من واژه سرود رهایی
نوشته ام
بابک زدامن خود من
سرشته ام
بربام هر صلیب تو
عیسی بدیده ای
مریم منم ، او را
زعمق وجودم سرشته ام
آرش که تیر و کمانش
زبانزد است
هر کس که این جهان به
وجودش مفخر است
آری جهان بدان
زوجود من زن است
در سال ۱۸۷۵ در چنین
روزی زنان کارخانه های نساجی در نیویورک به خیابانها آمدند مشتهای خود را گره
کردند و در برابر دولت و کارفرمایان سرمایه دار فریاد حق خواهی خود را سردادند.
زنان کارگر در این روز در اعتراض به شرایط سخت کار ، پایین بودن دستمزدشان نسبت به
مردان و بهره کشی بپا خاستند . اگرچه تعداد بیشماری از آنها دستگیر و مجروح شدند
اما از پای ننشستند و به حرکت اعتراضی خود برای دستیابی به حقوق برابر و عادلانه
ادامه دادند و این چنین سنگ بنای تاریخ مبارزاتی زنان جهان برای عدالت و به رسمیت
شناختن زن به عنوان یک انسان و برابر با مردان را بنا نهادند. سالها از آن روز
بزرگ می گذرد و ساختار این مبارزه شکل گسترده تری به خود گرفته است و همچنان زنان
در بسیاری از نقاط جهان ازقوانین تبعیض آمیز، بی عدالتی و نابرابری، عدم آزادی در
خانه و جامعه ، شرایط نامناسب کار و دستمزد پایین رنج می برند و هر روز نیز به
تعداد زنان آگاه و مبارزی که برای حق برابری بپاخاسته اند افزوده می شود.
ما نیز به مناسبت ۸
مارس روز جهانی زن برآن شدیم تا در این روز از دردها و رنجهای زنان سرزمینمان
بگوییم. از شهامتها و شجاعتها و از مبارزاتشان که سالهاست با وجود قوانین زن ستیز
، سرکوبها، اسارتها، توهینها و شکنجه ها که توسط رژیم حاکم بر ایران بر آنان روا
داشته می شود استوار ایستاده اند و برای حق آزادی و برابری خود مبارزه می کنند و
در هر شرایطی فریاد آزادیخواهی خود را سرداده اند و ثابت کرده اند که تا
رسیدن به حق طبیعی خود به عنوان یک انسان
دست از مبارزه با رژیم زن ستیز حاکم بر ایران نخواهند کشید.رژیمی که زن را جنس دوم
، بی هویت و در مالکیت مرد می داند که تنها وظیفه اش در خانه ماندن ،ازدیاد نسل و
برطرف کردن احتیاجات مردان است. مرد حق دارد که زن خود را مانند یک کودک تنبیه کند
، او را در خانه حبس کند ،برای نحوه پوشش او تصمیم بگیرد.به مردان این حق را می
دهد که برای سرنوشت زنان و دختران خود ،
ادامه تحصیل آنها ، کارکردن آنها در بیرون از خانه تصمیم بگیرند،دامن زدن به
تعصبات قومی که همیشه قربانی آن زنان و دختران بودند.در زیر تمامی این فشارها چه
بسیار زنان و دخترانی که مجبور به خودکشی و پایان دادن به زندگی خود شدند.
در سالی که گذشت شاهد
افزایش فشارها و سرکوبها علیه زنان بودیم. کاهش هر چه بیشتر رشته های دانشگاهی
برای زنان، کاهش ظرفیت پذیرش دختران در دانشگاهها، کاهش موقعیت های مناسب کاری ،
کاهش دستمزد زنان کارگر و عدم برخورداری آنها از حق عائله مندی .تصویب لایحه ننگین
امر به معروف و نهی از منکر در مجلس رژیم که دست چماقداران رژیم را باز می گذارد
تا به اسم بدحجابی به زنان و دختران یورش ببرند، تحقیر و تهدیدشان کنند ،
بازداشتشان کنند و به بازداشتگاههای قرون وسطایی بفرستند. دستور پاشیدن اسید بر صورت دختران در نمازجمعه
های رژیم تا علاوه بر روحشان جسمشان را نیز نابود کنند .
اما با وجود تمامی
این سرکوبها این رژیم زن ستیز به چشم خود دید که زنان آگاه و مبارز ایرانی نه تنها
در ایران بلکه در سراسر جهان همبسته شدند، با هم یکی شدند و در برابر این جنایت
سکوت نکردند و دست به اعتراضات گسترده زدند.
در سالی که گذشت شاهد
افزایش اعدام زنان در زندانهای مختلف رژیم بودیم. آنچه که همگان را تکان داد اعدام
ریحانه جباری بود دختری که به خاطر دفاع از انسانیت و هویت خود به عنوان یک زن در
بیدادگاه رژیم به اعدام محکوم شد .در پای چوبه دار هم در آخرین لحظات از شرف و
انسانیت خود دفاع کرد و به خواسته های رژیم تن نداد.
در سالی که گذشت شاهد
بازداشت و دستگیری زنان آزاده ای همچون زهرا ذهتاب چی ، آتنا فرقدانی و ...بودیم
.عدم درمان زنان زندانی سیاسی همچون صدیقه مرادی، ریحانه حاج ابراهیمی و محترمه
بهرامی و انتقال حکیمه شکری به زندان قرون وسطایی زنان در قرچک ورامین.
با وجود تمامی سختیها
و ناملایمات ،زنان ایران در طی دوران حاکمیت ننگین آخوندها همچنان در صف اول
مبارزاتی ایستاده اند و تا دستیابی به ایرانی پر از عدل و آزادی و بدون بهره کشی دست از مبارزه نخواهند کشید.
ما واحد زنان فعالین
حقوق بشر و دمکراسی در ایران ضمن گرامیداشت این روز و یاد و خاطره تمامی زنان
مبارز و قهرمانی که خود را فدای راه آزادی زنان کرده اند ، همبستگی خود را با تمام
جنبشهای آزادیخواهانه اعلام کرده و تا پایان ثابت قدم و استوار در کنار آنها
خواهیم ایستاد.
واحد زنان فعالین
حقوق بشر و دمکراسی در ایران
۱۶ اسفند ۱۳۹۳
www.hrdai.net
Tel.:0031620720193
طبق قوانین کپی رایت استفاده از گزارشات « فعالین
حقوق بشر و دمکراسی در ایران » فقط با ذکر منبع آن مجاز است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر