۱۳۸۹ مرداد ۲۴, یکشنبه

به کجا فریاد بزنم اینهمه ظلم و نامسلمانی را!؟(نازنین داودی)

روز شنبه 23/5/89 سی و دومین روز اعتصاب غذای همسرم آقای ارژنگ داودی-نویسنده شاعر و زندانی سیاسی می باشد دلایل اعتصاب غذا تضییع حقوق قانونی و اولیه هر زندانی است که همه آنها بی چون و چرا از آن برخوردارند.

در حال حاضر بیشتر از 2 ماه است که ایشان هیچگونه تماس تلفنی نداشته اند و دلیل دیگر مسکوت گذاردن شکایت کتبی ایشان بر علیه ریاست زندان آقای حاج کاظم می باشد که 22 بهمن سال 88 دستور انتقال همسرم به سلول انفرادی را بدون هیچ دلیلی صادر کرده بودند.(زندانی کردن زندانی؟)

بسیار عجیب و قابل تأمل این است که پیش درآمد رسیدگی به 2 درخواست ایشان جلوگیری از ملاقات خانواده بود که اصطلاحا ممنوع الملاقات شدند.یعنی یکی دیگر از حقوق زندانیان که در آیین نامه سازمان زندانها و بقول ریاست زندان اوین بیشتر از خود زندانی،ملاقات،حق خانواده زندانی اطلاق می گردد.

براساس همین آیین نامه ها و مستندات هر ساله سازمان متبوع توسط ممیزان و بازرسان؟مورد پایش و ارزیابی قرار می گیرد تا مبادا استانداردها زیرپا گذاشته شود که در اینصورت گواهینامه کیفیت آن مورد تأیید مجدد قرار نمی گیرد و رد می شود.

هم اکنون همراه با تأیید موفقیت مقامات امنیتی-قضایی وقت بخصوص تبریک به آقای حسن زارع دهنوی ( حسن حداد) و همکاران جان برکف ؟ایشان در دستیابی به اهداف میهنی و انقلابی؟خود و در راستای آن ساقط نمودن این خانواده از زندگی که با نقشه ها و برنامه هایی که ماهرانه طراحی و پیاده نمودند بقول خودشان ما را بدبخت و آواره کردند.

سؤال این است آیا در سن 56 سالگی زندگی آرام و خاموش پشت میله های زندان،همراه با رنج و عذاب باقیمانده از شکنجه ها را هم بر ایشان می خواهند حرام کنند؟آیا نمی خواهند دست از سر ایشان بردارند بعد از اینهمه بلایی که سر ما نازل کردند؟

اعتراف می کنم برای نجات همسر آزاده ام که (به جرم آزادی خواهی اسیر و گرفتار شده)از همه دستگاههای قضایی و حکومتی درخواست کمک نموده ام ولی مثل اینکه مسئولین آنقدر سرگرم نجات مردمان داغدیده،ستمدیده و رنج کشیده اقصی نقاط جهان و نیز نجات جامعه جهانی از ظلم و ستم استکبار هستند(که البته بسیار قابل تقدیر است)متأسفانه فراغتی برای رسیدگی به امور پیش پا افتاده مردم و کشور خود ندارند که هر کدام به نحوی به دیگری محول می کنند و پرونده در کشاقوس این پیچیدگیها گیر کرده و قفل شده است(چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است)

بدینوسیله از تمامی آزادی خواهان و آزاداندیشان برای رهایی همسرم از این وضعیت بسیار بحرانی استمداد می طلبم.

نازنین داودی

23 مرداد 1389

انتشار:فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

http://hrdai.net

info@hrdai.net

pejvakzendanyan@gmail.com

Tel.:0031620720193

هیچ نظری موجود نیست: