۱۳۸۸ اردیبهشت ۱۰, پنجشنبه

روز جهاني كارگر گرامي باد

شب بيدادگر نافرمان
به سر آيد گه صبح
گاه بيداري خلق
گاه برپائي حق
پينه بر پيشاني ست
پينه بايد بر دست
نور بايد در قلب
شعله بايد در چشم
با لباني پر خشم
همه فرياد كشيم
صبحدم نزديك است
و سپيده در صف

11 اردیبهشت (اول ماه مه ) روز جهاني كارگربر کارگران شریف و زحمتکش ایران مبارکباد. کارگران ایران در حالی روز جهانی خود را گرامی میدارند که با شرایط بسیار سختی در محیط کار و معیشتی مواجه هستند. آنها از حداقل حقوق خود محروم هستند. گاها ماها از دریافت حقوق محروم می شوند ،از وسائل ایمنی و رفاهی در محیط کار محروم هستند و تعداد زیادی از آنها علیرغم سالها کار هنوز کارگران قراردادی هستند . آنها از داشتن تشکل کارگری که بتوانند از حقوق خود دفاع کنند محروم هستند و اقدام به تشکیل سندیکا جرم و گناه نابخشودنی شناخته می شود و عواقب سختی مانند احضار به اداره اطلاعات وتحت فشارهای جسمی و روحی قرارگرفتن ،بازداشت خوسرانه،اقدام به پرونده سازی و مورد محاکمه قرار گرفتن توسط مامورین وزارت اطلاعات که لباس قاضی بر تن دارند و تحمل ماه ها و حتی سالها زندان را در پی دارد مواجه هستند که از جملۀ آنها منصور اسالو و ابراهیم مددی است .
و امروز در حالي به استقبال روز جهاني كارگر مي رويم كه بار ديگر سياست هاي تبعيض آميز حكومت زن ستيز با شعار تكريم زنان و لايحه كاهش ساعات كار زنان وارد مجلس شد.
هميشه واژه كارگر تداعي پيشاني چين خورده و دستهاي پينه بسته مردان است و نقش زنان به عنوان نيمي از جامعه كارگري ناديده گرفته مي شود.زنان كارگري كه با مقاومت و مبارزه خويش مخصوصا در تاريخ ايران زمين متجاوزان به حقوق زن را وادار به عقب نشيني كرده اند و بخش اعظم جامعه را رهبري و راهنمايي نموده اند .زناني كه بار سنگين آموزش و پرورش فرزندان را بيش از مردان به دوش مي كشند.زناني كه در عرصه توليد و توزيع آمار بالائی را به خود اختصاص داده اند و بيشترين سهم را در توليد محصولات كشاورزي در اختيار دارند .زناني كه ساعتها در زير زمينهاي تاريك و نمدار بر دارهاي قالي خم شده اند و سلول به سلول وجودشان را با تار و پود فرش در هم مي آميزند و ظرافت و لطافت وجود و فكرشان را به نمايش مي گذارند.زناني كه در كارخانه ها پا به پاي مردان چرخه توليد را به حركت در مي آوردند اما سهمشان از اين همه تلاش چيست ؟ آيا آنان هم به اندازه مردان دستمزد مي گيرند؟ پاسخ كاملا مشخص است در رژیمی كه به زن به عنوان برده ارزان نگريسته مي شود و از همان ابتدا به بهانه هاي مختلف زنان را خانه نشين كرده و يا در كارخانجات و مزارع با دستمزدي نصف دستمزد مردان به استثمار كشيده اند اين بار با زمزمه كاهش ساعت كاري زنان و با نام تكريم زنان كارگر قصد دارند دستمزد زنان را كمتر و يا آنها را وادار به خانه نشيني كنند چرا كه در تاريخ ايران هميشه زنان پايه هاي اصلي مبارزه براي برابري بوده اند.
حكومتهاي حامي نظام هاي نابرابر براي بقاء خويش هميشه متوسل به زور و استبدادند و برقراري خفقان را راهي براي استتار پايگاههاي ظلم و بي عدالتي خويش مي دانند روز جهاني كارگر فرصتي است كه با صفوف فشرده و درهم آميخته مردان و زنان در مقابلشان سدي براي جلوگيري و پيشروي بيشترشان ايجاد كرد زيرا اين سد و اتحاد زورگويان و چپاولگران را وادار به عقب نشيني مي كند.

ما زنان و مردان برابري طلب كه خويش را آميخته در جنبش كارگري مي دانيم روز جهاني كارگر را به همه كارگران و زحمتكشان جهان تبريك مي گوييم.
زنده باد ياد و خاطره تمامي آنانی كه براي آزادي و برابري رنج هاي فراوان كشيدند.

بخش کارگری فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
10 اردیبهشت 1388 برابر با 30 آپریل 2009


http://pejvakzendanyan.blogfa.com
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
tel.:0031620720193


هیچ نظری موجود نیست: