۱۳۹۰ تیر ۱۸, شنبه

آری 18 تیر برای من یادآور دردهای عمیق و جانکاهی است که هیچگاه کهنه نمی شوند(جعفر اقدامی)



مطلب زیر توسط زندانی سیاسی جعفر اقدامی برای گرامی داشت روز 18 تیر نوشته شده است روزی که خود به اسارت چماق بدستان در آمد و مورد شکنجه های جسمی و روحی آنها قرار گرفت. این متن جهت انتشار در اختیار "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" قرار گرفته است که به قرار زیر می باشد:
18 تیر ماه سال 78 یاد روزهای تلخ و دهشتناکی است که هیچگاه از حافظۀ تاریخی ملت ایران پاک نخواهد شد .آن روزها من 21 سال داشتم و دانشجوی دانشگاه آزاد بودم.
بدلیل شرکت در تظاهرات مسالمت آمیز مردمی که خواسته اش تنها اجرای عدالت در خصوص برخورد با عاملین وآمرین حمله به کوی دانشگاه و اعادۀ حیثیت از دانشجویان صدمه دیده و کشته شده بود دستگیر شدم و در کلانتری پارک الغدیر سابق و زندان اوین تحت شکنجه های جسمی و روحی قرار گرفتم .
آری 18 تیر برای من یادآور دردهای عمیق و جانکاهی است که هیچگاه کهنه نمی شوند. من برای اولین بار خشونت و قساوت عریان یک حکومت تمامیت خواه مستبد را با خود لمس کردم و با چشمانم جهل مرکب را دیدم که چماق بدستها با شعار نظام از اوجب واجبات است. آزادی و کرامت انسانی را قلع و قم می کردند.
این حکومت تمامی ارزشها و باورهای الهی و انسانی را برای حفظ قدرت نامشروع خود قربانی می نماید. پی بردن به دشمنان ما نه امریکا ونه اسرائیل و استکبار جهانی بلکه حاکمیتی است که با نقاب دین ،می زند و می برد و می کشد و فرزندان آزادیخواه این دیار را به زنجیر می کشد و روانۀ زندانها می کند.
من و تو یکی شوریم
از هر شعله ای برتر
که هیچگاه شکست بر ما چیرگی نیست
چرا که از عشق...
رویینه تنیم....
درور بر جانباختگان 18 تیر 78 و همۀ مبارزان راه آزادی ،
جعفر اقدامی (شاهین)
تیر 1390
زندان رجایی شهر
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

هیچ نظری موجود نیست: