آنهایی که از دم بزغاله آویزانند( زندانی سیاسی صالح کهندل)

دست نوشته ای از زندانی سیاسی صالح کهندل که جهت انتشار و اطلاع افکار عمومی در اختیار « فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران» قرار داده شده است. متن دست نوشته به قرار زیر می باشد:

پادشاهی شیاد و مردم آزار در کاخ خود بزغاله ای داشت . رسم بر این نهاده بود هر کس قصد ملاقات با پادشاه را داشت برای ورود ، اول در مقابل بزغاله  دربار سجده می کرد و و از دم بزغاله می بوسید ( آیین دم بوسی ) اگر مورد قبول قرار می گرفت اجازه داشت به پیشگاه اعلی حضرت شرفیاب شود.

شاعرانی نیزدر کاخ اجیر شده بودند که در مدح جناب بزغاله شعر بسرایند و نویسندگانی که از کمالاتش داستانها بسازند و قضاتی که برای آیین دم بوسی قوانینی بنویسند. البته فراموش نشود که گماشتگانی از هنرمندان و نقاشان هم بودند که هر از چند گاهی ( جناب بزغاله ) را به رنگ و نقش می آراستند و در صورت نیاز ، جایگزینی از جنس خودش انتخلب می کردند تا این نمایش خیمه شب بازی تکراری و خسته کننده نباشد.

روزی پیرمردی ( از نزدیکان ) به روال همیشگی به قصد ملاقات پادشاه وارد شد و این بار به جای دم بزغاله از شاخ بزغاله بوسیدن را آغاز کرد. پادشاه با دیدن این صحنه برآشفت.فورا دستور داد آن کس را تا دم مرگ تازیانه زنند و از کاخ بیرون اندازند. پادشاه زیر لب مدام می گفت مردک می خواهد بساط ما را بهم بریزد و راه صد ساله را یک روزه بپیماید.

۳۷ سال است که مشتی دایناسور و آدم خوار مردم ایران را به بند کشیدند و سرمایه های عظیم این ملت را به یغما بردند و هر وقت احساس خطر کردند صد نفر صد نفر از شریفترین انسانها را به دار کشیدند و هزاران نفر را به سیاهچالها انداختند. به دلیل ماهیت ارتجاعی و ضد بشری بقای خود را در کشتار و خونریزی جستجو کرده و بعد از کشیدن بیش از صد هزارها ایرانی به طناب دار و مبتلا کردن میلیونها جوان به مواد مخدر و دهها هزار کارتن خواب و دهها هزار کودک خیابانی مبتلا به بیماری ایدز به این بسنده نکرده و کشورهایی مثل سوریه و عراق را قربانی خود کرده و به قول مهره های ریز و درشتش عمق استراتژیک خودشان را در آن کشورها تعریف می کنند و تا آخرین نفر مردم سوریه و عراق را قربانی نکنند سنگر اولشان سوریه و عراق را ترک نخواهند کرد .در صورت نیاز و توان کشورهای دیگری را نیز قربانگاه خود خواهند کرد ( یمن، بحرین ). از جنایت و خیانت این قوم وحشی سخن گفتن تمام شدنی نیست و هیچ وجدان بیداری پیدا نمی شود که این قوم بدنهاد را محکوم و با قربانیان ابراز همدردی نکند.

و اما چند جمله ای با کسانی که وجدانهای خود را به حراج گذاشتند و از فرصت استفاده می کنند تا بر چشم مردم خاک بپاشند و هنوز از دم جناب بزغاله ها آویزان هستند مثل بهنودها ، کشتگرها و نوری زاده ها و...

به خاطر منافع استعماری اربابانشان زمانی از کرامات خاتمی خیانت کار و حال روحانی شیاد دروغگو می گویند و می خواهند از گرگ های وحشی که دوامشان فقط با ریختن خون مردم میسر است مدره بسازند و به خورد جامعه بین المللی بدهند.

چقدر چندش آور است برای یک ایرانی عاشق وطن و دوستدار مردم ، شنیدن اسامی این دلالان قلم به مزدها. وقتی میهن خود را اینگونه در آتش فقر و فلاکت و بیکاری و خفقان و هزارن کودک خیابانی ایدزی و هزارن زن کارتن خواب می بینید و آنگاه این جماعت دم بوسان که هنوز از مرحله دم بوسی جناب بزغاله ملوکانه هم فراتر نرفتند و جرأت چنین گستاخی به خود ندادند و در کسوت روشنفکر و مخالف ، فتوای روشنفکری صادر می کنند و خیر نظام را می رانند و البته شبکه های کثیفی مثل رادیو فردا ، بی بی سی و فرانسه و.... همه باید پوششان بدهند که در این سه دهه در مقام مجیزگویی و استمالت جز در خدمت استعمار و ارتجاع نبودند چقدر پست و بی مقدارنند در چشم وطن پرستان افرادی مثل مصداقی ها... با این همه درد مردم ایران ، می خواهند مردم را دنبال نخود سیاه بفرستند.

صالح کهندل

زندان جهنمی گوهردشت کرج

۱۶\۱۰\۹۳