گزارشی از مراسم
گرامیداشت روزجهانی کارگر ،روز ملی معلم و
خبرنگار توسط زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج ، جهت انتشار در رسانه ها و اطلاع
عموم در اختیار «فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران » قرار داده شده است. متن
گزارش به قرار زیر است :
مراسم روز جهانی
کارگر در بند۱۲ زندان رجایی شهر شب گذشته مصادف با ۹\۲\۹۴ ساعت ۹ شب برگزار شد.
زندانیان سیاسی به پاس مبارزات کارگران و معلمین و به یاد جانباختگان راه آزادی
این مراسم را با یک دقیقه سکوت برگزار کردند و همچنین بازداشت های اخیر فعالین
کارگری و معلمین را به شدت محکوم کردند.
سپس آقای شاهرخ زمانی
از فعاین کارگری و زندانی، تاریخ شکل گیری
جنبش کارگری را بیان کرد .از اتحاد و مبارزه متشکل با برنامه ریزی سراسری جهت محقق شدن مطالبات بر حق
مردم سخن گفتند.و نیز گفتند مافیای ثروت و قدرت حاکم بر حفظ و تداوم بهره کشی،
غارت ثروت های ملی و دزدی علنی و میلیاردی بانک ها را در دستور کار قرار داده و هر
گونه مبارزه و اتحاد و یکپارچگی مزدبگیران را با زندان ، شکنجه و حبس طولانی و
اعدام جواب می دهند تا از این طریق جلوی همبستگی و سراسری ملی و تاثیرگذاررا
بگیرند.
حکومت نظامی در
ادارات، دانشگاهها و کارخانه ها از طریق بسیج و حراست مسلح، تا جلوی فعالیت های قانونی و تشکل های موجود را
بگیرد. مردم از ظلم و نابرابری به تنگ آمده اند و در قسمت دیگری نیز بیان کردند با
تمام این سرکوب ها رژیم نتوانسته است جلوی سیل خروشان مبارزات را سد کند و از ترس
این طوفان بنیان کن رهبر از جناح دزد و چپاولگر ثروت ملی « اصلاح طلب و دلواپس »
خواست وحدت خود را تقویت کنند .این کارگر زندانی در اتمام صحبت های خود ازآحاد
مردم خواست در آستانه ۱۱ اردیبهشت روز نبرد جهانی کارگران علیه ستم و
نابرابری و روز ملی معلم روز شهادت دکتر
خانعلی بر محور مطالبات عمومی مانند حق تشکل و تجمع و اعتراض و گردهمایی، اشتغال
دائم ، حقوق مناسب با تورم و یک زندگی شرافتمندانه و انسانی، مبارزه با گرانی،
اختلاس و دزدی و فساد ، آزادی مطبوعات و ... و ایجاد اتحادیه های سراسری کارگران ،
معلمین ، پرستاران، بازنشستگان و بیکاران در کنفدراسیون ملی و سراسری، پافشاری
کنند.
سپس خالد حردانی از
زندانیان سیاسی قدیمی و فعال اجتماعی صحبت کردند. ایشان صحبت های خود را اینگونه
آغاز نمودند:
ضمن تبریک روز کارگر،
معلم و خبرنگار به تاریخ مبارزات انقلابی کارگران در طول تاریخ اشاره کردند .قسمتی
از پیوند این مبارزات با لایه های اجتماعی و سیاسی و مدنی که به این اعتراضات
مشروعیتی انقلابی بخشیده است سخن به میان آورد و افزود: یکی از نکات مهم و اثربخش
در اعتراضات کارگری این یوده که بیش از ۹۹ درصد از مردم در تاریخ کارگری و یا
دهقان و مزدبگیر بودند و نان و زندگی
شرافتمندانه یکی از ارکان اساسی و پایه حرکتی این جنبش ها بوده و خواهد
بود. ضمنا یادآور شد که افتخار می کند که فرزند کارگر بوده است و در نهایت قصیده
ای بنام پدرم کارگر بود را در جمع زندانیان سیاسی خواند و در ادامه سخنان خود
افزود: ارمغان این حکومت ضد مردمی نه تنها برای اصناف بلکه برای یکایک مردم جز فقر
و تنگدستی ، ستم مضاعف ، اعدام، شکنجه و ... چشم انداز دیگری پیش روی مردم قرار
نداده است.اما با جان گرفتن این جنبش ها ، اتحاد و پیوستن اصناف به یکدیگر می توان
بر این همه ناعدالتی و ظلم روزافزون مقابله کرد. ممانعت و سختگیری دو چندان سرمایه
داری حاکم بر ایران از برگزاری آزادانه مراسم روزجهانی کارگر و معلم نشان دهنده
ترس آنان از قدرت متحدانه کارگران، معلمان، پرستاران و ...است. آنها به خوبی می
دانند که این مبارزات متحدانه می تواند در مقابل غارت و چپاول دست رنجشان ، موقعیت
حکومت استبدادی را به خطر بیندازد. به همین دلیل این مراسم را نه تنها به رسمیت
نمی شناسد بلکه به شدت از برگزاری آن جلوگیری می کند اما خوشبختانه این مبارزات از
اواخر سال گذشته کلید خورد و روز به روز بر پیوستگی و همبستگی بین اصناف افزوده شد
و در این روزها به اوج خود خواهد رسید.
سپس پیروز منصوری
سخنان خود را اینگونه آغاز کرد : روز جهانی کارگر و معلم روز بزرگ کیفرخواست یکایک
افراد زیر ستم و فشار حکومتی است .روز بزرگی که می تواند سرنوشت و آینده یکایک
افراد مظلوم و ستمدیده کشورمان را به سمت و سوی تغییراتی مثبت سوق دهد تغییراتی که
با این جنبش ها جان تازه ای گرفته و ادامه یافته است. این همبستگی نشان داد که
مردم آگاهی لازم نسبت به نابرابری و تبعیض را به دست آورده اند و انتخابشان شکستن
سکوت و مقابله با این رژیم ضد مردمی خواهد بود. مردمی که قشر زحمتکش ، مزدبگیر و
رکن اصلی جامعه یعنی پرستاران ، معلمان و کارگران و ...هستند و قطعا با متشکل شدن،
سازماندهی هر چه بیشتر و پیوستن آحاد مردم به این مبارزین، پیروزی بر این رژیم
خودکامه میسر خواهد شد. کما اینکه در روزهای گذشته شاهد بودیم و به روشنی هم می
دانیم که مطالبات این اصناف و خواسته های به حقشان تا به امروز از طرف دولت هیچ
گونه پاسخ روشنی که عملی شود نگرفته است. ضمن تبریک روز کارگر ، معلم و خبرنگار از
تمامی مبارزین که تا به امروز خواسته های خود را فریاد زدند و سکوت اختیار نکردند
تشکر می کنم و ایشان در پایان یاد جانباختگان راه آزادی را گرامی داشتند.
سپس آقای منصوری
ادامه صحبت و زمان را در اختیار رضا اکبری منفرد قرار داد و ایشان صحبت های خود را
با تبریک مختصری برای روز کارگر، معلم و خبرنگار و همچنین تبریک به قدرت استقامت و
مبارزه حق طلبانه یکایک اصناف و اقشار جامعه و سپس به همبستگی این اصناف با یکدیگر
در روزهای پیشرو و ضروت این همبستگی ها اشاره کرد. این زندانی سیاسی افزود : این
روزها یادآور مبارزات قشر خستگی ناپذیر جامعه یعنی زحمتکشانی که همیشه مورد ظلم و
ستم واقع شده اند و با دستان و سفر ای خالی نه برای زیاده طلبی بلکه برای دریافت
حقوق قانونی خود به مبارزات تن دادند.قشری که حقوقشان توسط ستمگران حکومتی چپاول
شده ، کارگران شریفی که تن به ظلم و ستم نخواهند داد. قشری که با شرایط سخت کاری و
بدون داشتم حتی امنیت شغلی مجبور است برای لقمه نانی شبانه روز زحمت بکشد اما مزد
همین زحمت را از او دریغ می کنند. این روز با پیوستگی اصناف به یکدیگر و حمایت
یکایک مردم از آنها هر چه باشکوه تر برگزار خواهد شد و طنین انداز ندای آزادی و
لرزه بر اندام حکومت می گردد.
پس از ایشان صالح کهندل از زندانیان سیاسی نیز
قصیده ای به زبان ترکی و سپس با ترجمه فارسی برای حضار خواند این قصیده گویا از
قصاید دوران انقلاب ۵۷ بوده که برای صالح کهندل بسیار خاطره انگیز بود و داستان
کودک ۹ ساله که از درد، فقر و تنگدستی شکایت می کرده و پدر کارگر از بیمار و مادرش
برای امداد معاش می بایست در خانه های مردم رخت
شویی می کرده .در قصیده مخاطبی به
این دختر ۹ ساله دردمند می گوید که من و تو «ما » می بایست در برابر ظلم بپاخیزیم
با ناله و شیون کاری ساخته نیست....
سپس حشمت الله طبرزدی
از زندانیان سیاسی و روزنامه نگار زندانی ضمن شادباش روز کارگر، معلم و خبرنگار
مطابی را به جمه دوستان زندانی بیان کردند. باید مطالبات پایه ای را تعریف کنیم .
برای نمونه : حق تشکل ، حق اعتصاب ، حق اعتراضات دموکراتیک و مدنی، حق انتخابات آزاد،
زیر نظر مجامع بین المللی، حق آزادی بیان و عقیده، حق تغییر سونوشت ، حق آموزش و
بهداشت، نه به تبعیض قومی ، مذهبی و جنسی ، نه به اعدام و شکنجه، از جمله مطالبات
است. دوم : برای رسیدن به مطالبات مذکور باید بپاخاست ، با هم حرکت کرد، متشکل شد
و ایت تشکل ها به هم پیوند بخورند و جبهه ای واحد تشکیل دهند. سوم : نباید به
افراد یا جناح هاب ذینفع و ذینفوذ در رژیم اجازه داد بر موج اعتراضات دموکراتیک
سوار شد و یا برای وزن کشی جناحی استفاده ابزاری کنند. اگر این اتفاق بیفتد به
سرنوشت جنبش ۸۸ دچار می شویم. جناح های موجود حکومت در جنگ قدرت و ثروت غرق شده
اند و هر کس به آنها نزدیک شود با آنها غرق خواهد شد. چهارم : پیوندهای اجتماعی
مترقی مثل پیوند معلم، کارگر و دانشجو ضروری است که موجب می شود جنبش اجتماعی یا
انقلابی دموکراتیک کنونی با استبداد و دیکتاتوری مذهبی، تعیین تکلیف کند. پنجم :
در وضعیت کنونی نیاز است حقوقدان ها، احزاب، سازمانهای مترقی و آزادیخواه ،
روشنفکران و نویسندگان متعهد، هنرمندان و دانشگاهیان از همه ظرفیت های خود برای
دفاع تئوریک و عملی از مطالبات اساسی جنبش اجتماعی به ویژه معلمان و کارگران
استفاده کنند و از سکوت و یا پرداختن به مسائل حاشیه ای لپرهیزند و در آخر این
روزنامه نگار و فعال سیاسی اضافه کرد: فراموش نکنید که جامعه در فقر، بیکاری ،
سرکوب و حتی بسیاری از ناهنجاریهای اجتماعی دست و پا می زند. باید از انقلاب کهن
۵۷ و سرنوشت آن درس گرفت.
سپس افشین حیرتیان
یکی از شعرهای انقلابیون چپ دهه ۵۰ را برای زندانیان سیاسی خواند در خاتمه
زندانیان هر کدام از شرایط روز و خبرها و خیزش های کارگران و معلمین تحلیلی داشتند
که ارائه شد و سپس با صرف شیرینی این مراسم خاتمه یافت.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
۱۰ اردیبهشت ۹۴برابر با۳۰ آوریل۲۰۱۵
www.hrdai.net
Tel.:0031620720193
طبق قوانین کپی رایت استفاده از گزارشات « فعالین
حقوق بشر و دمکراسی در ایران » فقط با ذکر منبع آن مجاز است
