بنا به گزارشات
رسیده به « فعالین حقوق بشر و دمکراسی در
ایران » گزارشی از جان باختن مشکوک فعال کارگری شاهرخ زمانی در اردوگاه مرگ ولی
فقیه در زندان گوهر دشت کرج.
روز یکشنبه ۲۲ شهریور
ماه حوالی ساعت ۱۷:۰۰ همبندیان شاهرخ زمانی متوجه شدند که او از خواب بیدار نشده است . وقتی به سراغ او رفتند با دهان پر از خون ، بدن سرد
وکبود شده وی مواجه شدند.همبندیانش بلافاصله او را به بهداری زندان منتقل کردند و
بهداری زندان به آنها اعلام نمود که در اثر سکته قلبی فوت شده است.
همبندیان فعال کارگری
جانباخته اعلام کردند که این مرگ مشکوک می باشدچرا که نه تنها دهان او پر از خون
بود بلکه در بخشی از سر او آثار کبودی دیده می شد.
پس از آن هیئتی که
برای تایید مرگ فعال کارگری شاهرخ زمانی
به سالن ۱۲ زندان گوهردشت کرج مراجعه کرده بودند با اعتراض شدید تمامی زندانیان
سیاسی مواجه شدند .زندانیان سیاسی اعلام
نمودند که مسبب مرگ او این رژیم است و مردانی رئیس زندان عامل قتل زندانیان سیاسی در
این زندان می باشد. بین زندانیان سیاسی و زندانبانان ولی فقیه درگیری رخ داد.
زندانیان سیاسی با
اعتراضات خود اعلام می کردند که شما مسئول مرگ شاهرخ زمانی و سایر زندانیان هستید.
شما با بستن پنجره ها، نبود تهویه، نصب و پخش مستمر پارازیت ، ممانعت از هواخوری و
بستن دربهای سالن نزدیک به ۲۱ ساعت، عدم درمان و شکنجه های روحی دیگر باعث مرگ
تدریجی ما شده اید.
فعال کارگری جانباخته در طی مدت زندانی بودنش از داشتن
ملاقات حضوری با خانواده اش محروم بود . زمانیکه مادرش فوت نمود اجازه حضور در
مراسم خاکسپاری به وی داده نشد و همچنین هنگامی که فرزندش ازدواج نمود به او اجازه
حضور در مراسم ازدواج فرزندش داده نشد.
فعال کارگری شاهرخ
زمانی از بیماریهای مختلفی رنج می برد. یکی از شیوه های بازجویان وزارت اطلاعات این است
که با عدم درمان ، مرگ تدریجی را به زندانیان سیاسی تحمیل می کنند و اینگونه از
آنها انتقام می گیرند.
تا به حال چندین
زندانی سیاسی با این شیوه در زندان گوهردشت کرج جان باخته اند از جمله زندانیان
سیاسی ولی الله فیض مهدوی،امیرحسین حشمت ساران،منصور رادپور ، افشین اسانلو و آخرین
آنها تا به امروز شاهرخ زمانی و هر بار پزشک قانونی با اعلام دلایل واهی سعی در
توجیه مرگ آنها نموده است و بدین طریق از جنایتی که در زندانها مرتکب می شود شانه
خالی می کند.
فعال کارگری صنف
نقاشان شاهرخ زمانی ۱۴ خرداد ۱۳۹۰ با یورش مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و به
اداره اطلاعات تبریز منتقل گردید و ۳۶ روز در سلولهای انفرادی تحت شکنجه های روحی
و جسمی بازجویان وزارت اطلاعات قرار داشت.با پرونده سازی بازجویان وزارت اطلاعات
او را به شعبه ۱ دادگاه انقلاب تبریز
منتقل کردند و توسط فردی به نام حملبر رئیس این شعبه به ۱۱ سال زندان محکوم
گردید.او پس از چند ماه زندان به قید وثیقه سنگین آزاد گردید ولی مجددا در تاریخ
۲۴ دی ماه ۱۳۹۰ دستگیر و به زندان تبریز منتقل گردید و برای تحت فشار قرار دادن
وی، او را از بندی به بند دیگر منتقل نمودند.۷ خرداد ۱۳۹۱ او را از زندان تبریز به
زندان یزد تبعید نمودند و مرداد ماه مجددا او را به زندان تبریز بازگرداند.۲۲ مهر
ماه سال ۹۱ وی را از زندان تبریز به زندان گوهردشت کرج تبعید نمودند.
۱۷ شهریور ۱۳۹۲ او را
از زندان گوهردشت کرج به زندان تبریز بازگرداندند و بار دیگر بازجویان وزارت
اطلاعات تحت عنوان توهین به رهبری (آخوند خامنه ای) او را به ۶ ماه حبس دیگر محکوم
نمودند.
۶ اسفند ماه ۱۳۹۲ به
زندان قزل حصار منتقل گردید و در آنجا در اعتراض به انتقالش و رفتارهای غیر انسانی
دست به اعتصاب غذای طولانی مدت زد و او را مجددا به زندان گوهردشت کرج بازگرداندند.
فعال کارگری پیش از
این در سال ۱۳۷۲ به دلیل فعالیت در
سندیکای نقاشان ۱۸ ماه در زندان بسر برده بود.
فعالین حقوق بشر و
دمکراسی در ایران ، مرگ مشکوک این زندانی در زندان گوهردشت کرج را محکوم می کند و
از کمیسر عالی حقوق بشر خواستار اعزام هیئتی حقیقت یاب برای پیگیری مرگ های مشکوک
در زندان گوهردشت کرج است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
۲۲ شهریور ۹۴برابر با۱۳ سپتامبر۲۰۱۵
گزارش
فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید
کمیسر عالی حقوق بشر
سازمان ملل متحد
گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان
ملل متحد
سازمان عفو بین الملل
www.hrdai.net
Tel.:0031620720193
طبق قوانین کپی رایت استفاده از گزارشات « فعالین
حقوق بشر و دمکراسی در ایران » فقط با ذکر منبع آن مجاز است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر