بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" در حالی که هوای رو به گرمی گذاشته است در طی چند روز گذشته آب بندهای مختلف زندان گوهردشت کرج برای ساعتهای متمادی قطع می باشد و شرایط قرون وسطائی این زندان را بر زندانیان بسا طاقت فرسا تر کرده است.
در طی روزهای گذشته آب مصرفی بندهای مختلف زندان گوهردشت روزانه ساعتها قطع می باید و هنگامی که آب در شیرهای جریان می یابد بصورت قطره ای است. این مسئله باعث ایجاد شرایط سخت و طاقت فرسایی را برای زندانیان نموده است.
زندانیان از داشتن آب نوشیدنی محروم هستند. همچنین آب در سرویسهای بهداشتی و حمام قطع می باشد و شرایط بهداشتی بندها که فاجعه بار بود با قطع شدن آب امکان شیوع بیماری های مختلف وجود دارد.زندانیان در طی روزهای گذشته از استحمام کردن محروم شده اند.
در حال حاضر تعداد زندانیان موجود در بندها چند برابر ظرفیت آن می باشد. ظرفیت معمول هر بند در حدود 150 نفر می باشد ولی در حال حاضر بین 500 تا 700 نفر زندانی جای داده شده است.در حالی امکانات هر بند برای 150 نفر در نظر گرفته شده است.زندانیان بیدفاع و اسیر در سلولها بصورت کتابی استراحت می کنند. کریدور و راهروهای سرویس بندها مملو از زندانیان است. در هر بندی سالنی بنام حسینیه وجود دارد که بدلیل ازدحام زیاد در آن امکان عبور از نقطه ای به نقطۀ دیگر به سختی صورت می گیرد.
شلوغترین بند زندان گوهردشت کرج بند 4 می باشد که در حال حاضر محل تجمع تعداد زیادی از زندانیان سیاسی می باشد. زندان سیاسی هر چند ماه یکبار می توانند با خانواده های خود ملاقات حضوری داشته باشند.
زندانیان هر 45 روز یکبار می توانند به بهداری مراجعه کنند حال اگر آنها در شرایط سخت بیماری باشند باید صبر کنند تا نوبت آنها برسد. هنگام مراجع به بهداری هر بیماری که داشته باشند فقط به آنها قرصهای مسکن داده می شود و از درمان جدی آنها خوداری می کنند.
در بندهای مختلف زندان گوهردشت کرج تعدادی از بیماران روانی حادی در میان سایر زندانیان به حال خود رها شده اند و شرایط آنها و سایر زندانیان را حاد کرده است . اکثرا آنها جوانانی هستند که بخاطر قرار گرفتن در شرایط قرون وسطایی زندان دچار ناراحتی حاد روحی شدند و از انتقال آنها به مراکز درمانی و درمان آنها ممانعت می شود.
همچنین برای تحت فشار قرار دادن جوانان زندانی که به دلیل جرایم بسیار سبک در زندان بسر می برند و نسبت به شرایط غیر انسانی خود اعتراض می کنند آنها را به سلولهایی که زندانیان خطر ناک و از عوامل باندهای مافیایی که توسط مسئولین زندان هدایت و رهبری می شوند منتقل می شوند.بدستور مسئولین زندان توسط عوامل مافیایی خود در هر بند آنها مورد اذیت و آزار و تجاوز جنسی قرار می گیرند.این جوانان برای دفاع از خود ناچار هستند که خود زنی کنند تا از تجاوز جنسی باندهای مافیایی که توسط مسئولین زندان در هر بند راه اندازی شده جلوگیری کنند.
از طرفی دیگر تعداد زیادی از زندانیان که در سنین کهولت بسر می برند و بعضا سن آنها تا 95 سال می باشد به دلیل جرائم مالی دستگیر شده اند علیرغم گذشت مدت طولانی از محکومیتشان همچنان در زندان بسر می برند.این سالخوردگان قادر به انجام کارهای شخصی خود و حتی قادر به راه رفتن نیستند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، استمرار شکنجه و محدویدتهای قرون وسطایی علیه زندانیان بی دفاع و اسیر را محکوم می کند و از کمیسر حقوق بشر سازمان ملل متحد و سایر مراجع بین المللی خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت این رژیم علیه مردم ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد جهت گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
21 خرداد 1389 برابر با 11 ژوان 2010
گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
گزارشگران ویژه شکنجه سازمان ملل متحد
http://pejvakzendanyan.blogfa.com
Tel.:0031620720193
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر