زنان به استناد نیمی از جمعیت جامعه همواره پا به پای مردان در راه آزادی و سر بلندی ایران در عرصه های مختلف سیاسی، اجتماعی ، اقتصادی و علمی تلاش کرده اند.
مقاومت گسترده زنان در تاریخ ایران همواره بیاد ماندنی است و اعتراضات و رشادتها ی فراوان آنان در قیامهای ملی همه حاکی از علاقه مندی آنان به سر نوشت خود و جامعه می باشد. حضور گستردۀ زنان در جریانهای مختلف سیاسی 50 سالۀ اخیر، خود نشان دهندۀ خط فکری و اندیشۀ پویا این قشر جامعه برای محو استبداد و ظلم است. زنان این مرز و بوم در حساس ترین برهه های تاریخ ایران ، لباس رزم بر تن کرده اند وبا جسارت خواستار حقوق حقه ایرانیان گشته اند و در عین حال تلاش نموده اند که با برداشتن موانع موجود بر سر راه فعالیتهای سیاسی ،اجتماعی ،فرهنگی و اقتصادی و ... شرایط لازم را برای مشارکت در صحنۀ سیاسی و اجتماعی کشور فراهم آورند.
مبارزات زنان در سه بخش عمدۀ فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی تبلور یافته است . از سوئی مزایای حقوقی جریان سازی فرهنگی در راستای تغییر روشها و رفتارها برای ایجاد عدالت نسبت به زنان لازم است تا زنان در طبقه حاکمیت قدرت وموقعیت کلان، حضوری جدی و فراخور داشته باشند.
مسائل زنان در چند سالۀ اخیر و بویژه در شرایط کنونی ، یکی از مشکلات عدیده و دغدغهای ایران است. پس لازم است برای تساوی حقوق زن و مرد همه با هم تلاشی هدفمند داشته باشیم . حقوقی که هر چند مستحق هستند تا کنون به زن بودن محصور مانده است. چالشهای فرا روی زنان،زنان امروز کم نیست . چرا که در حوزه های سیاسی ،اقتصادی ،اجتماعی، خانوادگی، حقوق و قضائی، آمورشی و تخصصی،اشتغال و بسیاری حوزه های دیگر، دشوارهای فراوان در پیش رو است . اکنون شرایط برای اشتغال زنان که بتواند به آسانی جلب بازار کار نمایند. و تا زمانی که در زمینۀ دیدگاههای بنیادی اقتصادی کامهای موثر بر داشته نشود، مشکلات پیش ازپیش نمایان و در آینده نه چندان دور بازار کار ایران با خیل زنان تحصیل کرده مواجه خواهد شد و در واقع مشکل کلی بیکاری ایران ، بزودی به معضل اشتغال بویژه زنان تبدیل خواهد شد. عدم حضور زنان در پستها و نهادهای سیاسی و عدم توسل جایگاه زنان به شان و قربت و شخصیت انسانی آنان بسیار محسوس است . اکنون نه فقد در ایران که در اکثر نقاط دنیا ،زنان جهان با فجایع و مظالم انکار نا پذیری رو در رو هستند. هنوز در بسیاری نقاط دنیا جاهلیت کهن و سنتی در غالب آداب و رسوم قومی، قبیله ای ، پیرا یهای ادیان الهی نسبت داده می شود در کنار جاهلیت مدرن به حیات خود ادامه داده، تمامی عرصه های زندگی را تحت شعاع خود قرار میدهد. در بعد اجتماعی خصائلی همچون مشکلات زنان سرپرست خانوار ، زنان کار، بهداشت و درمان زنان و بسیاری دیگر از مسائل در حوزۀ حقوق فردی، خانوادگی و موضوعاتی نظیر موضوع دیه ،اختلاف و تفاوت بین زن و مرد و بسیاری موارد دیگر همچون خشونت علیه زنان بزرگترین دغدعه های موجود است.
نفی خشونت علیه زنان که در بسیاری از اسناد بین المللی نظیر کنفرانس 1972 مکزیکو سیتی و کنفرانس 1980 کپنهاگ و اجلاسیه های بعدی و متعدد آن مورد تاکید قرار گرفته و مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز اعلامیه رفع خشونت نسبت به زنان با اکثریت در سال 1993 تصویب و هر گونه عمل خشونت آمیزی مبتنی بر جنسیت که باعث صدمات و آسیبهای جسمی ، جنسی و یا روانی و یا رنج و آزار زنان شود و یا موجب تحقیر آنان گردد ممنوع اعلام نموده است ، ولی متاسفانه خشونتهای روز افزون ، اعدامها و سنکسارهای زنان و بازداشتهای فعالان اجتماعی و مدنی و برخوردهای زشت و نا شایست با زنان تحت عنوان افزایش امنیت اجتماعی و غیره همچنان ادامه دارد.گسترش روز افزون طلاق و مسائل دیگر همجون تفکیک جنسیتی در کنکور و دانشگاهها و نظایر آن دیگر بسیار دردناک و مزید بر علت است.
اینک با گرامیداشت 8 مارس روز جهانی زن و تبریک آن به یکا یک زنان ایران و جهان ، تبعیضات و خشو نتهای بویٍژه اعدامها و سنکسار زنان را محکوم نموده ، توجه تمامی سازمانهای جهانی را به وضعیت وخیم زنان در ایران را جلب می کنیم .
جمعی از زندانیان سیاسی ایران
16 اسفند 1386
سید مصطفی علوی ، امیر حشمت ساران ، بهروز جاوید طهرانی ، افشین بایمانی ، مهرداد لهراسبی ، منصور رادپور ، محمد نیکبخت ، سعید سنگر ، یاسر مجیدی ، علیرضا کرمی خیر آبادی ، ناصر خیر الهی
انتشار :
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
http://pejvakzendanyan.blogfa.com
pejvakzendanyan@gmail.com
tel. : 0031620720193
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر