نامه زندانی سیاسی ابوبکر رستمی که در آن از شکنجه های وحشیانه برای گرفتن اعتراف اجباری علیه خویش توسط ماموران اطلاعات سپاه تروریستی پاسداران و نهایتا صدور حکم اعدام و تقاضای وثیقه های نجومی از وی جهت اطلاع عموم و ارسال به مراجع حقوق بشری و بین المللی منحصرا در اختیار « فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران » قرار داده شده است.
متن نامه به قرار زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم،
اینجانب ابوبکر رستمی فرزند محمدعلی ۲۵ ساله ساکن شهرستان ثلاث باباجانی در استان کرمانشاه که در تاریخ ۲۵ شهریور ۱۳۹۴ به اتهام اقدام علیه امنیت ملی توسط نیروهای سپاه دستگیر شده که پس از ۳۳ روز شکنجه های پی درپی توسط اطلاعات سپاه، از جمله زدن با شوکرهای برقی به سر و نقاط حساس بدن ، زدن با باتوم، آویزان کردن، زدن با شلاق های آتشین پس از بستن به میز و خوراندن قرص های روانگردان به زور و روزی دو وعده.
و اما بعد ازآن بنده را به زندان مرکزی زاهدان آورده و به مدت ۱۳ روز در بخش ممنوع الملاقات نگه داشته که بلافاصله ما را به وزارت اطلاعات اعزام کردن که در آنجا هم به مدت ۴۲ روز تحت بدترین شکنجه ها از قبیل بستن به تخت مشهوربه تخت معجزه و زدن با شلاق هایی که بعد خوردن آن تا اتاق یا همان سلول با ویلچر ما را حمل می کردند و دادن فحش های ناموسی که البته دسر قبل از شکنجه محسوب می شد و زدن با شوکرهای برقی به سر و پشت گردن ، بستن به صندلی آهنین و روشن کردن پیک نیک زیر صندلی و هر بار به مدت ۳۲ ساعت آویزان کردن که مجبور به اعترافاتی شدم که حتی خوابشان را هم نمی دیدم و دیگر شکنجه هایی که حتی زبان در حقیقت از گفتن آنها عاجز است تا شاید حرمت و کرامت انسانها در جامعه محفوظ بماند و اما بعد از ۴۲ روز آوارگی من را تحویل زندان مرکزی زاهدان بخش ممنوع الملاقات دادند که کلا نزدیک به ۱۰۰ روز پس از دستگیری من را تحویل بند جوانان دادند.
و بعد از ۱ سال و هفت ماه من را به اتهام محاربه و همکاری با گروهک های ضد نظام محکوم به اعدام پس از ۵ سال شدم و پس از اعتراض بنده و رفتن پرونده به دیوان عالی کشور خوشبختانه پس از یکسال حکم اعدام شکسته و پرونده به شعبه ۱ انقلاب برگشت داده شد و پس از ۲ بار دادگاهی رفتن و بی نتیجه ماندن عاقبت دادگاه را عدم صلاحیت شعبه می داند ودو باره پرونده برای تعین شعبه به دیوان میرود و دیوان پس از حدود ۳ ماه پرونده را به شعبه ۱ انقلاب ارجاع می دهد و جالب اینجاست که نزدیک به ۲ سال است که حکم اعدام شکسته ولی همچنان باید یکسال دیگر بگذرد تازه تا پرونده نوبت به نظارت یا بازرسی یا رسیدگی و در آخر وقت دادگاه مشخص شود البته اگر شعبه یا قاضی عوض نشود .
لازم به یادآوریست که بنده بعد از گذشت ۲ سال از جانب دادستان وقت آقای موحدی راد تقاضای وثیقه نموده که متاسفانه با این لحن وسخن که « وثیقه ای برایت بگذارم تا زنده ای در زندان بمانی».
وثیقه ای به اندازه ۸۰۰ میلیارد ریال برای من زندانی که موقع دستگیری فقط ۲۱ سال سن داشتم که اگر کل شهرستان زلزله زده محل سکونتم را نیز وثیقه بگذارم کفایت نمی کند. حال این فقط پرونده از شرح حال من در زندان بود.
اما من زندانی که در بند ۴ زندان مرکزی زاهدان بسر می برم که پس از گذشت ۴ سال زیر حکم اعدام که هیچ امیدی به ادامه زندگی با توجه به این همه رافت اسلامی ندارم و در زندان سابقه دو بار خودکشی دارم و متاسفانه هنوز زنده ام و در زندان هم کارمندانی با تهدید اینجانب به تبعید به بدترین نقاط کشور و محدود کردن بنده در یک اتاق که حتی شرکت در هیچ مراسم مذهبی ندارم و حتی به زور با مخالفت همیشگی حفاظت مرا به بهداری می برند که بارها بر اثردرد شدید در بند که هم بندیها نیز شاهد ماجرا نیز هستند در حال جان دادن بودم و حتی از انتقال بنده از بند امنیتی که با توجه که بنده زندانی سیاسی امنیتی هستم مخالفت کرده و می خواهند مرا به بندهای خلافکارها و دزدها بفرستند و من زندانی نه در بند ۴ و در هیچ بند دیگر با وجود حفاظت زندان آقای ....هیچ امنیتی ندارم و دائم احساس خطر می کنم.
و فقط به این خاطر که من زندانی سیاسی هستم از سکوت سایر زندانیان دفاع می کنم و دفاع کردن از حق زندانیان دیگر در چارچوب قانون وظیفه هر انسانیست و مشکل مسئولان حفاظت زندان با من این است که چرا من صدای آه و ضجه و فریاد زندانیان بی دفاع را به گوش مراجع حقوق بشری بین المللی می رسانم.
لذا این زندانی ابوبکر رستمی خواهشمندم و تقاضا دارم با رساندن این پیام از دوردست ترین زندان کشور به تمام ملت ایران و علی الخصوص کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد ، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد ، سازمان عفو بین الملل و سایر مراجع بین المللی که چشم امید ما بعد از خداوند متعال به آنها دوخته شده است برسانم.
با تقدیر و تشکر فراوان زندانی ابوبکر رستمی از زندان مرکزی زاهدان
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
زندان مرکزی زاهدان
شهریور ۱۳۹۸
گزارش به سازمانهاي زير ارسال گرديد:
دبیر کل سازمان ملل متحد
كميسرعالى حقوق بشر سازمان ملل متحد
گزارشگر ويژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران
سازمان عفو بين الملل
telegram me/hrdai
Tel.:0031620720193
طبق قوانين كپي رايت استفاده از گزارشات فعالين حقوق بشر و دمكراسى در ايران در صورت ذکر منبع بلامانع می باشد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر