۱۳۸۷ تیر ۱۸, سه‌شنبه

انتقال 2 زندانی سیاسی به شکنجه گاه جدید زندان گوهردشت کرج

بنابه گزارشات رسیده از زندان گوهردشت کرج،آقای علیجان گرایی 50 ساله از زندانیان سیاسی دهۀ 60 و فرزندش محسن گرایی روز یکشنبه 16 تیر ماه توسط رضا عارفی از بازجویان وزارت اطلاعات به سلولهای انفرادی بند سپاه زندان گوهردشت کرج که در کنترل بازجویان وزارت اطلاعات می باشد برده شدند. آنها به مدت 8 ساعت تحت بازجوئی عارفی بودند. عارفی آقای علیجان گرایی را در مقابل چشمان فرزندش مورد ضرب وشتم و اهانت قرار داد و وقتی که محسن گرایی نسبت به این اعمال غیر انسانی که در حق پدرش روا داشته شده بود اعتراض کرد او را آماج ضربات وحشیانه خود قرار دادند. آقای علیجان گرایی و فرزندش محسن گرائی پس از شکنجه وحشیانه توسط رضا عارفی بازجوی وزارت اطلاعات به نوید خدیوی رئیس حفاظت و اطلاعات زندان تحویل داده شدند .خدیوی آقای گرایی و فرزندش را به سلولها انفرادی بند 1 زندان گوهرداشت انتقال داد.
این سلولها اخیرا به دستور حاج کاظم رئیس زندان ایجاد شده و برای شکنجۀ زندانیان سیاسی بکار برده می شوند .ابعاد این سلولها بسیار کوچک هستند و دارای پنجره بسیار کوچکی است این سلولها شبیه سیاه چال درست شده است .زندانی فقط 3 بار در روز حق استفاده از سرویس را دارند . زندانیان ممنوع الدارو و درمان هستند که در کارتکس آنها قید شده است. سلولها و راهرها و سرویسها توسط دوربنها مدار بسته کنترل می شوند زندانبانان آنها پاسدارانی هستند که با خشونت بی حد و مرزی با زندانی رفتار می کنند شکنجه های که در این بند علیه زندانیان بطور متناوب بکار برده می شوندعبارتند از : به پا و دست زندانی پا بند و دست بند زده می شود و همچنین به چشمان زندانی چشم بند زده می شود سپس زندانی را به سالن دیگری برده می شود و او را به مدت طولانی با باطومهای خاص مورد شکنجه قرار می دهند ضربات باطوم بیشتر به نقاط حساس بدن زده می شود شکنجه زندانیان سیاسی تحت نظارت نوید خدیوی معاون حفاظت و اطلاعات زندان انجام می گیرد.این سلولها به لحاظ شرایط طاقت فرسا است و برای اولین بار در این زندان بکار برده می شود و در حال حاضر بصورت آزمایشی است و در صورت موثر بودن قصد دارند که به سایر زندانها بسط دهند. یکی از زندانیان سیاسی که اخیرا به مدت چندین هفته در این سلولها بسر برده و تحت شکنجه های طاقت فرسا قرار داشت آقای بهروز جاوید طهرانی بود
در حال حاضر 4 تن از اعضای خانواده گرایی در زندان بسر می برند که اسامی آنها به قرار زیر می باشد: علیجان گرایی 50 ساله پدر خانواده از زندانیان سیاسی دهۀ 1360، خانم شهناز گرایی 47 ساله مادر خانواده، آزاده گرایی 27 ساله دارای یک فرزند 4 ساله، محسن گرایی دانشجو می باشد. 2 فرزند دیگر خانواده به نامهای احسان 17 ساله و آتنا 13 ساله آنها بدون سرپرست باقی مانده اند.
این خانواده در تاریخ 26 خرداد ماه در شعبۀ 4 دادگاه انقلاب کرج توسط فردی بنام فرج الهی رئیس شعبه 4 که به توصیه رضا عارفی از بازجویان وزارت اطلاعات به احکام سنگینی محکوم شدند. خانواده گرایی از حق دفاع از خود و داشتن وکیل محروم بودند. احکامی سنگین و غیر انسانی که فرج الهی علیه اعضای این خانواده در یک دادگاه چند دقیقه ای صادر کرد به قرار زیر می باشد: علیجان گرایی 5 سال زندان،شهناز کی پور به 5 سال زندان،آزاده گرایی به 10 سال زندان، محسن گرایی به 10سال زندان محکوم شدند.
در حال حاضر خانم شهناز کیپور و فرزندشان خانم آزاده گرایی برای تحت فشار قرار دادن آنها ، آنها را بطور جداگانه در 2 سالن بند زنان زندان گوهردشت زندانی می باشند.خانم آزاده گرایی دارای یک فرزند 4 ساله می باشد و از زمان دستگیری تا به حال موفق به ملاقات فرزندش نگردیده است.هر 2 این زندانی در کنار زندانیان خطرناک نگهداری می شوند و با تحریک زندانبانان بارها مورد بدرتاری قرار گرفته اند.
لازم به یاد آوری است آقای علیجان گرایی و همسر شان خانم شهناز کیپور در 17 فروردین ماه توسط رضا عارفی از بازجویان وزارت اطلاعات در خیابان با ضرب وشتم و اهانت دستگیر و به سلولهای انفرادی بند سپاه زندان گوهردشت که شرایطی همانند بند 209 دارا است و در کنترل بازجویان وزارت اطلاعات است منتقل گردیدند. 20 فروردین ماه بازجو رضا عارفی به محسن گرایی فرزند این خانواده زنک می زند و به او می گویید که برای پدرش لباس بیاورد وقتی که محسن به اداره اطلاعات کرج برای دادن لباسهای پدرش مراجعه می کند دستگیر و به بند سپاه منتقل می شود.15 اردیبهشت ماه باز هم بازجو رضا عارفی با خانم آزاده گرایی دختر این خانواده تلفنی تماس می گیرد و به او می گویید برای آزادی پدرش سندی بعنوان وثیقه بیاورد تا پدرش آزاد شود . وقتی که خانم گرایی با سند به اداره اطلاعات مراجعه می کند او را دستگیر و به سلول های انفرادی بند سپاه منتقل می کنند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ،انتقال آقای گرایی و فرزندش را به سلول انفرادی بند 1 که محل شکنجه زندانیان سیاسی است را محکوم می کند و خواستار اقدامات عملی سازمانهای حقوق بشری برای پایان دادن به بازداشتهای خود سرانه وشکنجه خانواده های زندانی است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
19 تیر 1387 برابر با 9 ژولای 2008

شرایط زندانیان سیاسی فوق را به سازمانهای زیر گزارش شد
1- عفو بین الملل
2- شورای حقوق بشر سازمان ملل
3- کمیسر عالی حقوق بشر
4- دیدبان حقوق بشر
http://pejvakzendanyan.blogfa.com
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
tel. : 0031620720193

هیچ نظری موجود نیست: