در برابر تندر می ایستد ،خانه را روشن می کند .....در چنین روزی ما شاهد اعدام رادمردی بودیم که حلاج وار بر طناب دار بوسه زد، و به ...مرگ زمزمۀ .پوشالی و دروغین ضحاکان حاکم را در هم شکست و آنان را به سخره گرفت.
هرگز نتوانستم مرگ علی صارمی را باور کنم زیرا معتقدم که هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق .از سیمای مهربان و صمیمی او هر چه دیدم همه عشق بود ، عشق به انسان عشق به آزادی و عشق به همۀ خوبیها.
همیشه لبخند به لب داشت ، لبخندی که سرشار بود از امید ، امید به فردایی بهتر. بدون اغراق مرضیه السجایا و محموده الخصائل بود .آقای صارمی بسیار کوشا، مسئولیت پذیر و با انگیزه بودند و پشتکاری مثال نزدنی داشتند به طوریکه توانستند زبان فرانسه و انگیسی را در زندان فرا بگیرد و به دیگر دوستان بیاموزد .
در انجام مسئولیت های جمعی همیشه سعی می کرد از دیگران پیشی بگیرد نمی خواهم بگویم او یک اسطوره یا یک قهرمان بود او یک انسانی معمولی بود با این تفاوت که به آنچه می دانست و صادقانه به آن اعتقاد داشت جامه عمل می پوشاند او درس عمیقی از زندگی و زیبایی های آن و تجربۀ وجودی انسان داشت .
وقتی خبر اعدام علی صارمی را شنیدم من برای لاشه متعفن حاکمان دل مرده که هیچ اعتقادی به زندگی ندارند نماز میت به جای آوردم .
زندانی سیاسی افشین بایمانی
1390دی ماه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر