۱۳۸۹ فروردین ۶, جمعه

شرایط وخیم جسمی زندانی سیاسی زهرا جباری در بند زنان زندان اوین

بنابه گزارشات رسیده به فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،وضعیت جسمی زندانی سیاسی زهرا جباری بدلیل بیماری قلبی و رماتیسم به حدی حاد شده است که به سختی قادر به راه رفتن است و کارهای شخصی او به کمک سایر زندانیان سیاسی صورت می گیرد.

زندانی سیاسی زهرا جباری 36 ساله متاهل و دارای یک فرزند می باشد. او از مدتها پیش از ناراحتی حاد قلبی،کم خونی و رماتیسم رنج می برد ولی از درمان جدی او خوداری می کنند. بهداری زندان با این استدلال که پزشک و دستگاههای لازم را نداریم و قادر به درمان شما در اینجا نیستیم و شما باید در بیمارستانهای خارج از زندان معالجه شوید. ولی بازجویان وزارت اطلاعات از درمان او در مراکز پزشکی و حتی با هزینه خانواده اش تا به حال ممانعت کرده اند.وضعیت جسمی او در چند روز اخیر به وخامت گراییده بطوریکه به سختی قادر به راه رفتن است و از انجام کارهای شخصی خود عاجز است و با کمک سایر زندانیان سیاسی هم بندش کارهای شخصی خود را انجام میدهد.

خانم جباری روز 22 اسفند در حالی که دست بند به او زده بودند برای دومین بار به شعبه 28 دادگاه انقلاب برده شد و قرار بود توسط محمد مقیسه ای معروف به ناصریان از اعضای کمیسیون قتل عام زندانیان سیاسی سال 1367 مورد محاکمه قرار گیرد ولی به دلیل عدم حضور بازجو در دادگاه ،دادگاه او برای تاریخ نامعلومی به تعویق افتاد.زندانی سیاسی زهرا جباری در جلسه قبلی دادگاه اعلام کرده بود که در اثر شکنجه های وحشیانه ناخن یکی از انگشتان پای او را جدا کرده بودند.هنگام برگزاری دادگاه به خانواده خانم جباری اجازه حضور در دادگاه داده نشد.علیرغم اینکه او چند هفته از ملاقات با خانواده اش محروم بود آنها همچنین به خانواده جباری اجازه دیدن و یا صحبت کردن با فرزندشان که یک امر معمول در دادگاه می باشد را ندادند.وکیل خانم جباری موفق شده بود تا حدی پرونده موکلش را مطالعه کند و بنابه گفته وکیل در پرونده خانم جباری چیزی وجود ندارد و تنها اتهام او حضور خواهر و برادرش در قرار گاه اشرف در عراق می باشد.

خانم جباری 27 شهریورماه (روز قدس) دستگیر شد و به سلولهای انفرادی بند 209 زندان اوین برده شد در آنجا تحت شکنجه های جسمی و روحی قرار گرفت و شکنجه های جسمی او به حدی بود که یکی از ناخن های پایش کنده شد. بازجویان وزارت اطلاعات با شکنجه های جسمی و روحی سعی داشتند که او را وادار به پذیرفتن اتهامات دروغین نسبت داده شده کنند.او بیش از 2 ماه در سلولهای انفرادی بند 209 بسر برد و سپس به بند زنان زندان اوین منتقل شد. خانم جباری همچنان در بلاتکلیفی بسر می برد.از زمان دستگیر تاکنون خانم جباری با لباسهایی که زمان دستگیری بر تن داشته اند بسر می کنند و تا به حال از گرفتن لباس برای او از طرف خانواده اش خوداری می کنند و علیرغم اینکه دچار بیماریهای مختلفی است نزدیک به 7 ماه است که از داشتن لباس کافی محروم است.

از طرفی دیگر فشارها و اذیت وآزارهایی که پاسداربندها و زندانیان عادی و خطرناک به تحریک پاسداربندها بر روی زنان زندانی سیاسی وارد می کنند شدت می یابد. یکی از شیوه های فشار که علیه زنان زندانی سیاسی بکار برده می شود.میوه جات و مایحتاج اولیه که از طرف زندان در اختیار زندانیان قرار داده نمی شود و در فروشگاه زندان به چند برابر قیمت معمول فروخته می شود به زندانیان سیاسی فروخته نمی شود و در اختیار باندهای مافیایی که با زندانبانان همکاری می کنند قرار داده می شود تا آنها را دوباره با چندین برابر به زندانیان سیاسی بفروشند و از آنها اخاذی نمایند.

خانواده های زنان زندانی سیاسی هنگام ملاقاتهای حضوری که هر چند هفته یکبار صورت می گیرد. مورد توهین ،اذیت وآزار یکی از پاسداران زن قرار می گیرند. این زن پاسدار به صورت توهین آمیزی خانواده ها را مورد بازرسی بدنی قرار می دهد او همچنین کودکانی که برای ملاقات با مادر و یا بستگانشان به سالن ملاقات مراجعه می کنند را مورد اذیت وآزار و پرخاشگری قرار می دهد تا واکنش خانواده های آنها را برا نگیزد و در صورت اعتراض خانواده های زندانیان سیاسی اقدام به قطع ملاقاتهای آنها می کنند این زن پاسدار تا به حال با اکثر خانواده های زندانیان سیاسی چنین برخورد وحشیانه و غیرانسانی داشته است.

در حال حاضر بیش 20 زن زندانی سیاسی در بند زنان زندان اوین بسر می برند که از جمله آنها؛ خانم بهاره هدایت،مهدیه گلرو،مریم ضیاء،نازیلا دشتی،، شبنم مددزاده، فاطمه ضیائی،عاطفه نبوی، صدیقه فلاحت زاده،عاليه اقدام دوست و ... را میتوان نام برد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،دستگیری ،شکنجه ، نزدیک به 7 ماه بلاتکلیفی ،عدم درمان ناراحتیهای حاد و خطرناک زنان زندانی سیاسی که جان آنها را در معرض خطر جدی قرار می دهد را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر،گزارشگر ویژه زنان ،دستگیری های خودسرانه سازمان ملل متحد خواستار اقدامات عملی برای پایان دادن به جنایتهای سیستماتیک و سازمان یافته علیه زندانیان سیاسی در ایران است.

فعالین حقوق بشر ودمکراسی در ایران
06 فروردین 1389 برابر با 26 مارس 2010

گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:

کمیساریای عالی حقوق بشر

کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا

سازمان عفو بین الملل

گزارشگر ویژه زنان و دستگیریهای خودسرانه



http://pejvakzendanyan.blogfa.com

pejvak_zendanyan10@yahoo.com

pejvakzendanyan@gmail.com

Tel. : 0031620720193

هیچ نظری موجود نیست: