بخشی از نامه
زندانیان سیاسی در اعتصاب غذای زندان گوهردشت کرج
که جهت انتشار و ارسال به سازمانهای حقوق بشری در اختیار « فعالین حقوق بشر
و دمکراسی در ایران » قرار داده شده است . به قرار زیر می باشد :
ماجرای ما هم بی شباهت به زندان آتیکا در
نیویورک نبود، که در آن زندان هم زمانی( ۱۹۷۱)
زندانیان به ستوه آمده از رفتارهای بی رحمانه رییس زندان طی اعتراضات جمعی
زندانیان ، جامعه و تمام دنیا متوجه جنایات انجام شده در این زندان شدند.
اعتصاب غذای
اینجا در چنین زمینه ای شکل گرفت ، اعتراض به اینکه هیچ حد و مرزی در ظلم و تعدی
به حقوق زندانیان ندارند و حتی در اعتصاب غذا هم اعتصابی ها را به انفرادی انتقال
دادند بدون درنظرگرفتن حال جسمی ، سن و سال و .... تازه این برخوردیست که با
زندانیان سیاسی می کنند که مثلا حقوقی برایشان می خواهند رعایت کنند و زندانیان
سیاسی از حق و حقوق خود کاملا اطلاع دارند و آگاه به قوانین حقوق بشری هستند
.....وای به حال زندانیان عادی که بدلیل ارتکاب جرمی در حبس هستند و این طور می
پندارند که بدلیل محکوم شدن بابت جرمی مشخص از داشتن حقوق یک زندانی محرومند و
عمدتا از وجود هر گونه حقی نسبت به خود بی اطلاع اند و این باعث می شود که با
زندانیان عادی هر برخوردی که می خواهند بکنند.
به همین خاطر یکی از انگیزه های اصلی این اعتصاب
برای حقوق همه زندانیان اعم از عادی و سیاسی است و چون وضعیت زندان و زندانی بی
رابطه با وضعیت سیاسی ـ اجتماعی جامعه بیرون نیست احقاق هر حقی از زندانیان یک قدم
نزدیک شدن به احقاق حقوق همه مردم است به همین خاطر از همه هموطنان می خواهیم در
حد توانشان ما را در این اعتصاب غذا حمایت کنند.
کلیه نهادهای
حقوق بشری و فعالین حقوق بشر و بطور خاص خانم عاصمه جهانگیر می توانند برای ما کمکی
بزرگ در این مسیر باشند.
زندانیان
اعتصابی زندان رجایی شهر
شهریور ۱۳۹۶
گزارش به
سازمانهاي زير ارسال گرديد:
كميسرعالى
حقوق بشر سازمان ملل متحد
گزارشگر
ويژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران
سازمان
عفو بين الملل
telegram me/hrdai
Tel.:0031620720193
طبق قوانين كپي رايت
استفاده از گزارشات فعالين حقوق بشر و دمكراسى در ايران در صورت ذکر منبع بلامانع
می باشد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر