وزارت اطلاعات علیه زندانیان سیاسی اسیر و بی دفاع را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار اقدامات عملی برای پایان دادن به جنایت علیه بشریت در ایران است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

05 مرداد 1389 برابر با 27 ژولای 2010

گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:

کمیساریای عالی حقوق بشر

کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا

سازمان عفو بین الملل

http://pejvakzendanyan.blogfa.com

pejvak_zendanyan10@yahoo.com

pejvakzendanyan@gmail.com

Tel.:0031620720193

استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

انتقال زندانی سیاسی رضا جوشن در حالت کما به بهداری زندان

بنابه گارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" زندانی سیاسی رضا جوشن در ششمین روز اعتصاب غذای خود به کما فرو رفت و با برانکارد به بهداری زندان گوهردشت کرج منتقل گردید.

روز دوشنبه 4 مرداد ماه حوالی ساعت 10:45 زندانی سیاسی رضا جوشن در حالی که در اغما فرو رفته بود با برانکارد به بهداری زندان منتقل شد.هنگام انتقال به بهداری به زندانیان اجازه نزدیگ شدن به او را نمی دادند و بنابه گفته شاهدان عینی وضعیت جسمی او بسیار وخیم است.جان این زندانی در معرض خطر جدی قرار دارد.رضا جوشن وارد ششمین روز اعتصاب غذای خود شده است. علت فرو رفتن به کما مبهم می باشد

رضا جوشن 30 تیر ماه در اعتراض به شرایط طاقت فرسا و محدودیتهای غیر انسانی اقدام به اعتصاب غذا نمود. او در بیانیه ای که به مدیر داخلی زندان فردی بنام گرامی و به فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ارسال نموده است دلایل وادار شدن به اعتصاب غذا خود را به قرار زیر اعلام کرده است.

1- مشخص نشدن وضعیت آینده که به بند عمومی منتقل نشدم

2- نداشتن حق تماس و ملاقات با مادرم خانم زهرا اسدپور گرجی فرزند حبیب الله که در حال حاضر در بند نسوان تحمل حبس می نماید.

3- عدم امکان ملاقات و تماس تلفنی با خانواده ام که در خارج از زندان زندگی می کنند

سربازجو محبی پس از شکنجه های وحشیانه جسمی و روحی این زندانی دستور انتقال او را به فرعی 17 بند 6 را صادر کرد.او بصورت ایزوله کامل می باشد.فرعی مزبور برای تحت فشار قرار دادن زندانیان مورد استفاده قرار می گیرد. سربازجو محبی همچنین خانم زهرا اسدپور گرجی مادر رضا جوشن رانزدیگ به 4 ماه از داشتن هرگونه ارتباطی با خانواده و فرزندش محروم کرده است.این فرد زندانی سیاسی رضا جوشن را تهدید به حذف فیزیکی کرده بود.محبی از مسئولین و سربازجویان وزارت اطلاعات در کرج می باشد.اودستور دستگیری فعالین دانشجوی،کارگری،زنان ،سیاسی،دراویش و شرکت کنندگان در اعتراضات را صادر می کند. او همچنین دستگیر شدگان را همراه با بازجوی دیگری بنام رضا عارفی در بند سپاه زندان گوهردشت کرج مورد بازجویی و شکنجه های جسمی و روحی قرار میدهد.این فرد همچنین خانواده های زندانیان سیاسی را مورد تهدید وتحت فشارهای غیر انسانی خود قرار میدهد.او از جنایتکاران علیه بشریت می باشد و در سه دهۀ اخیر مرتکب جنایتهای فراوانی شده است.

زندانی سیاسی رضا جوشن 25 ساله 10 آذر ماه با یورش مامورین وزارت اطلاعات در منزل دستگیر و به سلولهای انفرادی بند سپاه منتقل شدو پس از 2 ماه از بند سپاه به بند 4 منتقل شد.مامورین وزارت اطلاعات همچنین در روز16 آذرماه به منزل خانواده جوشن یورش بردند و خانم زهرا اسدپور گرجی مادر این خانواده را دستگیر و به سلولهای انفرادی بند سپاه منتقل کردند و پس از چند هفته بازجویی و شکنجه های جسمی و روحی به بند زنان زندان گوهردشت کرج منتقل کردند. زندانی سیاسی زهرا اسد پور گرجی و فرزندش( فاطمه جوشن) پیش از این بدلیل دیدار خانوادگی با فرزندش در قرار گاه اشرف در عراق دستگیر و 14 ماه در زندان گوهردشت کرج بسر بردند و پس از پایان محکومیت غیر انسانی خود آزاد شدند. خانم زهرا اسدپور گرجی و فرزندش رضا جوشن 19 بهمن ماه 1388 در شعبه 1 دادگاه انقلاب توسط فردی بنام عاصف حسینی رئیس این شعبه به حکم سنگین و غیر انسانی 1 سال تبعید به زندان زنجان و 4 سال تبعید به روستای قیلار زنجان محکوم شدند.

