با نام و یاد تمامی زحمتکشان ورنجبران ، آنانی که برای آزادی و برابری رنجهای فراوان کشیده و می کشند.
در آستانه روز جهانی کارگر قرار داریم .باز همچون سالهای گذشته روز جهانی کارگر ، روز زحمتکشان با دستهای پینه بسته و عرق بر پیشانی را گرامی میداریم نه به شادی چرا که نگاه و صدای کارگرانمان بی عدالتی را فریاد می زند و دستانشان نشانی از استثمار را.
متأسفانه باز هم باید از درد و رنج کارگران گفت و نوشت. از کارگرانی که همواره چرخ تولید و صنعت با دستهای پرتوان آنها به چرخش در آمده و سهمشان در مقابل همتشان اندک و ناچیز و جیب حاکمان و چپاولگران پر تر از همیشه .باز هم باید سخن گفت و نوشت از شرایط طاقت فرسای کار، از ساعتهای طولانی کار، از عدم امنیت شغلی و استخدام های قراردادی که دست کارفرمایان را باز می گذارد تا دهانت را ببندند و تا آنجا که می توانند شیرۀ جانت را بمکند،از بستن کارخانه ها و کارگاه ها و اخراج هزاران هزار کارگر، از عدم دریافت ماهها حقوق و از سفره های خالی و نگاه کودکی بر دستان پدر و نگاه پر از شرم پدری کارگر .
باز هم باید گفت و نوشت از زنان کارگر و کودکان کار با دستان کوچک و خسته که با دستمزدی نصف دستمزد مردان به استثمار کشیده می شوند چرا که در نگاه حاکمان و زورگویان بردگان ارزانند.باید سخن گفت از سیاست های تبعیض آمیز حکومت زن ستیز با شعارهای فریبکارانۀ تکریم زنان و کاهش ساعت کار زنان برای خانه نشین کردن بیش از پیش آنان،از عدم تخصیص حق عائله مندی برای زنان کارگر حتی زنان سرپرست خانواده .
از نداشتن تشکل مستقل کارگری چرا که آگاهی از حقوق خود و دفاع از آن جرم است و جواب آن سیاهچال و زندان های خونین. چرا که در دیکتاتوری حاکم بر ایران سالهاست شاهد آنیم که در آستانه این روز، حکومت، از ترس قیام های حق طلبانه کارگران با احضار ، تهدید ، بازداشت خودسرانه و صدور احکام سنگین و غیر انسانی در بیدادگاهها غل و زنجیر به دست و پای کارگران می بندد تا فریاد حق خواهی شان را در نطفه خفه کند که حق خواهی جرمی است بس بزرگ .
در آستانه این روز یاد می کنیم از شجاعت کارگرانی چون منصور اسالو ، ابراهیم مددی، رضا شهابی ، بهنام ابراهیم زاده که به جرم دفاع از حقوق حقه کارگران و ایجاد تشکل های مستقل کارگری در سیاهچال های رژیم به اسارت گرفته شده اند و از دهها فعالین کارگری که به این جرم از کار اخراج شده اند همچون کارگران نیشکر هفت تپه ، لوله سازی اهواز، شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه و دهها شرکت دیگر.
امروز این چپاولگران ودروغگویان با شعار هدفمندی یارانه ها به منظور گسترش عدالت و نبود حتی یک فقیر در کشور!!! پا به میدان گذاشته اند تا سرمایه های ملی مان را بیشتر از پیش غارت کنند تا به ماشین های سرکوبشان تزریق و زنجیر بر دستهایمان را محکم تر و سفره مان راخالی تر کنند چرا که با حذ ف یارانه ها و افزایش قیمت آب و برق بسیاری از واحدهای تولیدی تعطیل و هزاران هزار کارگر بیکار شده اند.
اما کارگران زیر بار ذلت و استثمار نمی روند و این روز را فرصتی می دانند تا با صفوف فشرده و به هم آمیخته در مقابل زورگویی وغارت حاکمان مستبد بایستند و در این راه دیگر اقشار جامعه را به یاری می طلبند.
دستها رو بر هم نذارید
تا کی باید مردم ما ذلت و خواری بکشن
تا کی باید مردم ما بار اسارت بکشن
بیایید با هم یکی بشیم
زنجیر غم رو برکنیم
قفل سکوت رو بشکنیم
دیو فساد تنها میشه
کلبه ها آباد میشه
ترانه آغاز میشه
11 اردیبهشت اول ماه مه روز جهانی کارگر گرامی باد،
بخش کارگری فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
9 اردیبهشت 1390
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر