گزارشی از وضعیت و شرایط غیر انسانی در زندان تبریز

گزارشی از وضعیت و شرایط غیر انسانی و قرون وسطایی که رژیم ولی فقیه علیه زندانیان بی دفاع و بخصوص زندانیان سیاسی روا می دارد . این گزارش جهت ارسال به سازمانهای حقوق بشری و اطلاع عموم در اختیار « فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران» قرار داده شده است متن گزارش به قرار زیر می باشد;

وضعیت کلی زندان تبریز

زندان تبریز با داشتن تقریبا ۱۵ بند یکی از بزرگترین زندانهای ایران می باشد که در نوع خود به لحاظ امنیتی از مخوف ترین زندانها نیز به حساب می آید و تقریبا تعداد ۷ هزار نفر زندانی در آنجا نگهداری می شوند که از این تعداد حدودا ۲۵۰ نفر زیر حکم اعدام یا قصاص هستند.

عمدتا زندان تبریز به دلایل نامعلوم یا سوء مدیریت دارای مشکلات بیشتری نسبت به سایر زندانها می باشد که متأسفانه نهادهای مدعی حقوق بشر و سازمانهای بین المللی هیچ توجهی به آنجا نداشته و در گزارشهایی که در سطح بین المللی منتشر می گردد هیچ اشاره ای به وضعیت نقض حقوق بشر در زندان تبریز نمی شود که ذیلا به نمونه هایی اشاره می گردد.

۱ـ بهداشت و درمان :

طبق بخشنامه سازمان زندانها هر زندانی حق دارد ماهانه یک بار تحت ویزیت پزشکی ( البته بدون دارو) قرار بگیرد ولی به علت سوء مدیریت ، نبود کادر پزشکی مجرب و دارو و مهمتر از همه آمار بالای زندانها نوبت ویزیت سالانه حتی یک نوبت به یک زندانی نمی رسد و اگر بیماری به نوعی باشد که زندانی به پزشک متخصص یا بیمارستانهای تخصصی معرفی گردد هزینه آن باید توسط زندانی پرداخت گردد و کسی که این هزینه را نداشته باشد از اعزام به متخصص محروم می گردد و خیلی وقتها بعضی از زندانیهای مریض در بندها به علت عدم رسیدگی فوت می نمایند.

زندان تبریز مشکل دندانپزشک داشته و دندانپزشک روزانه فقط نیم ساعت در بهداری حضور پیدا می کند که آن هم فقط برای کشیدن دندان می باشد و اگر دندانی نیاز به ترمیم داشته باشد باید با هزینه شخصی انجام گیرد.

زندانیانی که بصورت اورژانس به بهداری مراجعه می نمایند مورد هتک حرمت و تنبیه قرار می گیرند چون مسئولین بهداری و پزشک شیفت معتقد است که بیمار اورژانسی باید روی برانکارد و در حال مرگ باشد.

از نظر بهداشتی هم وضعیت بندها اصلا مناسب نیست به طوریکه وجود حشرات موذی مثل شپش، سوسک و موش باعث انتقال بسیاری از بیماریها می گردد.

۲ـ تغذیه:

وضعیت تغذیه در زندان تبریز خیلی بغرنج بوده و مصرف گوشت قرمز در حد صفر بوده و فقط روزهای جمعه به ۱۶ نفر یک عدد مرغ می دهند که الان بیش از ۲ ماه است به بهانه تعمیر آشپزخانه هر روز ظهر برنج خالی و شام هم سوپ می دهند که آن هم هیچ کیفیتی ندارد.

زندانیانی که توان مالی دارند با هزینه شخصی از فروشگاه خرید کرده و می خورند ولی افرادی که ندارند به سوء تغذیه مبتلا شده و این امر نیز یکی از دلایل ضعف و ابتلا به بیماریهای واگیردار می گردد.

۳ـ عدم تفکیک جرایم:

متاصفانه در زندان تبریز بندها به تناسب جرم تفکیک نشده و زندانیها با هم نگهداری می گردند که این امر باعث بروز بسیاری از مشکلات می باشد. مثلا محکومان مالی با مواد مخدر یا محکومان سیاسی داخل جرایم خشن نگهداری می شوند و آن دسته افرادی که اتفاقی و برای اولین بار به زندان می آیند با اکثر بزهکاریها آشنا می گردند.

۴ـ شکنجه و تنبیه بدنی:

متاسفانه شکنجه در زندان تبریز یکی از ابزار اصلاح و تربیت می باشد(به قول مسئولین زندان ). زندانیها به بهانه های مختلف توسط نگهبانها و مسئولین اندرزگاهها مورد ضرب و شتم قرار می گیرند و سپس به بند ویژه هدایت شده و در آنجا هم توسط شخص رئيس زندان و کارمندان افسر نگهبان داخله با باتوم و مشت و لگد شکنجه می گردد و تا زمانیکه زخم هایشان خوب نشده در بند ویژه ( سلول ) نگهداری می گردند .همچنین مسئولین بخصوص رئیس زندان به زندانیها فحش های رکیک و ناموسی می دهند.

۵ـ ملاقات حضوری:

علیرغم دستورالعمل سازمان زندانها که هر زندانی بایستی دو هفته یکبار با خانواده اش ملاقات حضوری داشته باشد ولی در زندان تبریز هر دو ماه فقط به کسانی ملاقات می دهند که حافظ قران یا پارتی داشته باشند. آن هم به صورتیکه هنگام برگشت از ملاقات در نگهبانی هنگام بازرسی بدنی توسط نگهبان و با بی ادبی تمام لخت می گردند و همه قسمتهای بدنشان مورد بازرسی قرار می گیرد حتی نگهبانان به زندانیها حین بازرسی دستور بشین و پاشو می دهند. البته این عمل حقارت بار در هنگام ورود اولیه به زندان، عودت از دادگاه، برگشت از ملاقات با وکیل، بیمارستان و ملاقات نیز صورت می گیرد .

۶ـ کمبود فضا:

متاسفانه به علت نبود فضای کافی برای نگهداری زندانیان ، پتو و تختخواب در بندها وجود نداشته و ۵۰ درصد از زندانیها روی موزائیک و کف خواب هستند و مسئولین زندان هیچ اقدامی برای بهبودی وضعیت انجام نمی دهند. 

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

۹ فروردین ۱۳۹۶ برابر با۲۸ مارس ۲۰۱۷

گزارش به سازمانهاي زير ارسال گرديد:

كميسرعالى حقوق بشر سازمان ملل متحد

گزارشگر ويژه حقوق بشر سازمان  سازمان ملل متحد در امور ایران

سازمان عفو بين الملل

telegram me/hrdai

www.hrdai.net

http://hrdai.blogspot.com

pejvakzendanyan@gmail.com

Tel.:0031620720193

طبق قوانين كپي رايت استفاده از گزارشات فعالين حقوق بشر و دمكراسى در ايران در صورت ذکر منبع بلامانع می باشد