در حال حاضر در زندان گوهردشت کرج علاوه بر زندانی سیاسی رضا جوشن،زندانی سیاسی ارژنگ داودی و زندانی خالدی حردانی وادار به اعتصاب غذا شده اند.

لازم به یادآوری به دستور وزارت اطلاعات و مسئولین زندان تا به حال تعدادی از زندانیان سیاسی را در حین اعتصاب غذا به قتل رسانده اند از جملۀ آنها زنده یاد اکبر محمدی و ولی الله فیض مهدوی می باشند.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،نسبت به خطر جدی که متوجه جان زندانیان سیاسی که وادار به اعتصاب غذا شده اند هشدار میدهد و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار اقدامات فوری برای نجات جان زندانیان سیاسی در ایران است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

04 مرداد 1389 برابر با 26 ژولای 2010

گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:

کمیساریای عالی حقوق بشر

کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا

سازمان عفو بین الملل

http://pejvakzendanyan.blogfa.com

pejvak_zendanyan10@yahoo.com

pejvakzendanyan@gmail.com

Tel.:0031620720193

استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

حراست شرکت اتوبوس رانی تهران از ادامه بکار فعال سندیکایی ممانعت به عمل می آورد

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" حراست شرکت اتوبوس رانی تهران و حومه از ادامه به کار فعال سندیکایی سعید ترابیان ممانعت به عمل می آورد.

فعال سندیکایی سعید ترابیان روز شنبه 2 مرداد ماه به اداره مرکزی شرکت اتوبوس رانی تهران و حومه مراجعه کرد و قصد داشت که به کار خود ادامه دهد ولی با مخالفت فردی بنام مرشدلو از مسئولین حراست شرکت اتوبوس رانی تهران و حومه که عملا شعبه ای از وزارت اطلاعات می باشد مواجه شد.

فعال سندیکایی سعید ترابیان نزدیگ به 8 ساعت در اداره مرکزی برای ادامه بکار خود با حراست اتوبوس رانی مشغول رایزنی بود.این در حالی است که معاون اداره اتوبوس رانی تهران با ادامه به کار آقای ترابیان موافقت کرده بود.

مرشدلو یکی از افراد حراست شرکت واحد اتوبوس رانی تهران می باشد که در سرکوب کارکنان شرکت واحد تهران نقش فعالی دارد. او در جریان اعتصابات سال 84 در دستگیری و پرونده سازی علیه کارکنان نقش داشت و همچنین در پرونده سازی و بازجویی و ممانعت بکار فعالین سندیکایی نقش فعال دارد و تنها فردی است از حراست که توسط کارکنان شناخته شده است.

حراست شرکت اتوبوس رانی تهران و حومه شعبه ای از وزارت اطلاعات می باشد که در طبقه دوم اداره مرکزی شرکت واحد در خیابان هنگام میدان رسالت مستقر است . هیچ کارمندی حق ورود به این طبقه را ندارد. افرادی که در آنجا مشغول به کار هستند برای سایر کارکنان شرکت ناشناخته هستند و سعی نمی کنند که توسط سایر کارکنان دیده شوند. این طبقه کاملا محرمانه است. اسامی افراد حراست در پرسنلی شرکت واحد ثبت نشده است و حقوق آنها توسط شرکت واحد پرداخت نمی شود.هنگامی که کارکنان شرکت واحد به این طبقه که حراست در آن مستقر است احضار می شوند توسط بلندگو از آنها بازجویی می کنند و چهره افراد سئوال کننده نامشخص و پشت دیوارهای شیشه ای و دودی قرار دارند و دیده نمی شوند. شیوه برخورد آنها با پرسنلی که به حراست احضار می شوند همانند بازجوهای وزارت اطلاعات است.

سعید ترابیان مسئول روابط عمومی سندیکای اتوبوس رانی تهران و حومه روز 19 خرداد ماه با یورش مامورین وزارت اطلاعات به منزل شخصی او دستگیر و به سلولهای انفرادی بند سپاه منتقل شد. او نزدیک به 36 روز در سلولهای انفرادی این بند تحت شکنجه های شدید روحی قرار داشت و تا روز 29 تیرماه در زندان گوهردشت کرج در بازداشت بسر برد و با وثیقه سنگین مالی از زندان آزاد شد.

رضا شهابی فعال دیگر سندیکای اتوبوس رانی تهران و حومه که در روز 22 خرداد ماه در حین انجام کارش ربوده شد و به سلولهای انفرادی بند 209 زندان اوین منتقل شد و همچنان در این بند مخوف بسر می برد.از شرایط و وضعیت این فعال سندیکایی خبری در دست نیست.

لازم به یادآوری است که دو تن از رهبران سندیکای اتوبوس رانی تهران و حومه آقایان منصور اسالو و ابراهیم مددی تنها به جرم حق داشتن سندیکای کارگری چند سال است که در شرایط طاقت فرسایی در زندان بسر می برند.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،ممانعت از ادامه به کار فعال سندیکایی سعید ترابیان را محکوم می کند و از سازمان جهانی کار و سندیکاهای کارگری بین المللی خواستار حمایت از فعالین سندیکایی در ایران است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

03 مرداد 1389 برابر با 25 ژولای 2010

گزارش فوق را به سازمان جهانی کار ارسال گردید:

http://pejvakzendanyan.blogfa.com

pejvak_zendanyan10@yahoo.com

pejvakzendanyan@gmail.com

Tel.:0031620720193

حکم سنگین و غیر انسانی فعال دانشجویی در دادگاه تجدید نظر عینا مورد تایید قرار گرفت

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" حکم غیر انسانی و غیر قانونی در دادگاه بدوی فعال دانشجویی پیمان عارف عینا توسط شعبه 54 تجدید نظر دادگاه انقلاب تایید گردید.

حکم صادر شده توسط شعبه 26 دادگاه انقلاب تهران برای پیمان عارف روزنامه روزنامه نگار و فعال دانشجویی که در حال حاضر به صورت مشروط و موقت بیرون از زندان به سر میبرد عینا توسط شعبه 54 تجدیدنظر دادگاه انقلاب تایید شد.
در این پرونده که مربوط است به بازداشت پیمان عارف در روزهای نخست پس ازانتخابات وی توسط قاضی پیرعباسی به اتهام تبلیغ علیه نظام از طریق انتشارمقالات و نوشته ها و نیز مصاحبه با رسانه های خارجی بویژه صدای امریکا و رادیو فردا به تحمل یک سال زندان و به اتهام اهانت به رییس جمهور از طریق نگارش نامه سرگشاده به احمدی نژاد در مقطع رقابتهای انتخاباتی سال گذشته به تحمل 74 ضربه شلاق محکوم گردیده است.

همچنین شعبه 54 تجدیدنظر در خصوص محرومیت مادام العمر این سردبیر ماهنامه توقیف شده ایرانمهر از حرفه روزنامه نگاری و هرگونه فعالیت مطبوعاتی که رای بدوی صادره توسط قاضی پیرعباسی آمده بود ،به استناد نص ماده 19 قانون مجازات اسلامی ضمن تایید محرومیت مذکور ،مدت زمان آن را به 15 سال کاهش داده است.

رای شعبه 54 تجدیدنظر قطعی بوده و لازم الاجرا میباشد. گفتنی است پیمان عارف که به دلیل شرایط زندان با تشدید بیماری قلبی اش مواجه است در حال حاضر در حال مداوای بیماری اش در خارج از زندان میباشد.
لازم به ذکر است رای تجدیدنظر در چارچوب رویه غیرقانونی دادگاه انقلاب مبنی بر عدم ابلاغ قانونی آراء ،به رویت سید محمدرضا فقیهی یکی از وکلای عارف رسیده است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،صدور احکام سنگینی وغیر انسانی علیه فعالین دانشجوئی را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد و سایر مراجع بین المللی خواستار اقدامات عملی برای پایان دادن به سرکوب مردم ایران است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

02 مرداد 1389 برابر با 24 ژولای 2010

گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:

کمیساریای عالی حقوق بشر

کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا

سازمان عفو بین الملل

http://pejvakzendanyan.blogfa.com

pejvak_zendanyan10@yahoo.com

pejvakzendanyan@gmail.com

Tel.:0031620720193