در طی هفته های اخیر اذیت و آزارها و فشارها علیه زندانیان سیاسی در زندانهای مختلف ایران به نحو فزآینده ای شدت یافته است و زندانیان سیاسی را در شرایط طاقت فرسایی قرار داده است. زندانیان اسیر و بی دفاع را از شرایط اولیه زندگی محروم کرده اند. اکثر این زندانیان که در اثر شکنجه های غیر انسانی دچار بیماریهای متعدد جسمی هستند از حق درمان برخوردار نیستند. آنها در کنار زندانیان عادی و خطرناک که اکثرا مبتلا به بیماریهای واگیر دار هستند قرار دارند. تعداد زندانیانی که در سلولها جا داده شده چندین برابر ظرفیت آنها می باشد ، سلولها فاقد سیستم تهویه و امکانات سرمایی می باشد. زندانیان سیاسی از داشتن حداقل امکانات بهداشتی محروم هستدو در هفته های اخیر با بهانه های واهی بازرسی سلولها، زندانیان سیاسی را در ساعاتهایی بین 12:00 تا 16:00 که اوج گرما است انها را زیر آفتاب شدید برای چندین ساعت نگه می دارند و در نهایت دست نوشته ها و حداقل امکانات موجود در سلولها را ضبط و با خود می برند. خانواده های زندانیان سیاسی با زحمت و صرف هزینه های زیاد سعی در تهیه حداقل امکانات برای عزیزانشان هستند ولی زندانبانان این امکانات تحویل گرفته شده را به زندانیان سیاسی تحویل نمی دهند و موارد متعدد دیگر.
زندانیان سیاسی در اعتراض به این رفتارهای ضد بشری و برای رساندن فریادهای در گلو خفه شده خود ناچارا که دست به اعتصاب غذا بزنند اما جواب زندانبانان به آنها اهانت، ضرب و شتم و انتقال به شکنجه گاه است .
یکی از زندانیان سیاسی بند 4 زندان گوهردشت آقای منصور رادپور که روز دوشنبه 14 مردادماه در اعتراض به شرایط غیر انسانی اقدام به اعتصاب غذا نمود ه بود، روز چهار شنبه 16 مرداد ماه در سومین روز اعتصاب غذای خود توسط محمود مغنیان رئیس بند 4 فرآخوانده شد. آقای رادپور وقتی که به دفتر این فرد وارد شد با کرمانی رئیس جدید حفاظت و اطلاعات زندان و نوید خدیوی معا ون وی روبرو گردید. آنها او رامورد ضرب و شتم و اهانت قرار دادندو سپس به دستور کرمانی و خدیوی به سلولهای انفرادی شکنجه گاه بند 1 زندان گوهردشت منتقل نمودند.تا به حال 4 زندانی سیاسی به این شکنجه گاه منتقل شده اند.، آقای بهروز جاوید طهرانی که بیش از 50 روز تحت شکنجه های وحشیانه و غیر انسانی در این شکنجه گاه زندانی بود و آقای علیجان گرایی 50 ساله همراه با فرزندش محسن گرایی 34 روز است که در این شکنجه گاه می باشد و آقای رادپور روز چهارشنبه به این شکنجه گاه منتقل گردید.
آقای منصور رادپور 27 اردیبهشت 1386 در جاده چالوس توسط مامورین وزارت اطلاعات دستگیر شد، او 25 روز در خانه های امن وزارت اطلاعات تحت شکنجه های وحشیانه قرار داشت و در اثر این شکنجه های وحشیانه مامورین وزارت اطلاعات تعدادی از دنده های قفسه سینه اش شکسته شده و کتف او دچار آسیب جدی گردید همچنین در اثر ضربات لگد به صورتش تعدادی از دندانهایش نیز شکسته شده.
آقای رادپور دریک محاکمه چند دقیقه ای در شعبه 8 دادگاه انقلاب کرج بدون اینکه حق دفاع از خود داشته باشد و بدون داشتن وکیل محکوم به سه سال زندان گردید.
فعالین حقوق بشر ودمکراسی در ایران،نسبت به خطر جدی که متوجه جان زندانیان سیاسی، زندانی در این شکنجه گاه هشدار می دهد و از تمامی سازمانهای حقوق بشری خواستار اقدامات عملی و فوری برای پایان دادن به جنایتهایی که در زندانهای این رژیم علیه زندانیان سیاسی روا داشته می شود.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
18 مرداد1387 برابر با 8 اگوست 2008
شرایط زندانیان سیاسی فوق را به سازمانهای زیر گزارش شد
1- عفو بین الملل
2- شورای حقوق بشر سازمان ملل
3- کمیسر عالی حقوق بشر
4- دیدبان حقوق بشر
http://pejvakzendanyan.blogfa.com
pejvakzendanyan@gmail.com
tel. : 0031620720193
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر