بنابه گزارشات رسیده از زندان گوهردشت کرج زندانیان سیاسی علیجان گرایی 50 ساله و فرزندش محسن گرایی 33 روز است که در سلولهای انفرادی شکنجه گاهی که توسط علی حاج کاظم رئیس زندان در بند 1 بر پا شده تحت شکنجه و زندانی می باشند. این شکنجه گاه در یکی از مخوفترین زندانهای ایران یعنی زندان گوهرداشت درست شده است واز 40 سلول انفرادی تشکیل شده است، که برای شکنجه دادن زندانیان بکار برده می شود .
زندانیان در سلولهای انفرادی با ابعاد بسیار محدود که دارای یک پنجره بسیار کوچک است نگهداری میشوند.
نگهداری زندانی با پابند و دست بند به مدت چند روز باشیوه های مختلف: پابند و دست بند قپونی به زندانی زدند،به این شکل یک دست ازپشت کمر و یک دست از پشت گردن به هم دست بند زدن، و همچنین پابند زدن به زندانی و بستن آنها به لوله هایی که در اطا ق وجود دارد ، این شیوه پابند و دست بند باعث میشه که زندانی دچار دردهای شدید ازناحیه کتف شود ،و بدلیل بستن او به لوله قادر به ایستادن و هیج حرکت دیگری نیست.شیوه دوم:دست بند را از پشت زدن به زندانی، زندانی قادر نخواهد بود کارهای شخصی خود را انجام دهد.شیوه سوم: پابند و دست بند زدن معمولی
شکنجه زندانیان: به زندانی چشم بند، پابند و دست بند زده می شود و توسط 7 الی 8 نفر از شکنجه گران با باطومهای مختلف زندانی را به مدت طولانی مورد شکنجه قرار می دهند. که اکثرا منجر به شکستگی اعضای بدن زندانی می شود
ممنوع الدرمان و دارو کردن زندانی
زندانی 3 بار حق استفاده از دستشوئی دارد و برای استحمام به ندرت برده می شوند
زندانی از رفتن به هواخوری محروم می باشد
شرایط این بند به حدی طاقت فرسا است که تا به حال زندانیان زیادی اقدام به خودکشی با شیوه های مختلف نموده اند.
آقای علیجان گرایی و فرزندش محسن گرایی در تاریخ 16 تیرماه بدون هیچ دلیلی به بند سپاه زندان گوهرداشت که در کنترل بازجویان وزارت اطلاعات می باشد انتقال داده شدند. این 2 زندانی سیاسی توسط فردی به نام رضا عارفی چندین ساعت مورد بازجوئی ، اهانت و ضرب وشتم قرار داشتند. سپس آنها را به نوید خدیوی معاون حفاظت و اطلاعات زندان برای انتقال به سلولهای انفرادی تحویل داده شدند.برای شدت دادن به فشار و اذیت وآذار زندانیان سیاسی تعدادی از شکنجه گران اوین و افراد وزارت اطلاعات را در پست های مختلف این زندان نصب کرده اند .از جمله آن کرمانی را به عنوان حفاظت و اطلاعات زندان نوید خدیوی را به عنوان معاون وی و میرزائی معاون زندان می باشند.این افراد در فشارهای طاقت فرسا و شکنجه زندانیان سیاسی نقش مستقیم دارند.
قبل از انتقال این 2 زندانی به شکنجه گاه بند 1 محمود مغنیان که اخیرا به ریاست بند 4 منصوب شده است .زندانیان عادی و خطرناک را جمع کرده و بر علیه زندانیان سیاسی اقدام به دادن شعارهایی مانند مرک بر منافق، مرک بر ضد ولایت فقیه نمودند و آنها را تحریک به درگیری با زندانیان سیاسی می نمایید.محمود مغنیان پیش از این رئیس بند 2 زندان گوهردشت بود که در اجرای حملات خونین علیه زندانیان سیاسی در این بند مستقیما نقش داشت.
رضا عارفی بازجوی وزارت اطلاعات در اوایل امسال 4 عضو این خانواده را دستگیر کرد و پس از چندین هفته بازداشت آنها در سلولهای انفرادی و شکنجه های طاقت فرسا به توصیه این فرد در یک دادگاه چند دقیقه ای بدون داشتن وکیل و حق دفاع از خود در دادگاه انقلاب کرج به احکام سنگینی محکوم شدند. آقای علیجان گرایی پدر خانواده 5 سال،خانم شهناز کیپور مادر خانواده 5 سال زندان،خانم آزاده گرایی دختر این خانواده که دارای یک فرزند 4 ساله می باشد به 10 سال زندان و آقای محسن گرایی فرزند دیگر این خانواده به 10 سال زندان محکوم شده اند.
2 فرزند دیگر این خانواده بنام های آتنا گرایی 13 ساله و احسان گرایی 17 ساله بی سرپرست باقی مانده اند. رضا عارفی تا به حال چندین بار احسان گرایی را تهدید به زندان کرده است. اعضای این خانواده به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق در زندان بسر می برند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ، ادامه بازداشت این دو زندانی در شکنجه گاه بند 1 و بازداشت سایر اعضای این خانواده و بی سرپرست گذاشتن فرزندان آنها را محکوم می کند ، از سازمانهای حقوق بشری خواستار اقدامات عملی برای پایان دادن به شرایط طاقت فرسا و غیر انسانی علیه زندانیان سیاسی و خانواده های آنها است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
17 مرداد 1387 برابر با 06 اگوست 2008
شرایط زندانیان سیاسی فوق را به سازمانهای زیر گزارش شد
1- عفو بین الملل
2- شورای حقوق بشر سازمان ملل
3- کمیسر عالی حقوق بشر
4- دیدبان حقوق بشر
http://pejvakzendanyan.blogfa.com
pejvakzendanyan@gmail.com
tel. : 0031620720193
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر