۱۳۸۷ مهر ۱۱, پنجشنبه

سیاهچالهایی که زندانیان سیاسی را به جهت خرد شدن و تسلیم گشتن به آنجا می اندازند

بنام سعادت ملت ایران و با درود به جانباختگان راه آزادی،
مدتهاست که زندانی سیاسی آقای منصور رادپور را در سالن 2 اندرزگاه 1 بندی که به سیاهچال زندان رجائی شهر معروف است و طبق روال این سیاهچال هیچگونه ارتباطی از قبیل تلفن و یا ملاقات با بیرون از زندان را ندارند.
برای من که غریب به 2 ماه را در آنجا سپری کردم خوب میدانم که آقای منصور رادپور در زیر چه شکنجۀ سختی بسر می برد.نگهبانان بی ادب که تنها از طریق باطوم پلاستیکی ،باطوم برقی با زندانیان صحبت می کنند و زندانی را در سلولی که مجهز به دوربین مادون قرمز می باشد. روزها و شبها دستبند و پابند می کنند .
در اطاق عمومی انتهای سالن حدود 15 تا 20 نفر بیمار روانی ،مسلول ،هپاتیتی،ایدزی و سایر بیماریهای عفونی و شخصیتی نگهداری می شوند. زندانیان غیر قابل کنترل که هر کس تنهایی و زجر سلول انفرادی را به آنها بودن ترجیح میدهد.
آیا وقت آن نرسیده که مردم شریف ایران و فعالین حقوق بشری مسئولین زندان رجائی شهر (گوهردشت)را مجبور کنند که یک بار برای همیشه درب این سیاهچالها را لاک و مهر کند. سیاهچالهایی که زندانیان سیاسی را به جهت خرد شدن و تسلیم گشتن به آنجا می اندازند.
به امید آزادی ملت ایران و تمامی زندانیان سیاسی و محاکمۀ سردمداران و جنایتکارانی که با اعمال خود باعث دوام حکومت ضد بشری ملایان گردیده اند.
پایدار وطن همیشه،
بهروز جاوید طهرانی
تنها زندانی سیاسی بازمانده از قیام دانشجویان 18 تیر 1378
زندان گوهردشت کرج
8 مهر ماه 1387
انتشار:
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران


http://pejvakzendanyan.blogfa.com
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
tel. : 0031620720193

هیچ نظری موجود نیست: