۱۳۹۰ فروردین ۱۰, چهارشنبه

گزارشی از مراسم خاکسپاری و گرامیداشت جانباختۀ راه آزادی محسن دگمه چی


بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران"،مراسم خاکسپاری شهید راه آزادی مردم ایران محسن دگمه چی صبح امروز علیرغم تهدیدات تلفنی مامورین وزارت اطلاعات ،کارشکنی ها ، ممانعتها و یورش وحشیانه به شرکت کنندگان در بهشت زهرا برگزار شد.
روز چهارشنبه 10 فروردین ماه پیکر شهید راه آزادی مردم ایران به بهشت زهرا منتقل شد.هنگام انتقال به بهشت زهرا تعدادی زیادی از بازاریان شناخته شده بازار تهران و همچنین تعدادی از فعالین دانشجویی و فعالین سیاسی،زنان ،کودکان و سایر اقشار جامعه حضور داشتند.حضور جمعیت به حدی گسترده بود که نیروهای سرکوبگر وحشت زده شده بودند و سعی داشتند با تهدید و اقدامات سرکوبگرانه مانع ادامۀ حضور مردم شوند. از بدو انتقال پیکر شهید به بهشت زهر با کارشکنیهای مختلف نیروهای سرکوبگر حاضر در آنجا مواجه بودند. هنگامی که قصد غسل پیکر شهید را داشتند به آنها اطلاع داده شد که باید مراسم غسل را متوقف کنند.پس از آن به آنها گفته شد که می توانند مراسم غسل را ادامه بدهند. پس از انجام مراسم غسل و تشیع پیکر بسوی آرامگاه ابدی، مامورین سرکوبگر به بهانۀ اینکه پیکر باید مورد بررسی پزشک قانونی قرار گیرد و باید بازگردانده شود قصد جلوگیری از ادامه برگزاری مراسم تشیع را داشتند ولی خانواده شهید و حاضرین به اقدامات غیر انسانی آنها توجه نکردند و مراسم تشیع پیکر را ادامه دادند.
در حین تشیع پیکر، مامورین وزارت اطلاعات با همسر شهید راه آزادی تماس تلفنی برقرار کردند و او را به ستاد پیگیری وزارت اطلاعات احضار کردندو این تماسها بطور مستمر ادامه داشت.
اما جمیت حاضر در حین تشیع پیکر شهید اقدام به سر دادن فریادهای یا حسین و هيهات مناالذله نمودند و پیکر را بسوی آرامگاه ابدی تشیع نمودند.
حاضرین که گفته می شود تعداد آنها به صدها نفر می رسید گرد آرامگاه شهید جمع شدند و مراسم خاکسپاری را انجام دادند و مراسم مذهبی که بر علیه استبداد دینی و فریبکاری مذهبی رژیم ولی فقیه متمرکز بود ادامه یافت.
انبوهی از نیروهای سرکوبگر ولی فقیه در آنجا جمع شده بودند و مردم را زیر نظر داشتند و با ایجاد مزاحمتها و برخوردهای غیر انسانی و توهین های زننده به خانم هایی که در این مراسم شرکت کرده بودند سعی داشتند که مراسم را بر هم بزنند. اما وقتی که با ترفند تهدید و توهین وایجاد مزاحمت موفق به رسیدن به هدف خود نشدند . حوالی ساعت 15:00 به خانواده و حاضرین در محل یورش بردند و قصد دستگیری یکی از کسانی را داشتند که مراسم مذهبی را برگزار کرده بود و آن مراسم مذهبی را علیه فریب و نیرنگ ولی فقیه علی خامنه ای تبدیل نموده بود را داشتند که با مقاومت بی نظیرحاضرین مواجه و ناچار به عقب نشینی شدند.
در حال حاضر مراسم گرامیداشت شهید راه آزادی محسن دگمه چی در یکی از نقاط تهران در حال برگزاری است.
گزارش تکمیلی مراسم گرامیداشت متعاقبا انتشار خواهد یافت.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
10فروردین 1390 برابر با 30 مارس 2011


http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

یورش نیروهای سرکوبگر ولی فقیه به شرکت کنندگتن در مراسم خاکسپاری شهید راه آزادی محسن دگمه چی


بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" برگزاری گسترده مراسم خاکسپاری شهید راه آزادی محسن دکمه چی با یورش وحشیانۀ نیروهای سرکوبگر ولی فقیه به خانواده و حاضرین مواجه شد و آنها قصد دستگیری کسی که مراسم مذهبی خاکسپاری را برگزار نموده است را داشتند.
روز چهارشنبه 10 فروردین ماه جمهیت زیادی در بهشت زهرا حضور یافتند و مراسم خاکسپاری شهید راه ازادی مردم ایران را برگزار کردند. این مراسم که از ساعاتی پیش شروع شده بود حوالی ساعت 15:00 در حال پایان یافتن بود. که نیروهای سرکوبگر ولی فقیه به حاضرین یورش بردن و قصد داشتند یکی از کسانی که مراسم مذهبی خاکسپاری را برگزار می کرد را دستگیر کنند.
حاضر به مقابله با آنها بر خواستند و از دستگیری او ممانعت نمودند . درگیری بین حاضرین در مراسم و نیروهای سرکوبگر ولی فقیه که بیش از 100 نفر می باشند همچنان ادامه دارد.حاضرین در مقابل حملات نیروهای سرکوبگر مقاومت می کنند و اجازه دستگیری را به آنها نمی دهند.
نیروهای سرکوبگر ولی فقیه که تعداد آنها بیش از 100 نفر تخمین زده می شد از بدو شروع مراسم خاکسپاری اقدام به ایجاد مزاحمت برای حاضرین نمودند و حتی اقدام به توهینهای زننده به خانم های حاضر در این مراسم نمودند. درگیری همچنان در بهشت زهرا ادامه دادرد و احتمال ضرب و شتم و دستگیریهای گسترده می رود.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
10فروردین 1390 برابر با 30 مارس 2011


http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

ودر آخر می پرسیم که گناه یک مادر چیست؟(مادران و خانواده های زندانیان سیاسی)

درد دل جمعی از مادران و خانواده های زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج که بطور مستمر تحت فشارهای روحی،محدودیتهای غیر انسانی و بی خبری از عزیزانشان هستند برای انتشار در اختیار "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران"قرار داده شده است که متن آن به قرار زیر می باشد:
این نامه درد دل مادران درد دیده زندانیان سیاسی است که از رفتار مسئولین اینطور استنباط می شود که مادران زندانیان سیاسی باید کم احساس تر و سنگ دل تر از مادران زندانیان عادی و سایر زندانیان با شد.چرا که مادران این زندانیان میتوانند هر روز با عزیزانشان صحبت کنند واز طریق تماس روزانه وگاه چند نوبت در روز از حال آنها با خبر باشند و این حداقل حقی است که از خانواده های سیاسی دریغ شده است.چگونه است که مادر زندانی عادی در ملاقات حضوری میتواند فرزند خود را در آغوش بکشد ولی مادر زندانی سیاسی باید حس مادری خود را در پشت شیشه و میله های کابین سالن ملاقات درخود سرکوب کند.
چه کسی پاسخ گو خواهد بود به مادرانی که هر روز در استرس واضطراب به سر می برند و به دلیل عدم ارتباط تلفنی با فرزندانشان ناچارند هر گونه خبری را که از رسانه ها می شنوند باور کنند .یک روز می شنوند فرزندانشان در اعتصابند روز دیگر می شنوند بیمارند ،دیگر روز می شنوند تحت فشارند و....
چرا با تغییر مسئولین هر قسمت تمام قوانین عوض می شود .آیا این قوانین سلیقه ای است که یکی وضع می کند و دیگری لغو ودر این میان همه خانواده ها را بازیچه خود قرار می دهند .
اگر هر زندانی مرتکب گناه شده است به حکم قانون در حال گذراندن محکومیت خود می با شد ،پس این همه تغییر قانون وفشار بر خانواده ها برای چیست؟
خانواده ها علاوه برفشارها ی روحی، به دلیل تغییرات پی درپی قوانین زندان متحمل فشارهای مالی نیز می باشند.چرا که یک روز اجازه می دهند که خانواده ها کتاب و پوشاک و...تهیه کنند و هفته دیگر تنها با تغییر مسئولیت فردی این قانون لغو می شود ودر این میان خانواده ها متحمل فشارهای مالی می شوند .و حال که به دلیل کمبود امکانات ،خانواده ها با میل و رغبت می خواهند مایحتاج فرزندانشان را خود تهیه نمایند ،این حق از آنها سلب می شود؟!
ما از طرف کلیه مادران و خانواده های زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج از دبیر کل ،کمیسر عالی حقوق بشر و مدافعان حقوق بشر تقاضای حمایت و کمک داریم ودر آخر می پرسیم که گناه یک مادر چیست؟
جمعی از مادران و خانواده های زندانیان سیاسی رجایی شهر کرج
فروردین 1390
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
دبیرکل سازمان ملل متحد
کمیساریای عالی حقوق بشر
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

۱۳۹۰ فروردین ۹, سه‌شنبه

زندانی سیاسی محسن دکمه چی جاودانه شد


بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران"بازاری زندانی محسن دکمه چی پس از نبردی طولانی با درد جانکاه سرطان و شکنجه های روحی بازجوران وزارت اطلاعات و عباس جعفری دولت آبادی که تا آخرین لحظۀحیاتش بر او و خانواده اش روا داشتند امروز جاودانه شد.
بازاری زندانی محسن دکمه چی روز سه شنبه 9 فروردین ماه در یکی از سلولهای انفرادی که توسط بازجویان وزارت اطلاعات و عباس جعفری دولت آبادی در بیمارستان برای او ایجاد کرده بودند و در آن سلول غیر انسانی 5 مامور بطور مستمر او را مورد شکنجۀ روحی قرار می دادند جاودانه شد .خانواده آقای دکمه چی برای تحویل گیری پیکر شهید راه آزادی مردم ایران مراجعه کردند ولی تا این لحظه از تحویل دادن پیکر آقای دکمه چی به خانواده اش خوداری می کنند
شهید راه آزادی مردم ایران در روزهای اخیر از درد جانکاهی رنج می برد،4 هفته قادر به خوردن غذا نبود و حتی توان نشستن بر تخت خواب خود را نداشت.او از آخرین وداع با همسر ،فرزند ، مادر و سایر بستگان در بستر مرگ در بیمارستان محروم شد. زمانی که به همسر او 10 دقیقه اجازۀ ملاقات داده می شد به عمد هنگام حضور همسرش بر بالین وی با برخوردهای وحشیانه و شکنجه های روحی مامورین حاضر در اتاق مواجه می شد و این برخوردها به حدی غیر انسانی بود که هر بار به خاطر این برخوردها از همسرش می خواست که دیگر به ملاقات او نیاید.
مامورین ولی فقیه از هر وسیله ای که می توانستند علیه او بکار بردند و علیرغم تاکیدات پزشک متخصص پس از 4 ماه عدم درمان مبنی بر شیمی درمانی شدن وی نه تنها او را درمان نکردند بلکه او را به بند ایزولۀ زندانیان سیاسی در زندان گوهردشت منتقل کردند و در آنجا او را بدون درمان و حتی دادن مسکن به حال خود رها کردند. درد جانکاه او چنان شدید بود که تعداد زیادی از زندانیان سیاسی در آنجا اقدام به اعتصاب غذا نمودند. اما بازجویان وزارت اطلاعات و عباس جعفری دولت آبادی با طرح و نقشۀ قبلی مشغول زجر کش کردن او بودند.
لازم به یادآوری است محسن دکمه چی از بازاریان خوشنام وشناخته شدۀ تهران بود که در شهریور ماه 1388 با یورش مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و به سلولهای انفرادی بند 209 منتقل شد و ماه ها در آنجا تحت شکنجه های وحشیانۀ جسمی و روحی بازجویان قرار گرفت. او به اتهام کمک مالی به خانواده های زندانیان سیاسی و حضور فرزندش در قرارگاه اشرف به 10 سال زندان محکوم شد. بازاری زندانی محسن دکمه چی از بند 209 به بند 350 منتقل گردید. او حدود 6 ماه پیش در بند 350 اوین دچار ناراحتی حاد گوارشی گردید و نزدیک به 4 ماه از درمان محروم بود. پس از وخیم شدن وضعیت جسمی اش او را به بیمارستان منتقل کردند و بلافاصله تحت عمل جراحی قرار گرفت که متاسفانه ناموفق بود و اعلام گردید که مبتلا به سرطان لوز المعده شده است و می بایست تحت شیمی درمانی قرار گیرد نه تنها از شیمی درمانی او خوداری کردند ، او را به سالن ایزولۀ 12 زندان گوهردشت کرج منتقل کردند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، عدم درمان وشکنجۀ روحی که هدفی جز حذف فیزیکی این زندانی سیاسی نداشت را به عنوان یک جنایت محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به دادگاه های بین المللی است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
9فروردین 1390 برابر با 29 مارس 2011
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

۱۳۹۰ فروردین ۷, یکشنبه

تشدید شکنجۀ روحی بازاری زندانی در آستانۀ مرگ و خانواده اش در بیمارستان

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران"وضعیت بسیار وخیم جسمی بازاری زندانی محسن دکمه چی و برخوردهای وحشیانه و غیر انسانی پاسداربندهای حاضر در اتاق با خانواده اش در حین ملاقات برای افزایش فشار روحی علیه آنها.
وضعیت جسمی بازاری زندانی محسن دکمه چی روز به روز وخیم تر می شود.درد جانکاه لحظه ای او را امان نمی دهد و دچار ضعف شدیدی شده است . او دیگر قادربه نشستن بر روی تختخوابش نیست.بازاری زندانی 4 هفته است که قادر به خوردن غذا نیست و چند روزی است که حتی نمی تواند مایعاتی مانند شیر و آب میوه بنوشد. هنگام نوشیدن آب با درد های شدیدی مواجه می شود.
با مراجعات مکرر خانواده زندانی سیاسی محسن دکمه چی به عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران برای گرفتن مجوز جهت پرستاری و نگهداری از او، تنها به همسرش اجازه 10 دقیقه ملاقات داده شده است. خانواده در هر مراجعه جهت ملاقات 10 دقیقه ای با برخوردهای وحشیانه و غیر انسانی 5 مأمور مستقر در اتاق مواجه می شوند . این حرکت غیر انسانی مقابل چشمان آقای دکمه چی صورت می گیرد تا فشارهای روحی علیه او و خانواده اش را افزایش دهند . این رفتار غیر انسانی از بدو ورود خانواده به اتاق تا هنگام خروج آنها ادامه دارد.وقتی که خانواده آقای دکمه چی علت آن را جویا می شوند و به آنها می گویند که مگر دادستانی مجوز ملاقات به ما نداده پس چرا شما چنین برخوردی با ما دارید؟ مأمورین مستقر در اتاق به این خانواده می گویند به ما دستور داده اند که اینگونه رفتار کنیم!
پزشکان معالج وی تاکید کرده اند که باید یکی از اعضای خانواده اش بطور مستمر در آنجا حضور داشته باشد تا رسیدگی های لازم را انجام دهد و حضور اعضای خانواده باعث تغییر در شرایط و روحیۀ او می شود. بازجویان وزارت اطلاعات و عباس جعفری دولت آبادی نه تنها به این خانواده چنین اجازه ای را نمی دهند بلکه تعداد مأمورها را از 4 نفر به 5 نفر افزایش داده اند و برخورهای وحشیانه و غیر انسانی نسبت به بازاری زندانی و خانواده اش را شدت بخشیده اند.بجز ملاقات 10 دقیقه ای همسرش سایر اعضای خانواده مانند مادر ،خواهر و فرزند آقای دکمه چی حق ملاقات با او را ندارد.
از طرفی دیگر علاوه بر نگهداری او در اتاقی جداگانه که شرایط سلول انفرادی را دارا است مأمورین را از 4 نفر به 5 نفر افزایش داده اند.برخوردهای مامورین با بازاری زندانی که در آستانۀ مرگ قرار دارد وحشیانه و غیر انسانی است و او دائما تحت شکنجه های روانی و برخوردهای غیر انسانی آنها قرار دارد.بازاری زندانی برای استفاده از سرویسهای بهداشتی و استحمام و سایر کارهای شخصی نیاز به کمک دارد و اکثر اوقات این کار به عمد به مأمورها سپرده شده است که رفتارهای وحشیانه و برخوردهای غیر انسانی و شکنجه های روحی علیه او بکار ببرند.
بازجویان وزارت اطلاعات و عباس جعفری دولت آبادی عملا با ایجاد سلول انفرادی در بیمارستان برای این بازاری زندانی که در مرحلۀ پایانی حیات خود بسر می برد سعی دارند برای سلب مسئولیت و فریب افکار عمومی اینگونه وانمود کنند که این بازاری در بیمارستان و تحت مداوا است و از مسئولیت قتل این زندانی سیاسی شانه خالی کنند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، شکنجه های روحی زندانیان سیاسی در آستانۀ مرگ و قرار دادن آنها در سلولهای انفرادی تحت عنوان درمان و سوءاستفاده از نام بیمارستان را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار اقدامات عملی برای نجان جان این زندانی سیاسی در ایران است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
7 فروردین 1390 برابر با 27 مارس 2011
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

۱۳۹۰ فروردین ۶, شنبه

مرگ مشکوک چند زن زندانی بی دفاع در زندان اوین

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" در طی چند هفتۀ اخیر چند نفر از زنان زندانی بند 1 زندان اوین بطرز مشکوکی در گذشته اند.
در طی یکماه گذشته حداقل 3 تن از زنان زندانی این بند که آخرین آنها ، زندانی توران تربتی 38 ساله است به طرز مشکوکی در حدود 5 روز پیش در گذشت همچنین زن زندانی دیگری بنام خانم فاطمه عباسی پیش از این در زندان بطور ناگهانی درگذشت. هویت زن زندانی سوم متعاقبا اعلام خواهد شد.
از مدتی پیش وضعیت وشرایط زنان زندانی زندان اوین شدیدا به وخامت گراییده است. تعداد زیادی از آنها بیمارهستند و نیاز به درمان دارند با این وجود از خدمات درمانی محرم اند .وضعیت غذایی آنها اسف بار می باشد و مدتها است که گوشت ومرغ و ماهی را از لیست غذایی آنها حذف شده است و اکثر اوقات غذای آنها تخم مرغ و سیب زمینی است.وضعیت بهداشتی زنان زندانی قرون وسطایی است و چیزی به عنوان بهداشت در این بند دیگر معنی و مفهومی ندارد.
اکثر زنانی که در بند 1 هستند به اتهام مصرف مواد مخدر بازداشت شده اند . در زندان به آنها داروی متادون با دز بالا داده می شود که باعث اعتیاد آنها شده است .متادون را به زنان زندانی که سن آنها بین 20 الی 40 سال می باشد تجویز می شود .از طرفی دیگر داروی متادن را همراه با مخلوطی از داروهایی دیگر به آنها داده می شود که باعث ایجاد زخم هایی شبیه زخم بستر بر بدن آنهاو حتی باعث مرگ آنها شده است .
از طرفی دیگر شایعاتی حاکی از آن است که قرار است زنان زندانی عادی زندان اوین به زندانی در ورامین منتقل شوند.گفته می شود که انتقال آنها قرار است پس از تعطیلات عید نوروز صورت گیرید.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،عدم رسیدگی پزشکی که منجر به مرگ زنان زندانی بی دفاع در زندانهای رژیم ولی فقیه علی خامنه ای می گردد را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد و سایر مراجع بین المللی خواستار رسیدگی به پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه در دادگاه های بین المللی است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
06 اسفند 1389 برابر با 26 مارس 2011

گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

۱۳۹۰ فروردین ۵, جمعه

زندانی سیاسی زهرا جباری همچنان در کما وجان او در معرض خطر جدی قرار دارد

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران"زندانی سیاسی زهرا جباری همچنان در کما بسر می برد و از زمان انتقال به بیمارستان تاکنون در شرایط وی هیچ تغییری ایجاد نشده است و خانواده او از داشتن ملاقات و دیدن عزیزشان محروم می باشند.
زندانی سیاسی زهرا جباری که از روز اول فروردین ماه وضعیت جسمی اش به وخامت گرایید و به کما فرو رفت به یکی از بیمارستانهای تهران منتقل گردید.او همچنان در کما بسر می برد و تا به حال هیچ تغییری در شرایط جسمی اش ایجاد نشده است.
از طرفی دیگر علیرغم در کما بودن این زندانی سیاسی چند مامور درون و مقابل درب اتاق وی قرار دارند. مامورین اجازه ملاقات و دیدار خانواده با وی را نمی دهند و حتی به خانواده جباری گفته نمی شود که علت فرو رفتن در کما و همچنین آخرین وضعیت وی را برای خانواده تشریح نمی کنند.خانواده جباری که از شهرستان و با طی مسافت طولانی برای دیدار با او مراجعه می کنند نه حق دیدن عزیزشان را دارند و نه از وضعیت وی مطلع می شوند.
لازم به یاد آوری است زندانی سیاسی زهرا جباری ماه ها است که از ناراحتی حاد قلبی و بیماری رماتیسم رنج می برد ولی به دستور بازجویان وزارت اطلاعات و عباس جعفری دولت آبادی که بیماری زندانیان سیاسی را وسیله ای برای شکنجه، تحت فشار قرار دادن و نهایتا با عدم درمان برای زجر کش کردن آنها بکار می برند مانع درمان او هستند. وضعیت جسمی زندانی سیاسی زهرا جباری قبل از سال جدید به وخامت گرایید و آنها ناچار به انتقال او به بیمارستان شدند ولی به دستور بازجویان وزارت اطلاعات و عباس جعفری دولت آبادی درمان او را متوقف و به زندان بازگرداندند.
بازجویان وزارت اطلاعات و عباس جعفری دولت آبادی برای سلب مسئولیت و فریب افکار عمومی وقتی که وضعیت زندانی سیاسی برگشت پذیر نباشد به بیمارستان منتقل می کنند و زندانی سیاسی را با همان شرایط زندان در بیمارستان نگهداری می کنند که از جملۀ آن؛ قرار دادن در اتاقهای جداگانه،حضور مامورین با رفتارهای غیر انسانی ،عدم داشتن ملاقات خانواده با عزیزشان ، ایجاد محدودیت برای کادر پزشکی بیمارستان و موارد متعدد دیگر می باشد.
در حال حاضر تعدادی از زندانیان سیاسی بیمار در شرایط قرون وسطایی و زجر کش شدن قرار دارند که اسامی بعضی از آنها به قرار زیر می باشد،بازاری زندانی محسن دکمه چی که در آستانۀ مرگ می باشد،حسن رونقی ملکی،فرح واضحان،کبری بنازاده امیرخیزی،منصور اسالو،ماشالله حائری،شیرمحمد رضایی ،علی عجمی و مهدی محمودیان می باشند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،نسبت به شیوه های ضدبشری عدم درمان و زجر کش کردن زندانیان سیاسی که در حال اجرا است و هدفی جز حذف فیزیکی زندانیان سیاسی و ایجاد رعب و وحشت در جامعه ندارد هشدار می دهد و خواستار اقدام عملی فوری دبیر کل ،کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد و سایر مراجع بین المللی برای خنثی کردن اینگونه جنایتهای علیه بشریت و نجات جان زندانیان سیاسی در ایران است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
05 اسفند 1389 برابر با 25 مارس 2011

گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:
دبیرکل سازمان ملل متحد
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

۱۳۹۰ فروردین ۳, چهارشنبه

انتقال زندانی سیاسی زهرا جباری با شرایط وخیم جسمی به یکی از بیمارستانها تهران


بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" وخامت شدید حال زندانی سیاسی زهرا جباری و انتقال او به یکی از بیمارستانهای تهران.
دوشنبه شب اول فروردین ماه وضعیت جسمی زندانی سیاسی زهرا جباری به وخامت گرایید و به کما فرورفته است.بنابه گفتۀ شاهدان هنگام انتقال به یکی از بیمارستانهای تهران به نظر می رسید که مغز او از کار افتاده بود و فقط قلبش میزد.بعضی از گزارشات تایید نشده حاکی از مرگ مغزی این زندانی سیاسی است.
زندانی سیاسی زهرا جباری ماه ها است که از ناراحتی حاد قلبی و رماتیسم شدید رنج می برد ولی به دستور بازجویان وزارت اطلاعات و عباس جعفری دولت آبادی مانع درمان وی هستند. مدتی پیش وضعیت وی به حدی وخیم گردید که به بیمارستان منتقل شد ولی بازجویان وزارت اطلاعات و عباس جعفری دولت آبادی از ادامۀ درمان او در بیمارستان ممانعت کردند و او را به زندان بازگرداندند.
یکی از شیوه های ضد بشری که به دستور صادق لاریجانی رئیس قوۀ قضاییه ولی فقیه و وزارت اطلاعات علیه زندانیان سیاسی بکار برده می شود عدم درمان زندانیان سیاسی و زجر کش کردن تدریجی آنها است. در حال حاضر تعدادی از زندانیان سیاسی در شرایط قرون وسطایی و زجر کش قرار دارند که اسامی بعضی از آنها به قرار زیر می باشد،بازاری زندانی محسن دکمه چی که در آستانۀ مرگ قرار دارد،حسن رونقی ملکی،فرح واضحان،کبری بنازاده امیرخیزی،منصور اسالو،ماشالله حائری،شیرمحمد رضایی ،علی عجمی و مهدی محمودیان می باشند.
تصمیم گیری در مورد سرکوب خونین مردم ایران ،اعدام زندانیان سیاسی،اعدام های گروهی،اعدام کودکان،عدم درمان زندانیان سیاسی و زجر کش کردن آنها و ایجاد شرایط قرون وسطایی و طاقت فرسا علیه آنها بوسیلۀ ولی فقیه علی خامنه ای گرفته می شود و توسط صارق لاریجانی منصوب ولی فقیه در قوۀ قضاییه ، وزارت اطلاعات ،عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران و سازمان زندانها به اجرا گذاشته می شود.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،نسبت به شیوه های ضدبشری عدم درمان و زجر کش کردن زندانیان سیاسی که در حال اجرا است و هدفی جز حذف فیزیکی زندانیان سیاسی و ایجاد رعب و وحشت در جامعه ندارد هشدار می دهد و خواستار اقدام عملی فوری دبیر کل ،کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل و سایر مراجع بین المللی برای خنثی کردن اینگونه جنایتهای علیه بشریت و نجات جان زندانیان سیاسی در ایران است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
03 اسفند 1389 برابر با 23 فوریه 2011

گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:
دبیرکل سازمان ملل متحد
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

۱۳۹۰ فروردین ۲, سه‌شنبه

دستگیری و شکنجۀ بستگان شهید راه آزادی علی صارمی به جرم شرکت در جشن ملی چهارشنبه سوری

بنابه گزارشات رسیده به"فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" در جریان برگزاری جشن ملی چهارشنبه سوری تعداد زیادی از جوانان بروجردی دستگیر و همچنان تحت شکنجه و در بازداشت مامورین وزارت اطلاعات این شهر بسر می برند.
غروب روز سه شنبه 24 اسفند ماه در جریان برگزاری جشن ملی چهارشنبه سوری تعداد زیادی از جوانان بروجردی دستگیر و به بازداشتگاه ادارۀ اطلاعات این شهر منتقل شدند از جمله دستگیر شدگان این مراسم حامد و حمید صارمی از بستگان نزدیگ شهید راه آزادی علی صارمی می باشند.حامد صارمی پس از 3 روز بازداشت و شکنجه های وحشیانۀ جسمی آزاد شد ولی برادر او حمید صارمی 22 ساله همچنان در بازداشت بسر می برد.مامورین وزارت اطلاعات او را تحت شکنجه های وحشیانه جسمی قرار داده اند که به شعار نویسی اعتراف کند. از جمله شکنجه های که به این جوان وارد شده است آویزان کردن ،زدن با باتون به نقاط حساس بدن و جوجه کباب کردن وی می باشد.
از طرفی دیگر وقتی که مادر و خواهر او برای پیگیری وضعیت عزیزشان به ادراه اطلاعات مراجعه می کردند. مامورین اداره اطلاعات بروجرد قصد دستگیری خواهر حمید صارمی را داشتند که با اعتراض مادر این عمل غیر انسانی متوقف گردید.
حمید صارمی همچنان در بازداشت بسر می برد و مامورین وزارت اطلاعات قصد پرونده سازی علیه او را دارند.علاوه بر حمید صارمی تعداد زیادی از جوانان بروجردی همچنان در زندان بسر می برند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ،یورش به جوانان ،مورد ضرب وشتم قرار دادن و دستگیری آنها به صرف برگزاری جشن ملی چهار شنبه سوری را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به دادگاه های بین المللی است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
02 فروردین 1390 برابر با 22 مارس 2011

گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

آنجا در اوین تمام ستاره های این شهر گرد هم آمده اند(سمیرا جمشیدی همسر زندانی سیاسی پیمان عارف)


پیام تبریک سال نو و زادروز زندانی سیاسی پیمان عارف توسط همسرش سمیرا جمشیدی که برای انتشار در اختیار "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" قرار داده شده است. متن پیام به قرار زیر می باشد:
وباز برایت می نویسم ، باز تو آن سوی دیواری و من این سو
سالی نو و بار دیگر زاد روزت در نوروز
دلتنگت هستم که زندانبانان دیدارمان را نیز حراس داشتند
بهار دوباره آغاز شد و باز تو نیستی و حتی صدایت را هم نمی شنوم و نمی توانم تولدت راو عید را نیز تبریک بگویم
این روزها اوین خانه ات شده باز ، خانه تو و آنانی که دنیای آزاد برای ذهنشان قفس شده
پریشان نباش که صبوریم بیش از این است و طاقت خواهیم آورد این شب طولانی را
ای آزاد مرد ، دور نیست آن روز سپید و روشن که آفتاب نیز دلتنگت است
اما تو دلتنگ مباش که این شهر بسیار تا ریک و سرد است حتی در بهار
خوش به حالتان که آنجا کسی شرمزده نیست از فریادی که درگلو خفه کرده باشد
آنجا در اوین تمام ستاره های این شهر گرد هم آمده اند و با هر دم نفس هاشان ظلم و ظالم را ثانیه به ثانیه کوچک می شمارند
شاد باش در این بهار گرچه در فراق می گذرد که می دانی و می دانم که شعله ای که در دلهایمان افروخته ایم قرن ها دوام خواهد آورد
و آرزو می کنم عزیز در بهاری دیگر در کنارت در دنیای آزادتری باشم.
تولدت مبارک پیمان جانم.
سمیرا جمشیدی
فروردین 1390
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

۱۳۹۰ فروردین ۱, دوشنبه

برگزاری مراسم تولد شهید راه آزادی جعفر کاظمی بر آرامگاهش

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران"صبح امروز خانواده ،فامیل و دوستان شهید راه آزادی مردم ایران جعفر کاظمی و مردم بر آرامگاه وی حضور یافتند و مراسم تولد این شهید را برگزار کردند.
روز دوشنبه اول فروردین ماه که مصادف است با سالروز تولد جانباختۀ راه آزادی مردم ایران جعفر کاظمی بود، اعضای خانواده، بستگان ،دوستان و انبوهی از مردم بر آرامگاه او حضور یافتند. خانواده شهید به مناسبت سالروز تولد زنده یاد جعفر کاظمی کیکی تهیه دیده بودند که بر آرامگاهش قرار دادند.پس از قرار دادن کیک بر آرامگاهش شمع ها را روشن نمودند.
حاضرین اقدام به قرار دادن دسته های گل بر مزارش نمودند و نسبت به وی ادای احترام نمودند.در این مراسم حضور جوانان چشمگیر بود . همۀ حاضرین بر ادامۀ راهش که همانا رسیدن به آزادی و دمکراسی در ایران بود تاکید کردند.
از طرفی دیگر خانواده شهید و مردم روز جمعۀ آخر سال بصورت گسترده بر آرامگاهش حاضر شده بودند و یاد و خاطرۀ او را گرامی داشتند.
مامورین وزارت در یک عمل ضد بشری و غیر انسانی سنگ آرامگاه زنده یاد جعفر کاظم را پس از برگزاری مراسم چهلمین روز شهادتش از روی آرامگاهش برداشته و با خود بردند و از بازگرداند آن خوداری می کنند.
مامورین وزارت اطلاعات فشارها و اذیت وآزارها را علیه همسر جانباختۀ راه آزادی جعفر کاظمی افزایش داده اند و هر بار با احظار وی و یا مراجعه به منزل او از وی می خواهند که به آنها تعهد کتبی بدهد که از برگزاری مراسم گرامیداشت همسرش خوداری کند و به کسانی که برای ادای احترام به منزلشان مراجعه می کنند اجازه ورود ندهد و همچنین فشارهای متعدد دیگری بر آنها وارد می کنند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،تشدید فشارها و تهدیدات علیه خانواده های شهدا راه آزادی،ربودن سنگ آرامگاه شهدا توسط مامورین ولی فقیه را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به شورای امنیت سازمان ملل جهت گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
01 فروردین 1390 برابر با 21 مارس 2011

گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

تبریک عید نوروز به هموطنان و زندانیان سیاسی توسط خانواده شهید راه آزادی علی صارمی

خانواده شهید راه آزادی مردم ایران زنده یاد علی صارمی طی پیامی به هموطنان و زندانیان سیاسی در بند عید نوروز را تبریک گفتند. این پیام جهت انتشار در اختیار "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" قرار گرفته است. متن پیام تبریک نوروزی و قطعه شعری که سروده شده به قرار زیر می باشد:
به نام خدا
تنم گر بسوزی
به تیرم بدوزی
کجا کی توانی
ز قلبم ربایی
تو عشق میان من و میهن من
فرا رسیدن سال نو را به هموطنان عزیز به زندانیان سیاسی در بند در شهر شهر میهن ما و به هموطنان دور از وطن در غربت تبریک عرض می کنیم و بهاری را آرزو می کنیم که عزیزانمان بر سر سفره های بی ریای آریایی مان حاضر باشند و جای شهدایمان را سبز کنند.
شهدایی که با جان و خونشان ایرانمان را محافظت کردند و ما را وارث آن قرار دادند .
باشد که دلهایمان را آکندۀ یادشان کنیم و قدمهایمان را استوار در راهشان،
در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود
هر چه کردم که بپرسم سبب درد فراق
مفتی عقل در این مسئله لایعقل بود
سروده ای از این خانواد
به خاطر اشک های داغ کودکی ام
نه پدر دست از مبارزه برداشت نه جلاد توبه کرد
به خاطر سینه سوزش
نه صیاد تیرش را شکست نه پرنده ترک پرواز کرد
دنیا مسیرش را طی می کند پوینده راهش را می پوید
و زن منتظر ، چشمانش نمی خندد
اطرافیان در چاده ای تنگاتنگ
روبه روی زن می روند و می آیند و
می گویند بخند افتخار کن سیاه نپوش
او زنده است
نشانه هایش را ببین
با انگشت آن جوان را نشان می دهند
که روی دیوار
آه چه شجاعتی
انگار عکسی را از منصبش حفر کرده اند
صبح روز بعد روزنامه ای می خرم
آن دل شجاع به اتهام توهین به کاغذ اعدام شد
یکی با سر انگشتش دارد جوانی را نشانم می دهد
ببین اعدام نشده آنجاست
دارد شعار می دهد
اما حس می کنم جایش در دلم خالیست
جایش خالیست
از پای چوبه دار نامی را زمزمه می کند
نگاه می کنم ببینم قرار است
جلاد روی صندلی بایستد یا جلال
اما ما مردم می گوییم هیپچ کدام
بیایید طناب بیگناه دار را
روی صندلی بنشانیم
اگر چلاد بگذارد
و اگر طناب دار وسیله ای برای رهایی حکومت نباشد
خانواده شهید راه آزادی مردم ایران علی صارمی
اول فروردین 1390
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

۱۳۸۹ اسفند ۲۷, جمعه

انتقال تعداد زیادی از زندانیان بازمانده از کشتار قزل حصار به سلولهای انفرادی زندان گوهردشت کرج


بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" تعداد زیادی از زندانیان بازمانده از کشتار زندان قزل حصار به سلولهای انفرادی بند سپاه و بند 5 زندان گوهردشت کرج منتقل شده اند و تحت شکنجه های وحشیانه بازجویان وزارت اطلاعات می باشند.
از روز چهارشنبه 25 اسفند ماه بیش از 100 نفر به سلولهای انفرادی بند سپاه در زندان گوهردشت کرج که در دست بازجویان وزارت اطلاعات می باشدمنتقل شده اند آنها از بدو انتقال به این بند تحت شکنجه های وحشیانۀ جسمی و روحی قرار دارند.همچنین در روزهای چهارشنبه 25 اسفند 20 نفر و روز پنجشنبه 26 اسفند ماه 19 نفر به سلولهای انفرادی بند 5 منتقل شدند و از زمان انتقال زندانیان قزل حصار به این بند کنترل این بند به طور کاملا در دست بازجویان وزارت اطلاعات قرار گرفته است.از جمله زندانیان که از واحد 2 زندان قزل حصار به بند 5 و سپاه منتقل شده اند موسی ملک می باشد.
لازم به یاد آوری است در جریان اعتراضات گسترده غروب روز سه شنبه 25 اسفند ماه زندانیان بی دفاع واحد 2 و 3 زندان قزل حصار نسبت به شرایط طاقت فرسا و غیر انسانی که سالها است در انتظار اجرای احکام ضدبشری اعدام بسر می برند مورد یورش وحشیانه پاسداربندها و گارد زندان قرار گرفتند و از چند جهت هدف آتش گلولهای آنها قرار گرفتند که منجر به قتل ده ها نفر و زخمی شدن بیش از 100 نفر شده است. جعفری دولت آبادی دادستان تهران بجای تحقیق کردن در این مورد، زندانیان بی دفاع را تهدید به اعدام نمود.
فعالین حقوق بشر ودمکراسی در ایران،به گلوله بستن زندانیان بی دفاع و اسیر و کشتار آنها توسط پاسداربندها و گارد زندان بدستور قوۀ قضاییه رژیم ولی فقیه علی خامنه ای و انتقال تعداد زیادی از آنها به شکنجه گاه زندان گوهردشت را به عنوان جنایت علیه بشریت محکوم می کند و از دبیر کل و کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارسال یک هیئت تحقیق بین المللی برای کشف حقایق کشتار زندانیان در زندان قزل حصار است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
27 اسفند 1389 برابر با 18 مارس 2011
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
دبیر کل ملل متحد
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

ایجاد سلول انفرادی در بیمارستان برای بازاری زندانی که در شرایط بسیار وخیم جسمی است


بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" بازاری زندانی محسن دکمه چی در شرایط بسیار وخیم جسمی است و دیگر قادر به حرکت نبوده و به سختی می تواند صحبت کند.
روز چهارشنبه 25 اسفند ماه پس از 5 روز از انتقال او به بیمارستان همسر و فرزندش توانستند برای 10 دقیقه با وی در بیمارستان ملاقات کنند.وضعیت جسمی او بسیار وخیم است و قادر به راه رفتن نیست به سختی صحبت می کند.علاوه برسرطان لوز المعده و سرایت آن به کبدش، شکم وی دچار عفونت شده است.نزدیک به 2 هفته است که قادر به خوردن غذا نیست.آقای دکمه چی از ضعف شدید و دردهای جانکاه رنج می برد .در طی بیماری وزن وی به نصف تقلیل یافته است.
از طرفی دیگر برخلاف خواست آقای دکمه چی ،خانواده اش و پزشکان معالج ، او را از 3 روز پیش به اتاقی جداگانه منتقل کرده اند و 4 مامور بصورت 24 ساعته در آنجا حضور دارند و ارتباط با او از طریق آنها صورت می گیرد وعملا این اتاق را به سلول انفرادی در بیمارستان مبدل کرده اند. هدف از انتقال او به اتاقی جداگانه هنوز نامشخص می باشد این عمل باعث نگرانی شدید خانواده اش گردیده است.
پزشک معالج وی اعلام کرده است به دلیل انتقال دیر وی به بیمارستان و عدم معالجۀ به موقع ،درمان و به خصوص شیمی درمانی روی او دیگر تاثیرگذار نخواهد بود و صراحتا به بن بست رسیدن معالجات را اعلام نموده است.پزشک متخصص به خانواده اش اعلام کرده است که تنها معجزه ممکن است وی را نجات دهد.پزشکان معالج همچنین طی گزاش کتبی خود به عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران تاکید کرده اند که بنابه شرایط وخیم و نیاز به رسیدگی ویژه ضروری است که اعضای خانواده اش بطور مستمر بر بالین وی برای رسیدگی های لازم حضور داشته باشند.
در آخرین مراجعه که روز پنجشنبه 26 اسفندماه خانواده اش به دادستانی داشته اند به آنها گفته شد که به خانواده اجازۀ حضور بر بالینش برای رسیدگی های ویژه به عزیزشان که در آستانۀ مرگ می باشد را نخواهند داد.بازاری زندانی قادر به انجام امور شخصی خود نیست و برای انجام امور شخصی نیاز به کمک خانواده اش به لحاظ امور جاری و روحی دارد.
از زمانی که زندانی سیاسی محسن دکمه چی به بیمارستان منتقل شده است به مادر و خواهر او اجازه ملاقات داده نشده است.
بازجویان وزارت اطلاعات و عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران و از جنایتکاران علیه بشریت از بدو بیماری آقای دکمه چی که در حدود 6 ماه پیش آغاز شد مانع درمان او بودند و باعث وخیم شدن و به نقطۀ غیر قابل برگشت رسیدن شرایط جسمی او شدند.در چند هفتۀ گذشته که او را به سالن کاملا ایزولۀ 12 زندان گوهردشت کرج منتقل کرده بودند با عدم درمان و رها کردن وی به حال خود در سالنی بدون داروهای مسکن باعث تاثر و تالم همبندیانش شده بود که ناچارا دست به اعتصاب غذا زدند.بازجویان وزارت اطلاعات و عباس جعفری دولت آبادی به عمد و بر خلاف درخواستهای مکرر پزشکان معالج و پزشکی قانونی مبنی بر صعب العلاج بودن و عدم تحمل حبس نه تنها به او مرخصی استعلاجی ندادند بلکه از انتقال وی به بیمارستان خوداری کردند تا او را با دردهای جانکاه ناشی از سرطان پیشرفته حذف فیزیکی نمایند.
یکی از شیوه های ضد بشری و غیر انسانی که رژیم ولی فقیه علی خامنه ای از طریق صادق لاریجانی منصوب وی در قوۀ قضاییه و وزارت اطلاعات در حال اجرای آن است حذف فیزیکی زندانیان سیاسی از طریق عدم درمان آنها است . در حاضر علاوه بر بازاری زندانی محسن دکمه چی زندانیان سیاسی زهرا جباری، منصور اسالو،سعید متین پور،شیر محمد رضایی،کبری بنازاده امیرخیزی ،علی عجمی،ماشالله حائری،حسن رونقی ملکی و زندانیان دیگر در شرایط وخیم جسمی بسر می برند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، عدم درمان زندانیان سیاسی که در شرایط وخیم جسمی بسر می برند و سوق دادن آنها بسوی مرگ تدریجی توسط رژیم ولی فقیه علی خامنه ای را به عنوان جنایت علیه بشریت محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد برای گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
27 اسفند 1389 برابر با 18 مارس 2011
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

بیانیه عفو بین الملل در باره کشتار زندان قزل حصار

مرگ در زندان‌های ایران باید مورد بررسی قرار گیرد
عفو بین الملل اعلام کرد، طبق گزارشات و پژوهش‌های به دست امده در طی هفته گذشته نزدیک ۱۴ نفر در شلوغی‌های زندانی نزدیک تهران کشته شده‌اند. این حادثه به دلیل پرجمعیت بودن زندان قزل حصار که در کرج واقع است، و در پی اعتراضات و درگیری‌های بین زندانبانان و زندانیان در شب سه شنبه اتفاق افتاد. رییس زندان اعلام کرد که تحقیقات قضایی در این باره آغاز شده است.
معاون مدیر کل سازمان عفو بین الملل در خاورمیانه و شرق افریقا، حسیبا حاج صحرایی، اعلام کرد: «چنین تلفات بالایی بسیار نگران کننده است. مقامات زندان برای حفظ نظم و حفاظت از جان زندانیان مسئول هستند و در این راه باید خویشتن‌دار باشند.»
«بر اساس استاندارد بین المللی حقوق بشر، باید بصورت شفاف و مستقل مرگ این افراد بررسی و اعلام شود. این استاندارد، حداقلی برای چگونگی برخورد با زندانیان و حمایت از آن‌ها تعیین کرده است.»


«متاسفانه قوه قضاییه ایران به طور معمول قادر به انجام تحقیقات در این رابطه نیست، بنابراین ما بار دیگر از جامعه بین الملل درخواست خود را برای رسیدگی به مقوله حقوق بشر و اعزام گزارش‌گرانی برای نظارت بر آن به ایران، ارائه کرده‌ایم.» یکی از مقامات زندان گفت شورش زندانیان، توسط زندانیان محکوم به مرگ، قاچاقچیان مواد مخدر و سایر مجرمین صورت گرفت که در ‌‌نهایت آن‌ها با ایجاد آتش سوزی، اقدامات مخرب دیگر و حمله به نگهبانان زندان در تلاش برای فرار از زندان بوده‌اند.
این در حالی است که گروه‌های فعال حقوق بشر، در گزارشی به سازمان عفو بین الملل اعلام کرند زندانیان معترض، دارای شرایط بسیار نامناسبی بوده، و نیز برخی از آنان در حال جابجایی به مکانی دیگر برای اعدام بوده‌اند.
بر اساس گزارش یکی از فعالان حقوق بشر خارج از ایران؛ وی با یکی از زندانیان بخش ۲ تا ساعات اولیه روز چهارشنبه در تماس بوده، که از آن به بعد خطوط تلفن قطع گردیده است. همین گزارش حاکی است که «زندانیان بخش ۲ و ۳ زندان را در اختیار گرقته‌اند»
زندانی مذکور اعلام کرد «نگهبانان مسلح در پشت بام زندان و هم چنین در خارج از در‌های بند‌های زندان مستقر شده بودند، در این حال زندانیان تلاش می‌گردند تخت‌های خود را مانند سپری در برابر تیراندازی نگهبانان قراردهند.» شاهد مورد نظر اعلام کرد ماموران به سوی همه شلیک می‌کردند.
گزارشات رسیده حاکی از آن است که دست کم شش نفر به ضرب گلوله کشته و بیش از صد نفر زخمی شده‌اند، که برخی از آنان در راه رسیدن به مراکز درمانی جان باختند.
بنا به گزارش‌های روز چهارشنبه تلویزیون دولتی ایران، دست کم ۱۴ نفر کشته شده و آمار زخمی‌ها را ۳۳ نفر اعلام کرده بودند. در میان اسامی کشته شدگان، نام چند نفر از نگهبانان زندان نیز به چشم می‌خورد.
حسیبا حاج صحرایی اضافه کرد: «ما می‌دانیم مقامات ایران در قتل و قانون شکنی لحظه‌ای درنگ نمی‌کنند. اعدام صد نفر در سال گذشته، که عمدتا دارای جرائمی مانند مواد مخدر بوده‌اند، نشان دهنده ضرورت توقف اعدام‌ها در ایران است.»

۱۳۸۹ اسفند ۲۶, پنجشنبه

تهدید به اعدام زندانیان بی دفاع توسط جعفری دولت آبادی برای سرپوش گذاشتن بر کشتار بی رحمانۀ آنها


بنابه گزارشات رسیده "به فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" تهدید به اعدام زندانیان قزل حصار توسط عباس جعفری دولت آبادی و همچنین قطع آب ، برق و غذا بر روی زندانیان زندان قزل حصار.
چهارشنبه 25 اسفند ماه جعفری دولت آبادی در زندان قزل حصار حاضر شد و زندانیان قزل حصار را تهدید نمود که به زعم او زندانیانی که در این ماجرا مقصر بوده اند را اعدام خواهیم کرد.جعفری دولت آبادی که از جنایتکاران علیه بشریت و در لیست سیاه ناقضین حقوق بشر قرار دارد در حالی زندانیان اسیر و بی دفاع را تهدید به اعدام می کند که درغروب سه شنبه و بامداد چهارشنبه مأمورین سرکوبگر ولی فقیه آنها را به گلوله بستند و صدها نفر از آنها را کشته و زخمی نمودند.
گزارشها حاکی از آن است که مأمورین سرکوبگر ولی فقیه نیمه شب سه شنبه از سه برج زندان که مشرف بر واحد 2 و 3 است زندانیان بی دفاع و اسیر را زیر آتش گلوله های خود قرار دادند و ده ها نفر در اثر شلیک وحشیانه به قتل رساندند و بیش از 100 نفر زخمی شدند.
از طرفی دیگر از روز گذشته آب،برق و تلفنها بر روی زندانیان قطع شده و همچنین از دادن غذا به زندانیان خوداری می کنند.در حال حاضر زندانیان در سرمای شدید قرار دارند .شیشه های واحد شکسته شده است و وسایل گرمایی آنها خاموش می باشد.
برای جلوگیری از مشخص شدن آمار کشته شدگان و اسامی آنها و همچنین تعداد و نام زخمی شدگان تماس تلفنی حتی بر روی کارکنان زندان هم قطع می باشد.نیروهای گارد ویژه که از زندانهای اوین ، گوهردشت ، ندامتگاه و ..... به آنجا گسیل شده اند بصورت گسترده در زندان حضور دارند و شرایط زندان هنوز متشنج می باشد. حضور رئیس سازمان زندانها و سایر سرکوبگران و تهدید زندانیان به اعدام هنوز از تشنج در درون زندان نکاسته است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،نسبت به تهدیدات عباس جعفری دولت آبادی و سایر ناقضین حقوق بشر در قوۀ قضاییه مبنی بر اعدام زندانیان زندان قزل حصار قویا هشدار می دهد و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارسال یک هیئت تحقیق بین المللی به منظور تحقیق کشتار زندانیان بی دفاع در زندان قزل حصار توسط رژیم ولی فقیه علی خامنه ای در ایران می باشد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
26 اسفند 1389 برابر با 17 مارس 2011
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
دبیر کل ملل متحد
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

۱۳۸۹ اسفند ۲۵, چهارشنبه

کشته و زخمی شدن بیش از 100 نفر از زندانیان بی دفاع زندان قزل حصار کرج

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" درگیریهای خونین شب گذشته و بامداد امروز در زندان قزل حصار تا به حال بیش از 6 کشته و 100 زخمی بر جای گذاشته است.
در پی به کنترل در آوردن کامل واحد 2 و 3 زندان قزل حصار که محل بازداشت زندانیان محکوم به اعدام می باشدو متعاقب آن یورش پاسداربندها و گارد زندان به زندانیان بی دفاع تا به حال حداقل 7 نفر در زندان از دو طرف کشته و نزدیک به 100 زندانی زخمی شده اند. وضعیت جسمی بعضی از زخمی شدگان بسیار وخیم بوده است و گزارشاتی حاکی از آن است که تعدادی از زندانیان در حین انتقال به مراکز درمانی و یا در مراکز درمانی در گذشته اند.
گارد ویژه زندان و پاسداربندها بسوی زندانیان بی دفاع آتش گشودند و اکثر کشته شدگان و مجروحین مورد اصابت گلولۀ آنها قرار گرفته اند پاسداربندها زندانیان را از سینه به بالا هدف گلوله های خود قرار داده اند.گزارشها حاکی از کشتار زندانیان در این زندان است.
گزارشها همچنین حاکی از آن است که حداقل 100 زندانی موفق به فرار از زندان قزل حصار شده اند. نیروهای انتظامی و اطلاعاتی در نقاط مختلف شهر کرج مستقر شده اند و سعی دارند که زندانیان فراری را دستگیر کنند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ،یورش خونین و کشتار زندانیان بی دفاع در زندان قزل حصار را به عنوان یک جنایت محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار اعزام هیئتی بین المللی برای تحقیق در مورد این جنایت ضدبشری است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
25 اسفند 1389 برابر با 16 مارس 2011
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
دبیر کل ملل متحد
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

دستگیری و شکنجۀ وحشیانۀ دستگیر شدگان چهار شنبه سوری

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" برگزاری گسترده جشن چهارشنبه سوری در کرج ،شهریار ،گوهردشت و اندیشه که به اعتراضات علیه رژیم ولی فقیه تبدیل شده بود با یورش نیروهای سرکوبگر مواجه و تعدادی از مردم دستگیر شدند.
غروب روز سه شنبه 24 اسفند ماه نیروهای سرکوبگر ولی فقیه به جوانان شرکت کننده در مراسم چهارشنبه سوری که به اعتراضات گسترده تبدیل شده بود یورش بردند و تعدادی از آنها را دستگیر نمودند. تعداد دستگیر شدگان در فاز یک اندیشه کرج بیش از 25 نفر می باشند. دستگیرشدگان بلافاصله به کلانتری 1 اندیشه منتقل شدند. آنها با باتون و سایر ابزار شکنجه مورد شکنجۀ وحشیانه قرار گرفتند.
در کلانتری 1 یکی از دستگیر شدگان فاز 1 اندیشه کرج بنام داود ضرابی 30 ساله که در اثر ضربات باتون سر و صورتش خونین و وضعیت جسمی اش وخیم شده بود با آمبولانس به یکی از بیمارستانهای کرج منتقل گردید. فردی که دستگیر شدگان را مورد شکنجه قرار می داد سروان عباسی رئیس کلانتری 1 اندیشه شهریار می باشد.
از طرفی دیگر خانواده های دستگیر شدگان پس از آگاهی از دستگیر شدن عزیزانشان در مقابل کلانتری 1 اندیشه تجمع کردند و خواستار آزادی آنها شدند. با ایستادگی و مقاومت خانواده ها تعدادی از دستگیرشدگان آزاد شدند. تجمع خانواده ها در سوز و سرمای شدید تا صبح ادامه داشت.
تعداد دستگیریها در مناطق مختلف مانند ؛کرج ،شهریار ،گوهردشت زیاد بود و در مواردی خانواده هایی که در خودروهای خود اقدام به بوق زدن می نمودند دستگیر و خودروی آنها توقیف می شد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،یورش وحشیانه به مردم،دستگیری و مورد شکنجه قرار دادن آنها را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار رسیدگی به جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای در دادگاه های بین المللی است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
25 اسفند 1389 برابر با 16 مارس 2011
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
دبیر کل ملل متحد
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

۱۳۸۹ اسفند ۲۴, سه‌شنبه

به کنترل در آوردن واحد 2 و3 زندان قزل حصار توسط زندانیان ، تیراندازی و کشته و زخمی شدن تعدادی از زندانیان

بنابه گزارشات رسیده به فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" زندانیان زندان قزل حصار در یک اعتراض گسترده کنترل واحدهای 2 و 3 را بطور کامل در دست گرفتند.
غروب روز سه شنبه 24 اسفند ماه حوالی ساعت 19:00 زندانیان واحد 2 و 3 زندان قزل حصار که اکثرا آنها محکوم به اعدام هستند و در انتظار حکم اعدام بسر می برند نسبت به احکام قرون وسطایی اعدام و شرایط طاقت فرسا اقدام به اعتراضات گسترده نمودند و تمامی قسمتهای این دو واحد را به کنترل خود در آوردند. زندانیان واحد 8 حوالی ساعت 21:00 تلاش نمودند که این واحد را به کنترل خود در آورند.
زندانیان واحد 2 و3 پس از به کنترل در آوردند این 2 واحد به منظور مقابله و ممانعت از یورشهای گارد زندان و پاسداربندها اقدام به آتش زدن پتوها و سایر وسایل نمودند.
در حین تصرف و بعد از آن درگیری شدیدی بین زندانیان و پاسداربندها و گارد زندان روی داد. که منجر به فرار نیروهای سرکوبگر از بند شد و تمامی قسمت اداری و نگهبانی واحدها به دست زندانیان افتاد. حوالی ساعت 21:30 پاسداربندها و گارد زندان به سوی زندانیان آتش گشودند و گفته می شود تعداد از زندانیان کشته و زخمی شدند. گزارشهای تایید نشده حاکی از حداقل 20 کشته و زخمی از زندانیان در اثر تیراندازی پاسداربندها به سوی آنها بوده است.
واحدهای 2 و3 زندان قزل حصار تا ساعت 23:30 همچنان در تصرف کامل زندانیان می باشد و زندانیان واحد 8 در تلاش هستند که واحد خود را ظلم و جور وستم مامورین ولی فقیه رهایی دهند.اکثر زندانیان واحد 2 محکوم به اعدام هستند و ساله هاست که در انتظار اجرای حکم اعدام بسر می برند. یکی از سالنهای واحد 2 تعدادی از زندانیان افغانی که محکوم به اعدام هستند و در انتظار حکم اعدام بسر می برند قرار دارند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،سرکوب خونین زندانیان در زندان قزل حصار را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارسال پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به دادگاه های بین المللی جهت رسیدگی به آن می باشد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
24 اسفند 1389 برابر با 15 مارس 2011
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
دبیر کل ملل متحد
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
http://hrdai.blogspot.com
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

سر دادن شعار مرگ بر خامنه ای و اعتراضات گسترده در نقاط مختلف شهر مشهد

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران"اعتراضات گسترده و سر دادن شعار مرگ بر خامنه ای در نقاط مختلف شهر مشهد و همچنین درگیری بین مردم و نیروهای سرکوبگر که از ساعت 18:30 آغاز شده است همچنان ادامه دارد.
روز سه شنبه 24 اسفند از حوالی ساعت 18:30 مردم بصورت گسترده در خیابانهای مختلف شهر مشهد حضور یافتند و اقدام به برگزاری جشن چهارشنبه سوری نمودند. آنها بصورت گسترده در خیابان راهنمایی ، میدان جانباز، میدان وکیل آباد ،سجاد،هاشمیه و سایر نقاط مراسم چهارشنبه سوری را با شعارهای مرگ بر دیکتاتور و مرگ بر خامنه ای آغاز کردند. سیل خروشان مردم چنان گسترده است که ماموران ولی فقیه از مقابله با آنها هراسان هستند .
حوالی ساعت 19:00 نیروهای سرکوبگر به مردمی که در خیابان هاشمیه در حال راه پیمایی و سر دادن شعار های مرگ بر خامنه ای و مرگ بر دیکتاتور بودند یورش بردند و درگیری گسترده ای بین مردم و نیروهای سرکوبگر روی داد که منجر به فرار نیروهای سرکوبگر گردید . نیروهای سرگوبگر در ابتدای تهاجم با باتون به مردم حمله می کردند و در حدود 8 نفر دستگیر کردند.در حال حاضر خیابان هاشمیه مشهد در دست مردم می باشد.
مردم همچنین سر دو راهی طرقبه اقدام به سر دادن شعار علیه ولی فقیه نمودند. حضور گسترده مردم و سر دادن شعار اکثر نقاط شهر مشهد را فراگرفته است و هر لحظه بر شدت آن افزوده می شود.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
24 اسفند 1389 برابر با 15 مارس 2011

http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

تبدیل شدن جشن چهارشنبه سوری به اعتراضات در شهر رشت

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران"از لحظاتی پیش چشن چهار شنبه سوری در نقاط مختلف شهر رشت آغاز شده است. مردم با برافروختن شعله های آتش و پریدن از روی آن در موارد متعددی اقدام به سر دادن شعار علیه رژیم ولی فقیه می کنند .
روز سه شنبه 24 اسفند از حوالی ساعت 19:00 انبوهی از مردم و بخصوص جوانان در نقاط مختلف شهر رشت اقدام به برگزاری مراسم گستردۀ چهار شنبه سوری نموده اند. عمده تجمع مردم در خیابان مطهری و خیابان گلسا می باشد. جوانان از پیش محل گسترده برگزاری مراسم را در خیابان گلسا اعلام کرده بودند. در حال حاضر جوانان حین پریدن از آتش اقدام به سر دادن شعار می کنند و در مواردی بسوی نیروهای سرکوبگر که مانع انجام جشن چهار شنبه سوری هستند ترقه های پر صدا بسوی آنها پرتاب می کنند. مراسم چهار شنبه سوری تبدیل به اعتراضات علیه رژیم ولی فقیه گردیده است.
نیروهای سرکوبگر ولی فقیه از حوالی ساعت 15:00 در نقاط مختلف شهر مستقر شده اند و از ساعت 17:00 مغازه داران را وادار به تعطیل کردند مغازه هایشان می کنند . نیروهای سرکوبگر برای مردم و جوانانی که در سطح شهر هستند ایجاد مزاحمت می نمایند. همچنین علاوه بر ماشینهای آتش نشانی 5 ماشین آب پاش بزرگ مستقر کرده اند. تعداد نیروهای سرکوبگر بسیار زیاد می باشند.نیروهای سرکویگر عمدتا در خیابان مطهری و و خیابان گلسا بصورت گسترده حضور دارند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
24 اسفند 1389 برابر با 15 مارس 2011

http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

درگیری خونین باند مافیایی با زندانیان در بند 1 زندان گوهردشت کرج


بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" طی یک درگیری خونین در بند 1 زندان گوهردشت کرج یک زندانی در آستانۀ مرگ قرار گرفت و به بیمارستان مدنی کرج منتقل شد.
روز دوشنبه 23 اسفند ماه حوالی ساعت 10:00 درگیری خونینی در سالن 1 بند 1 زندان گوهردشت کرج روی داد و در اثر این درگیری یکی از زندانیان بنام رضا کامرانی 32 ساله بشدت زخمی شد. شش او مورد اصابت 3 ضربۀ عمیق چاقو قرار گرفت و همچنین چند ضربه چاقو به کلیه هایش اصابت کرد. این زندانی دچار خونریزی شدیدی شده بود و در آستانۀ مرگ، ابتدا به بهداری زندان و سپس به بیمارستان مدنی منتقل گردید. از زمان انتقال این زندانی تا این لحظه از وضعیت و شرایط او هیچ خبری در دست نیست.
درگیری فوق توسط باند مافیایی زندان که در توزیع مواد مخدر در زندان نقش عمده ای دارد صورت گرفته است. درگیریهای خونین باندهای مافیایی بطور مستمر در بندهای مختلف زندان گوهردشت کرج روی می دهد و تا به حال منجر به قتل و معلولیت جسمی تعدادی از زندانیان شده است.
نکتۀ قابل توجه اینکه هیچ کدام از افراد باندهای مافیایی به خاطر جنایتهایی که مرتکب می شوند مورد بازخواست و پیگرد قرار نمی گیرند و با دست باز اقدام به قتل و معلول کردن زندانیان می کنند.
باندهای مافیایی بدستور و زیر نظر رئیس زندان ،معاون زندان و فرجی نژاد رئیس اطلاعات زندان عمل می کنند.آنها در توزیع مواد مخدر و سرکوب زندانیان معترض نقش دارند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،ایجاد درگیری خونین باندهای مافیایی بدستور مسئولین زندان را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار رسیدگی به پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای در دادگاه های بین المللی است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
24 اسفند 1389 برابر با 15 مارس 2011
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
دبیر کل ملل متحد
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

۱۳۸۹ اسفند ۲۳, دوشنبه

تخریب منزل آیت الله سید محمد علی کاظمینی بروجردی توسط ماموران امنیتی رژیم ولایت فقیه


بنابه گزارشات رسیده به"فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران"ظهر روز یکشنبه 22 اسفندماه نیروهای سرکوبگر ولایت فقیه طی اقدامی کاملا غیر قانونی و غیر انسانی، به منزل آیت الله سید محمدعلی کاظمینی بروجردی یورش برده و پس از تخریب منزل و مصادره اثاثیه و وسایل موجود، درب منزل را پلمب نمودند .
به گزارش دریافتی در هنگام این حمله، خانم منصوره سادات کاظمینی بروجردی دختر این مرجع تقلید فقید در منزل حضور داشته است که در اثر یورش ناجوانمردانه ی نیروهای مخلص نظام، مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفته و از تنها ماوای خود بیرون رانده شد ! مامورین حمله کننده هیچ اشاره ای به انگیزه و دلیل انجام این حرکت تاسف بار نکرده و تنها ذکر لبیک یا امام خامنه ای را بر زبان داشتند .
سابق بر این در تاریخ 8 مرداد 85 نیز ماموران حکومتی به دستور دادگاه ویژه روحانیت به منزل مذکور که در حوالی میدان خراسان تهران قرار دارد یورش برده و پس از انجام تخریب های گسترده، اقدام به سرقت تعدادی از وسایل موجود نمودند . تعدادی از کتابهای نفیس خطی و نایاب که قابل ارزش گذاری نیست از جمله وسایل سرقت شده می باشند .
لازم به ذکر است که حمله به منزل پدر زندانی دگر اندیش آقای کاظمینی بروجردی در حالی صورت میگیرد که چندی قبل نیز ماموران زندان با استفاده از تیغ آلوده به این زندانی بیمار حمله برده و ایشان را مورد ضرب و شتم شدید قرار داده که باعث ایجاد زخمهای عمیقی بر صورت این زندانی مخالف ولایت فقیه گردید .
گفتنی ست آقای بروجردی همواره بر لزوم جدایی دین از دولت و برگزاری رفراندوم آزاد با نظارت سازمان ملل اصرار داشته و مخالفت علنی خود را با نظریه ولایت فقیه ابراز داشته است .

هواداران آقای بروجردی
23 اسفند 1389

گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com

۱۳۸۹ اسفند ۲۲, یکشنبه

زندانی سیاسی علی زاهد در انتظار اجرای حکم اعدام بسر می برد

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران"زندانی سیاسی علی زاهد بدلیل داشتن رابطۀ دوستی با زنده یاد محسن اسلامی در انتظار اجرای حکم اعدام بسر می برد.
زندانی سیاسی علی زاهد 43 ساله متاهل و دارای یک فرزند می باشد. او اردیبهشت ماه 1387 با یورش مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و به ادارۀ اطلاعات شیراز منتقل شد. دلیل اولیه بازداشت آقای زاهد دوستی با محسن اسلامی است که سال گذشته به اتهام کمک مالی به برادرش اعدام شده بود می باشد. بازجویان وزارت اطلاعات بدلیل بی گناه بودن وی حتی در ابتدای دستگیری اش وثیقه مالی برای آزادی او تعیین کرده بودند ولی از اجرای آن خوداری کردند و او را به بند 209 زندان اوین منتقل نمودند.
زندانی سیاسی علی زاهد پس از 19 ماه بازداشت و بلاتکلیفی در 2 آذر ماه 88 در شعبۀ 15 دادگاه انقلاب توسط صلواتی معروف به قاضی مرگ با نسبت دادن اتهاماتی مانند عضویت در انجمن پادشاهی و مشارکت در بمب گذاری شیراز به اعدام محکوم شد.این حکم ضدبشری و قرون وسطایی در شعبۀ 36 تجدید نظر دادگاه انقلاب توسط احمد زرگر مورد تایید قرار گرفت. او در تمامی مراحل اولیۀ دادگاه از داشتن وکیل انتخابی محروم و فقط از وکیل تسخیری برخوردار بود.
قبل از محاکمه،صلواتی رئیس شعبۀ 15 دادگاه انقلاب و عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران بارها به خانواده وی اطمینان خاطرداده بودند که زندانی سیاسی علی زاهد بی گناه است و آزاد خواهد شد ، آنها نباید نگران باشند و اینگونه سعی و تلاش داشتند که این خانواده را ساکت نگه دارند تا آنها را در عمل واقع شده قرار دهند.
پس از صدور حکم و تایید آن عباس جعفری دولت آبادی به خانواده آنها گفت:که پرونده او را به کمیسیون عفو و بخشش ارسال کنید تا آنها رسیدگی نمایند ولی علیرغم گذشت مدت طولانی هنوز به این خانواده جواب مشخصی داده نشده است.یکی از شیوه های غیر انسانی این کمیسیون که تحت عنوان عفو و بخشش عمل می کند این است که زندانی سیاسی و خانواده او را وادار می کند که اتهامات نسبت داده شده را بپذیرند تا به تقاضای عفو و بخشش آنها رسیدگی نمایند و با این عمل بر اتهامات نسبت داده شده توسط بازجویان وزارت اطلاعات ،دادستان تهران و صلواتی صحه می گذارند. این در حالی است که زندانی سیاسی بر این نکته در شکنجه گاه و دادگاه بر بی گناهی خود تاکید کرده و اتهامات نسبت داده شده را رد نموده است.
مراحل به اصطلاح حقوقی پرونده زندانی سیاسی علی زاهد به پایان رسیده است و او در انتظار اجرای حکم اعدام بسر می برد.
در حال حاضر در بند 350 زندان اوین حکم اعدام حداقل 7 زندانی سیاسی تایید شده و آنها در انتظار اجرای حکم ضدبشری و قرون وسطایی اعدام بسر می برند که اسامی آنها به قرار زیر می باشد،معلم زندانی عبدالرضا قنبری،بازاری زندانی جواد لاری، حمید قاسمی،محسن دانشپور مقدم،سعید ملک پور و حسن سی سختی می باشند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،دستگیری ،شکنجه و صدور احکام قرون وسطایی اعدام علیه زندانیان سیاسی در ایران را محکوم می کند و از دبیر کل ،کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد برای گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
22 اسفند 1389 برابر با 13 مارس 2011
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
دبیر کل ملل متحد
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

۱۳۸۹ اسفند ۲۱, شنبه

ایجاد عوارض مختلف جسمی برای زندانیان سیاسی بدلیل نصب دستگاه پارازیت در سالن 12


بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" نصب دستگاه های پخش کنندۀ پارازیت و موج شکن در سالن ایزوله شده 12 بند 4 زندان گوهردشت کرج باعث ایجاد سردرد های مزمن،حالت تهوع ،سرگیجه و سایر عوارض در بین زندانیان سیاسی شده است.
از چند هفتۀ پیش به دستور شورای عالی امنیت نظام و وزارت اطلاعات در حداقل دو نقطۀ سالن کاملا ایزولۀ 12 بند 4 زندان گوهردشت کرج دستگاههای پخش کنندۀ پارازیت و موج شکن نصب شده است. این دستگاه بنابه گفتۀ مسئولین زندان برای شکستن موجهای دستگاه موبایل و ممانعت از برقراری ارتباط با دستگاه های تلفن همراه می باشد.
این دستگاه(پارازیت) ها بصورت شبانه روزی روشن هستند و بصورت 360 درجه پارازیت ارسال می کنند. از زمان نصب دستگاه های مذبور تا به حال ناراحتیهای مختلفی برای زندانیان سیاسی محبوس در این سالن ایجاد شده است از جمله عوارضی مانند ؛ سرگیجه، سردرد، سنگین شدن سر ، حالت تهوع ،بی اشتهایی،خواب آلودگی و غیره می باشد.
گزارشات حاکی از آن است که این دستگاه ها سرطان زا و باعث عقیم شدن می شوند.
وزارت اطلاعات و مسئولین زندان در حالی دستگاه های مزبور را به منظور عدم برقراری ارتباط با دستگاه های تلفن همراه نصب کرده اند که هر گونه ارتباط زندانیان سیاسی را با سایر زندانیان بطور کامل قطع می باشد.پاسداربندها فقط بصورت گروهی حق تماس با زندانیان سیاسی را دارند و بصورت فردی حق پاسخگویی به زندانیان سیاسی را ندارند.هنگام انتقال زندانیان از بند های مختلف به این سالن تمامی وسایل آنها مورد بازرسی قرار گرفته و هر از چند گاهی یورش و بازرسی گارد ویژه زندان و پاسداربندها که تحت نظارت رئیس زندان ،معاون زندان و فرجی نژاد سرپرست اطلاعات زندان به این سالن صورت می گیرد.
از طرفی دیگر در طی 2 هفتۀ گذشته رئیس زندان و معاون وی تغییر سمت یافته اند و افرادی جدید به سمت رئیس و معاون زندان منصوب شده اند.علی حاج کاظم و معاونش علی محمدی سالیان متمادی در قتل ، شکنجه، فروش اندام زندانیان ، ورود و فروش گسترده مواد مخدر در زندان و ایجاد باندهای مافیایی برای سرکوب زندانیان معترض نقش داشتند و حال به سمتهای بالاتری منصوب شده اند.
فردی که جانشین علی حاج کاظم رئیس زندان گوهردشت کرج شده است مردانی نام دارد و پیش از این رئیس زندانی در قزل حصار به نام ندامتگاه بوده است. همچنین اسدالهی افسر جانشین زندان جایگزین علی محمدی از جنایتکاران علیه بشریت که در قتل عام های سال 67 یکی از مجریان قتل عام زندانیان سیاسی بوده، شده است .
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، نصب دستگاههای پخش پارازیت در سالن زندانیان سیاسی که باعث ایجاد عوارض مختلف جسمی برای زندانیان شده است را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار رسیدگی به پروندۀ جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای در دادگاه بین المللی است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
21 اسفند 1389 برابر با 12 مارس 2011
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

۱۳۸۹ اسفند ۲۰, جمعه

اجرای حکم ضد بشری شلاق علیه یک زندانی محکوم به اعدام

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" روز گذشته زندانی صلاح الدین جعفری به اجرای احکام دادگاه انقلاب تهران برده شد و حکم قرون وسطایی و ضدبشری 74 ضربه شلاق در مورد وی به اجرا گذاشته شد.
روز پنجشنبه 19 اسفند ماه زندانی صلاح الدین جعفری 30 ساله به اجرای احکام دادگاه انقلاب تهران برده شد و حکم ضدبشری و قرون وسطایی 74 ضربه شلاق علیه او به اجرا گذاشته شد. در اثر این ضربات پشت او خون آلود و کبود شده بود او از درد شدید این عمل شنیع و ضد بشری مأمورین ولی فقیه سخت در رنج است . این زندانی از سال 1383 در سالن 3 بند 1 زندان گوهردشت کرج بسر می برد و به دلیل درگیر شدن با نیروهای انتظامی به اتهام محاربه و اقدام علیه امنیت به دو بار اعدام محکوم شده است .
به اجرا در آوردن حکم قرون وسطایی شلاق به منزلۀ این است که به زودی حکم جنایتکارانه و ضدبشری اعدام این زندانی به اجرا در خواهد آمد.
گزارشهایی موکد از زندان های مختلف حاکی از آن است که صادق لاریجانی یکی ازجنایتکاران علیه بشریت و منصوب ولی فقیه در قوۀ قضاییه در حال آماده سازی برای اجرای موج جدید اعدام ها بعد از پایان تعطیلات نوروز می باشد.ولی فقیه علی خامنه ای وقتی که با اعتراضات آزادیخواهانه و حق طلبانۀ مردم ایران مواجه می شود برای خاموش کردن اعتراضات مردمی و ایجاد فضای رعب و وحشت در جامعه به اعدام های گسترده روی می آورد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ، نسبت به آماده سازیها برای اجرای گسترده احکام اعدام پس از تعطیلات عید نوروز هشدار می دهد و از دبیر کل ، کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار اقدامات عملی و فوری برای متوقف کردن موج جدید اعدام ها توسط رژیم ولی فقیه علی خامنه ای که قرار است بعد از تعطیلات عید نوروز در ایران به اجرا گذاشته شود، می باشد .
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
20 اسفند 1389 برابر با 11 مارس 2011
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

۱۳۸۹ اسفند ۱۹, پنجشنبه

ادامۀ عدم درمان و قرار گرفتن بازاری زندانی در آستانۀ مرگ


بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران"بازاری زندانی محسن دکمه چی در وضعیت بسیار وخیمی بسر می برد. او دیگر قادر به خوردن غذا نیست و بشدت ضعیف شده و به سختی قادر به حرف زدن است.
روز پنجشنبه 19 اسفند ماه بازاری زندانی محسن دگمه چی با وضعیت وخیمی جسمی و در حالی که بر روی صندلی چرخدار نشسته بود برای ملاقت کابینی با خانواده اش آورده شد. او به سختی قادر به حرف زدن بود و حرفهایش برای خانواده اش به سختی قابل فهم بود حتی قادر به نگه داشتن سرش نبود. شکم وی متورم و وزن او نسبت به هفتۀ گذشته بنابه گفتۀ خانواده اش نصف شده بود. بازاری زندانی از شدت درد جانکاه قادر به استراحت نیست او از مدتی پیش دیگر قادر به غذا خوردن نیست و وضعیت جسمی او بصورت تصاعدی در حال وخیم شدن است.
خانواده اش شاهد مرگ تدریجی عزیز خود هستند ولی قادر به کمک کردن به او نیستند. خانواده آقای دکمه چی بصورت روزانه به مراکز مختلف رژیم ولی فقیه مراجعه می کنند اما آنها این خانواده را از ارگانی به ارگان دیگری احاله می دهند.خانواده آقای دکمه چی به دفتر صادق لاریجانی مراجعه کردند و وضعیت عزیز خود را با آنها در میان گذاشتند ولی به آنها جواب داده شد که این نهایتا به خود دادستان بر می گردد. جعفری دولت آبادی بیش از 5 ماه است که به این خانواده وعده و وعیدهای دروغین می دهد.
بازاری زندانی محسن دکمه چی در حالی که پزشک قانونی اعلام کرده است که دچار بیماری صعب العلاج است و قادر به تحمل حبس نیست و همچنین پزشک معالج وی بیش از 3 ماه است که کتبا اعلام کرده که باید به سرعت مورد شیمی درمانی قرار گیرد و نیاز به 6 ماه مرخصی استعلاجی دارد با این وجود بازجویان وزارت اطلاعات و عباس جعفری دولت آبادی از انتقال وی به بیمارستان و شیمی درمانی او همچنان ممانعت به عمل می آورند
یکی از شیوه های ضد بشری و غیر انسانی که رژیم ولی فقیه علی خامنه ای از طریق قوۀ قضاییه و وزارت اطلاعات در حال اجرای آن است حذف فیزیکی زندانیان سیاسی از طریق عدم درمان آنها است . در حاضر علاوه بر بازاری زندانی محسن دکمه چی زندانیان سیاسی هادی عابدی باخدا ، منصور اسالو،سعید متین پور،شیر محمد رضایی،علی عجمی،ماشالله حائری و زندانیان دیگر در شرایط وخیم جسمی بسر می برند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، عدم درمان زندانیان سیاسی که در شرایط وخیم جسمی بسر می برند و سوق دادن آنها بسوی مرگ تدریجی توسط رژیم ولی فقیه علی خامنه ای را به عنوان جنایت علیه بشریت محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد برای گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
19 اسفند 1389 برابر با 10 مارس 2011
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

رنجنامۀ زندانی سیاسی هادی عابدی با خدا در زندان قرون وسطایی رژیم ولی فقیه


رنجنامۀ زندانی سیاسی هادی عابدی باخدا که در دهۀ 60 بر اثر شلیگ گلولۀ پاسداران به نخاعش فلج می باشد و همچنین تعدادی از اندامهای او از کار افتاده است و در شرایط وخیم جسمی در زندان لاکان رشت زندانی است جهت انتشار در اختیار "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران " قرار گرفته است. متن رنجنامه به قرار زیر می باشد:
اینجانب هادی عابدی با خدا فرزند محمد رسول در تاریخ 24 خرداد 1360 در شهرستان فومن یکی از شهرهای گیلان مورد اصابت گلوله سپاه پاسداران قرار گرفتم و از ناحیه نخاع آسیب دیدم که نتیجه آن از کمر به پایین فلج شدم ( فرد ضارب من علی رضا دقیقی نام دارد) . در همان روز برادرم هرمز عابدی با خدا را دستگیر کردند و در 10 مرداد 1360 اعدام کردند . بعد از چند بار عمل جراحی از جمله خونریزی داخلی و بیرون آوردن گلوله از نخاع و گرفتن زخم های بستر و در حال درمان آبان سال 1361 به اتفاق کل خانواده که شامل مادر پیرم هم بود در تهران توسط نیروهای امنیتی رژیم بازداشت و به زندان اوین انتقال یافتیم . و بلافاصله تحت بازجویی های خشن قرار گرفتیم ما را در مقابل مادرمان می زدند البته با کابل و مادرم را در مقابل ما. با آنکه شرایط جسمی مرا می دانستند باز مورد شکنجه های روحی و جسمی قرار می دادند .بعد از سه ماه به دادگاه دو دقیقه ای برده شدیم و حتی اجازه دفاع هم نداشتم و بعد از چند روز منو به چهار سال حبس و شانزده سال حبس تعلیقی محکوم کردند . این حکم هیچ وقت به من کتبا اعلام نشد . به مادرم هشت ماه حکم دادند. در نتیجه یک سال در اوین و یک سال در قزلحصار در بدترین شرایط آن سالها بویژه در قزلحصار در بند هشت بودم که سلولهای فشرده آن معروف بود. طی این دو سال بیماریهایی گرفتم از جمله بیماری کلیه و زخم بستر که بعد از آزادی پنج بار عمل جراحی کردم . شرایطم به قدری ناجور بود که رژیم مجبور شد بعد از دو سال منو آزاد کند.
در سال 1366 در مهرماه به اتفاق همسرم که حامله بود جهت خروح از کشور برای معالجه ، مجددا در شهر سلماس توسط اطلاعات رژیم دستگیر شدم ( همسرم از هواداران مجاهدین بود که به خاطر این او را در سال 1363 از شغل آموزگاری اخراج کردند ) و او نیز حدود 3 سال در زندان بسر برده . بعد از اینکه به مرکز اطلاعات سلماس ما را بردند ، بلافاصله ما را زیر شکنجه بردند . با آنکه فهمیده بودند که همسرم حامله است به شکمش لگد می زدند و بعد از 23 سال از این جریان آثار آن لگد زدن ها و همچنین فشارهای روحی که به همسرم می دادند را می توان در فرزندم دید. فشارهای عصبی روی فرزندم همچنان مشاهده می شود و از آن رنج می برد . و خلاصه بعد از شش ماه آزاد شدیم . و از آن به بعد هر از چند بار بویژه شهریور1367 باز ما را اطلاعات فومن خواست و بعد از 24 ساعت بازجویی آزاد شدیم . خلاصه در سال چند بار ما را خواستند .تا اینکه در دیماه سال 1387 بعد از گرفتن پاسپورت جهت دیدن فامیلها و دوستانم به شهر اشرف رفتم و بعد از یک هفته ماندن در آنجا به ایران برگشتم . در تاریخ 20 اسفند 1387 اطلاعات رشت به منزلمان ریختند و تمامی وسایل شخصی خودم از جمله دو عدد کیس که مربوط به کارم می شد و سی دی و نوار ، رسیور ماهواره ، پاسپورت همراه من و همسرم به مرکز اطلاعات رشت واقع در میدان نیروی دریایی رشت برده شدیم. و بلافاصله تحت فشار شدید روحی و تهدیدات بازجوها قرار گرفتیم .دو ساعت بعد کیس شرکتی را که قبلا من در آن کار می کردم را هم آورده بودند . بعد از شش ساعت بازجویی بدون وقفه چون چیزی نداشتند فقط رفتن به اشرف مهم بود آن هم چون قانونی و با پاسپورت و ویزای معتبر رفته بودم چیز دیگری نداشتند . دیگر فقط به تهدید بسنده می کردند که تو دیگر حق کار کردن نداری .
( کار من تیزرسازی کلیپ سازی و تدوین فیلم ها بود ) در نتیجه ما را موقت آزاد کردند بعد از چند روز تمامی دوستانم که در آن شرکت ساختمانی فعالیت اقتصادی داشتند و چون اکثرا از زندانیان دهه شصت بودند یکی یکی برای بازجویی به اداره اطلاعات رشت برده شدند. سؤالات که از آنها می شد : آیا می دانستید که من به اشرف رفته ام یا نه ... که اکثرا اظهار بی اطلاعی می کردند .
بعد از نوروز 1388 مجددا دوستانم را برای بازجویی خواستند . محور سئوالها امضایی بود که برای از لیست خارج کردن سازمان مجاهدین از وزارت خارجه امریکا بود. و از آنها می خواستند که در دادگاه علیه من شهادت بدهند که آنها را اغفال کرده و از امکانات شرکت جهت سازمان استفاده کرده است که هیچ کدام قبول نکردند و حتی از آنها خواسته بودند که من از آنها امضا جهت شرکت گرفته ولی در جهت سازمان استفاده کرده ام که باز موفق نشدند . این بازجویی ها تا اواسط اردیبهشت 88 ادامه داشت که بعد مجددا بازجویی از من شروع شد که دو روز پشت سر هم از ساعت 9 صبح تا ساعت 6 عصر ادامه داشت از من مصاحبه می خواستند و می گفتند که باید امضاها را قبول کنی که هیچکدام را قبول نکردم البته فشار روحی سختی بر من آورده بودند تا اینکه به من دو روز فرصت دادند تا تمامی چیزهایی را که از من خواسته بودند را قبول کنم این دو روز یکماه طول کشید . تا به بازپرسی شعبه 1 دادگاه انقلاب رشت احضار شدم .
بازپرس مذکور فردی بود به نام مبراری که بسیار بد دهن و بی تربیت بود. و من چون جواب توهین هایش را می دادم. مرا روانه زندان لاکان کرد و 3 روز در بازداشت بسر بردم که با وثیقه آزاد شدم.در تیرماه 1388 به دادگاه برده شدم و با آنکه تمامی جرایمی که به من زده بودند را رد کرده بودم به جزء رفتن به اشرف را فقط قبول کردم و با آنکه قاضی که مرا محاکمه می کرد و اسمش بابائی بود و وضعیت جسمی مرا می دانست 2 سال حبس تعزیزی برای من صادر کرد که تجدید نظر هم حکم را تایید کرد.
سرانجام در تاریخ 18 آبان 1388 جهت گذارندن حکم به زندان لاکان رشت که یک زندان عادی است منتقل شدم. همان ابتدا مرا به بهداری جهت تعویض سونداژ بردند که پزشک زندان با معاینه کردم من تشخیص داد که باید در بند بهداری بستری بشوم.
و اما بند بهداری یک سالن مخروبه که با رنگ سعی شده پوشانده شود که دارای 7 تخت که با تخته های فیبری 1.5 متری از هم تفکیک شده است که یک تخت برای اتاقک تزریق و پانسمان و یک تخت هم برای بیماران اورژانسی در اتاقی که من بودم درست روبروی من این تخت بود و تمامی زندانیان بدحال که زمان مشخصی نداشت اول باید من رؤیت می کردم و این خیلی آزاردهنده بود. اکثر آنها به علت چاقوکشی ، خودزنی ، ریختن آب جوش به همدیگر ،در حد سنکوب کردن به علت نرسید مواد مخدر می آوردند در اتاق من بقیه تخت ها مال بیماران اعصاب و روان بود یک درب هم این سالن را به دو اتاق و حیاط هواخوری جدا می کرد که در یک اتاق بیماران حاد روانی نگهداری می شدند و در یک اتاق بیماران خاص واگیردار مثل سل ، هپاتیت ، ایدز نگهداری می شدند. کل زندانیان لاکان در زمستان 88 حدود 2هزار نفر می شدند که این بهداری به هیچ عنوان جوابگوی آنها نبود. حتی چند نفرشان به علت نبود امکانات فوت کردند حتی یکی از آنها به نام حسن صادقی به علت اسهال شدید فوت کرد.
یکی از چیزهایی که خیلی عادی است فراوان بودن مواد مخدر در داخل بندهاست . از مواد سنتی گرفته تا مواد صنعتی براحتی در دسترس همه است البته کمی گران تر از بیرون. ضمنا خود بهداری زندان نیز به زندانیان معتاد شربت متادون می فروشد. خلاصه اگر هم یک بیمار معتاد بخواهد ترک کند نمی تواند. هفتاد در صد معتادان را جوانان 18-28 سال تشکیل ی دهند. امکانات بهداری کاملا محدود است . طوری که بیشتر وسایل دارویی را باید زندانی همچون من از بیرون تهیه کند.
بیماران اعصاب و روان که همگی حکم قصاص دارند. بیشتر مواقع فریاد می زنند و فحاشی می کنند. و دقیقا غیر قابل تحمل است و کار نیروهای ویژه هم آمدن به بهداری و ضرب و شتم این بیماران است. نهایتا با آمپول های خواب آور قوی آنها را می خوابانند. چون بلااستثناء تمامی این بیماران پابند دارند و به تخت آنها بسته است. بارها زنجیر پاره کرده خودشان را به پنجره رسانده شیشه شکسته یا خودزنی می کنند یا به دیگران آسیب می رسانند چند نفرشان سالها در آن بهداری با پابند زندگی تلخی را می گذرانند .
یک داستان راجع به بستن زنجیر به پاهایم : یک روز تعطیل افسر نگهبان بهداری وقتی دید من پابند ندارم به یگان ویژه گفت پای من هم را ببندید. من اعتراض کردم و به او توضیح دادم که وضعیت و بیماری من فرق می کند پاهایم حرکت ندارد . ضمنا خطرناک یا بیماری روانی نیستم . در جواب گفت به من ربط نداره و چون مقاومت منو دید از یگان ویژه کمک گرفت و به زور شش نفر دست و پایم را رفتند و پاهایم را زنجیر کردد که 24 ساعت نتوانستم نه بخوابم و نه تکان بخورم چون پوست پاهایم بسیار نازک و بلافاصله با اجسام سفت تماس برقرار کند خم می شود. تا اینکه دکتر زندان آمد و خود به ان مسئله اعتراض کرد تا پاهایم را باز کردند و دیگر نبستند . و اما حمام بدون دوش ، دستشویی بسیار کثیف و جالبتر از این که حمام و دستشویی در اتاق بیماران و اگیردار قرار دارد. ظرف های غذای بیماران نیز در حمام در یک تشت شسته می شود . من یک بار به این مسئله اعتراض کردم .گفتند خودت ظرف خودت را بشور چون دیگران اعتراضی ندارند . راست می گفتند به یک بیمار روانی هر چه می دادی می خورد. برایش مهم نبود.
در سه ماه اول زندان فقط یکبار رفتم حمام آنهم با ویلچر خیلی سریع خودم را صابون زدم و اومدم بیرون و یک هفته تمام درد کلیه داشتم و نهایتا به این نتیجه رسیدم که بهترین جای زندان برای من همین تخت اتاق اورژانس است که اگر دو تا لگد حسابی بهش بزنی از وسط دو نصف می شود. و بهترین یاران زندان همین بیماران روانی هستند که بعدها با من دوست شده بودند. فقط من می توانستم آنها را بدون آمپول ساکت کنم .
من کم کم اوضاع زخم بستر ، عفونت کلیه و مثانه روز به روز بدتر بدتر می شد. حتی دو با ادرارم برمی گشت به مثانه جوری اگر کمی غفلت می کردند کلیه هام می ترکید و اینها باعث می شد که مرتبا تب و لرز می کردم . نهایتا پزشک زندان تصمیم گرفت منو به پزشکی قانونی بفرستد و نظر پزشکی قانونی این بود که در صورت امکانات پزشکی در حد بیمارستانهای مجهز می توانم تحمل حبس کنم. که این موضوع باعث خندیدن پرسنل بهداری شده بود که می گفتند خود پزشکی قانونی خبر اینجا را دارد حال چرا این نظر را داده نمی دانیم؟
در همین ایام بود که یک سری قاضی همراه با دادستان انقلاب اسلامی رشت به بهداری زندان آمدند که دکتر وضعیت مرا توضیح داد. ولی قاضی به دادستان گفت که این در رابطه با مجاهدین اینجاست. و می تواند راحت 10 سال در این تخت حبس بکشد . از آنجا رفتند .
و هر روز اوضاع من وخیم تر می شد تا اینکه به من اعلام کردند که 3ماه مرخصی استعلاجی داری که بلافاصله از زندان به بیمارستان انتقال پیدا کردم من ده روز را در بیمارستان گیل رشت بستری بودم . ولی چون هزینه بیمارستان بالا بود نتوانستم ادامه معالجه بدهم. لذا به منزل آمدم
در ادامه معالجه در بیرون مجددا به زندان برگردانده شدم . دوباره همان بهداری با همان وضع و حتی بدتر از قبل بهداشت بسیار اسفناک بود. وضع غذا خیلی ناجورشده بود .
یک ماه را گذراندم . پزشک زندان نامه نوشت و اعلام کرد وضعیت خطرناکی را من می گذرانم که با نامه نگاری زیاد خلاصه 5 روز مرخصی به من دادند که رفتم بیمارستان آریای رشت بستری شدم که دکتر ارولوژ وضعیت مرا وخیم اعلام کرد بعد از چند روز دادگاه انقلاب از پزشکی قانونی خواسته بود بیایند بیمارستان ببینند اصلا من بیمار هستم یا نه . چون از 5 روز مرخصی من گذشته بود و پزشکی قانونی آمدند بیمارستان و کل مدارک های پزشکی از آزمایشات عکس ها که در بیمارستان گرفته بود و خود آنها نیز مرا مورد معاینه قرار دادند و بعد طی نامه ای به دادگاه اعلام کردند که این بیمار یعنی من نمی توانم ادامه حبس بکشم زیرا در این مدت که در زندان بوده بیماریهای جدی گرفته حتی باید در بیمارستانی مجهزتر بستری شود.بعد از یازده روز از بیمارستان به منزل برای ادامه معالجه انتقال پیدا کردم و بعد به تهران در بیمارستان لبافی نژاد و جهت معالجات تخصصی اعزام شدم . بعد از یکسری آزمایشات و سونوگرافی نهایتا کلیه چپ در حال از کار افتادن است و حتی عصب های تحریک کننده مثانه هم از کار افتاده است که مستلزم یک جراحی سنگین توسط پزشک مغز و اعصاب برای پیوند عصب های از کار افتاده است تا بتواند دستگاه تحریک کننده مثانه را نصب کنند. این در حالی است که دادگاه انقلاب رشت علیرغم نظریه پزشکی قانونی که خود زیر مجموعه قوه قضاییه رژیم می باشد از این دادگاه خواسته که مرا مجددا تحت معاینه قرار دهند چون به بیمارستان و دکترهای آن اعتماد دارند.
من از تمامی مجامع حقوق بشری بین المللی می خواهم که اول برای جوانان وطنم که به خاطر بیماری اعتیاد در زندانها دارند از بین می روند و دوم مرا که به جرم سیاسی در زندان عادی و در میان زندانیان خطرناک و با کمترین امکانات پزشکی بسر می برم و با داشتن بیماریهای جدیدی که در همین مدت در زندان گرفته ام از جمله خشکی پاها و کمر که قادر نیستم حتی به کمک برس و عصا چند قدم راه بروم و از دست دادن یک کلیه و از دست دادن عصب های مثانه که باید تا ابد از سونداژ استفاده کنم که فقط با هزینه بسیار بالا آنهم احتمال بازگشت است. و باز هم می خواهند مرا به در آن زندان نگه دارند.
لذا از کمیساریای حقوق بشر ملل متحد می خواهم که به کمکم بشتابند تا مرا با این وضع در آن زندان قرون وسطایی نگه ندارند.
هادی عابدی با خدا
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

۱۳۸۹ اسفند ۱۸, چهارشنبه

محاکمۀ خانواده زندانیان بر مبنای اتهامات دروغین در دادگاه های قرون وسطایی

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" فراخواندن خانواده زندانی عباس توکلی برازجانی به دادگاه و نسبت دادن اتهامات دروغین به آنها برای صدور احکام سنگین و غیر قانونی علیه آنها
مدتی پیش 4 تن از اعضای خانواده زندانی عباس توکلی برازجانی به شعبۀ 1159 دادگاه فرا خوانده شدند و توسط فردی بنام موسوی مورد محاکمه قرار گرفتند .خانم سودابه شادپور 52 ساله که مأمورین آگاهی به منزلش یورش برده و بدون هیچ دلیل به گردن وی شلیک و او را مجروح کرده بودند.مامورین آگاهی در حالی که گردن وی دچار خونریزی شده بود بر روی زخمش فشار می آوردند.آنها پس از زخمی کردن وی در حالی که دچار خونریزی شدید شده بود او را در منزلش به حال خود رها کردند و آنجا را ترک کردند. هنگامی که خانم شادپور قصد شکایت از مأمورین آگاهی را داشت آنها او را تهدید کردند در صورت شکایت کردن از آنها ،مآمورین آگاهی علیه او پرونده ای تحت عنوان گرویدن به مسحیت خواهند گشود و او را تحت عنوان ارتداد به اعدام محکوم خواهند کرد. یکی از اتهامی که به خانم شادپور نست داده شده گرایش به فرقۀ ضاله و اتهام دیگر فراری دادن متهمان می باشد.
مآمورین آگاهی شاپور همچنین آقای آریاز طباطبایی فرزند خانم شادپور که در جریان یورش وحشیانه دستگیرشده بود زیر شکنجه های وحشیانه وادار به اعتراف به داشتن روابط نامشروع نموده بودند و بر این مبنا او را محاکه کردند.
در این دادگاه همچنین خانم درنا توکلی برازجانی هنگام یورش به منزلشان همراه با دو برادر و سایر بستگانش دستگیر شده بود به ایشان اتهام سخیف و بی شرمانۀ داشتن روابط نامشروع نسبت داده اند در حالی که او در کنار برادرانش و خانواده بوده است.همچنین یکی دیگر از اعضای خانواده بنام خسرو قائدی که در زمان یورش 17 ساله بود به دادگاه احضار شده بود. پس از دفاع متهمان و بر آشفتن از این همه ظلم و بی عدالتی جلسۀ دادگاه برای 4 ماه دیگر به تعویق افتاد.
لازم به یادآوری است 27 تیر ماه 1387 مأمورین نیروی انتظامی و آگاهی به 2 آپارتمان مسکونی خانواده توکلی برازجانی یورش بردند. خانم سودابه شادپور 50 ساله از ناحیه گردن مورد اصابت گلوله قرار گرفت.آقای عباس توکلی برازجانی و بردارش حسین توکلی برازجانی در مقابل چشمان سایر اعضاء خانواده مورد ضرب وشتم شدید و چند ساعت در منزل شخصی شان مورد شکنجه قرار گرفتند . این یورش در نیمه های شب صورت گرفت در حالی که خانم ها و فرزندان آنها در حال استراحت بودند. و آنها در مقابل چشمان پاسدارانی که به آنها فحش های غیر اخلاقی می دادند مجبوربه عوض کردن لباسهای خود بودند . پس از آن تقریبا تمامی اعضای خانواده دستگیرو به آگاهی شاپور انتقال داده شدند که اسامی آنها به قرار می باشد: طناز ابوالحسنی احمدی 16 ساله/خسرو قائدی 17 ساله /مهنابا توکلی برازجانی 26 ساله/فاطمه فراهانی واشکانی/سودابه شادپور 50 ساله /عباس توکلی برازجانی 38 ساله /حسین توکلی برازجانی 33 ساله / محسن
آنها تحت شکنجه های طاقت فرسا و غیر انسانی قرار گرفتند که به قرار زیر می باشد: با انبردست پوست نقاط حساس را فشار دادن و حتی زخمی کردن /به مدت طولانی با باتوم و سایر اشیاء زندانی را مورد شکنجه قرار دادن / ازپشت دست بند و پابند زدن / جوجه کباب کردن /آویزان کردن به مدت طولانی تا زمانی که زندانی بیهوش شود/ در عطش نگه داشتن زندانی به مدت طولانی / د ر طی 24 ساعت تنها 2 بار حق استفاده از دستشویی / تهدید به تجاوز به خانم هایی که دستگیر شدند توسط قاضی پرونده بنام روشن/هنگام شکنجه کیسه بر روی صورت زندانی کشیدن/ پریدن روی دست زندانی با پا در حالی که دستبند به دست زندانی است/ سایر اعضای خانواده یا شاهد شکنجه بستگان خود بودند و یا صدای ضجه و ناله های آنها را می شنیدند .
آقای حسین توکلی برزاجانی 33 ساله در اثر شکنجه های قرون وسطائی و وحشیانه و مستمر در حالی که تمامی بدن او سیاه شده بود جان باخت .حسین توکلی برازجانی در 6 مردادماه 1387 در سلول کناری برادرش آقای عباس توکلی زندانی بود او صدای شکنجه کردن و ضجه های برادرش را می شنید و بعد از مدتی صدای وی قطع شد و هیاهوی پاسداربندها بلند شد که می گفتند: مُرد او ُمرد. و بدین طریق این زندانی را به قتل رساندند.
مدتی پیش زندانی عباس توکلی برازجانی پس از 2 سال بلاتکلیفی توسط عزیز محمدی رئیس شعبۀ 71 کیفری به اعدام محکوم شد و در حال حاضر در انتظار اجرای حکم اعدام در بند 1 زندان گوهردشت کرج بسر می برد..
افرادی که دستور دهنده و شکنجه کننده زندانیان بی دفاع بودند ؛سرهنگ پاسدار مرتضی رستمی نیا رئیس بازداشتگاه ،سرهنگ پاسدار کرمی، سرهنگ پاسدار مدحی و افراد تحت فرمان آنها بودند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ، احضار خانواده این زندانی و نسبت دادن اتهامات دروغین برای صدور احکام سنگین و غیر انسانی را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار رسیدگی به جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای در دادگاه های بین المللی است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
18 اسفند 1389 برابر با 09 مارس 2011
گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل

http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

وضعیت وخیم جسمی زندانی سیاسی سعید متین پور و ممانعت از درمان وی توسط بازجویان وزارت اطلاعات


بنابه گزارشات رسیده به " فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" زندانی سیاسی سعید متین پور از ناراحتی حاد قلبی رنج می برد و تا به حال 3 بار دچار حملۀ قلبی شده است اما بازجویان وزارت اطلاعات مانع درمان وی هستند.
سعید متین پور روزنامه نگار و فعال حقوق بشر که از ناراحتی حاد قلبی رنج می برد از زمان بازداشت تا به حال 3 بار دچار حملۀ قلبی شده که آخرین حملۀ قلبی او در حدود یک ماه پیش بود. او همچنین از ناراحتی حاد ستون فقرات رنج می برد. این فعال حقوق بشر در زندان دچار ناراحتیهای فوق شده است.علیرغم شرایط حاد جسمی بازجویان وزارت اطلاعات و عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران که نام وی در لیست ناقضین حقوق بشر ثبت شده است از معالجات پزشکی این فعال حقوق بشر در بیمارستانهای خارج از زندان ممانعت به عمل می آورند.
خانواده آقای متین پور بارها به دادستانی تهران مراجعه کرده اند و خواستار درمان عزیزشان در یکی از بیمارستانهای خارج از زندان شده بودند.عباس جعفری دولت آبادی مدتی پیش در یکی از ملاقاتهایش با این خانواده به آنها قول داده بود که در صورت تأمین وثیقه 600 میلیون تومانی و کفیل می تواند آزاد شود.خانواده این فعال حقوق بشری با صرف هزینه های زیاد شرایط آنها را تأمین نمودند ولی عباس جعفری دولت آبادی از عملی کردن قول خود سر باز زد و از آن تاریخ تا به حال حاضر به روبرو شدن با این خانواده و پاسخ دادن به آنها نیست.
سعید متین پور روزنامه نگار و فعال حقوق بشر در سال 86 توسط مأمورین وزارت اطلاعات دستگیر و 9 ماه در بازداشتگاه اطلاعات زنجان و بند 209 تحت شکنجه های جسمی و روحی بازجویان وزارت اطلاعات قرار داشت و پس از سپردن وثیقۀ سنگین از زندان آزاد شد. این فعال حقوق بشر درشعبۀ 15 دادگاه انقلاب توسط صلواتی معروف به قاضی مرگ مورد محاکمه قرار گرفت و در یک محاکمۀ چند دقیقه ای به 8 سال زندان محکوم شد . این حکم سنگین و غیر انسانی و غیر قانونی در دادگاه تجدید نظر ( تأیید نظر ) تأیید گردید.حکم سنگین و غیر انسانی 8 سال زندان در تاریخ 20 تیر 88 به اجرا گذاشته شد.او در حال حاضر در بند 350 زندان اوین زندانی است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، دستگیری ،شکنجه،صدور احکام سنگین و غیر انسانی و عدم درمان زندانیان سیاسی که در شرایط وخیم جسمی بسر می برند را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار اقدامات عملی برای رسیدگی به جنایات علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای در دادگاه های بین المللی است .
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
18 اسفند 1389 برابر با 09 مارس 2011
گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل

http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

۱۳۸۹ اسفند ۱۷, سه‌شنبه

یورش نیروهای سرکوبگر به تعدادی از مادران پارک لاله

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" یورش وحشیانۀ نیروهای سرکوبگر ولی فقیه به تعدادی از مادران عزادار در چهار راه امیر آباد و مورد اهانت و تحت تعقیب قرار دادن آنها برای مسافتهای طولانی.
روز سه شنبه 17 اسفند ماه حوالی ساعت 16:30 تعدادی از حامیان مادران پارک لاله (عزادار ) در حال نزدیک شدن به چهار راه امیر آباد بودند که نیروهای سرکوبگر بسیج با باتون به سوی آنها یورش بردند و در حالی که با باتون یکی از حامیان مادران عزادار را تهدید به ضرب و شتم می کردند اقدام به اهانت به آنها نمودند . بسیجیها که سن آنها بین 14 الی 16 سال بود به مدت طولانی به تعقیب یکی از مادران پارک لاله پرداختند.
از طرفی دیگر محل اعلام شده توسط مادران پارک لاله مملو از نیروهای سرکوبگر بود و به هر کسی که مظنون می شدند به سوی او یورش می بردند. نیروهای سرکوبگربه مادرانی که بصورت 2 الی 3 نفره بودند و با همدیگر حرکت می کردند یورش می بردند و آنها را پراکنده می کردند . به هیچ کس اجازه ایستادن حتی برای چند لحظه را نمی دادند.مادران پارک لاله برای مدت طولانی در آن محل سعی داشتند تا مراسم اعتراضی و گرامیداشت روز چهانی زن را برگزار کنند ولی حضور گسترده نیروهای سرکوبگر و برخوردهای وحشیانۀ آنها امکان هر حرکتی را از آنها گرفته بود.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
17 اسفند 1389 برابر با 08 مارس 2011


http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

حضور گسترده نیروهای سرکوبگر در نقاط مرکزی تهران


بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" نیروهای سرکوبگر ولی فقیه تمامی نقاط مرکزی شهر را در اشغال خود گرفته اند و یک حکومت نظامی اعلام نشده را در تهران به پا کرده اند.
از بعد از ظهر روز سه شنبه 17 اسفند نیروهای سرکوبگر گارد ویژه،سپاه پاسداران،نیروهای وزارت اطلاعات ،بسیج و نیروی انتظامی در نقاط مختلف شهر مستقر شده اند . تعداد زیادی از نوجوانان و حتی کودکان بسیجی را ملبس به لباسهای نیروی سرکوبگر نموده اند و به آنها باتون ، شوکر و سایر ابزار سرکوب داده اند و در میادین و خیابانهای مرکزی شهر مستقر کرده اند.
در حال حاضر نیروهای سرکوبگر در میدان ولی عصر و خیابان ولی عصر،میدان انقلاب،خیابان فردوسی ،خیابان فاطمی ،چهار راه امیر آباد و سایر نقاط مرکزی شهر مستقر شده اند. همچنین تعداد زیادی از موتورسواران گارد ویژه و بسیجیها و نیروهای لباس شخصی وزارت اطلاعات و سپاه در سطح شهر در حال گشت زدن هستند.نیروهای سرکوبگر تعداد زیادی خودرو های شیشه دودی در خیابانها و میادین مستقر کرده اند.
نیروهای سرکوبگر با استقرار گسترده نیروهای خود در میادین و خیابانهای مرکزی شهر سعی در ایجاد رعب و وحشت در بین مردم دارند.
ولی مردم و بخصوص جوانان در نقاط مرکزی شهر حضور دارند و هر لحظه بر تعداد آنها افزوده می شود.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
17 اسفند 1389 برابر با 08 مارس 2011


http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است

وضعیت حاد جسمی دانشجوی زندانی علی عجمی در زندان گوهردشت کرج


بنا به گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دموکراسی در ایران " بازجویان وزارت اطلاعات از درمان دانشجوی زندانی علی عجمی که مبتلا به سینوزیت حاد است ممانعت می کنند.
علی عجمی دانشجوی رشته حقوق دانشگاه تهران در جریان اعتراضات گسترده مردم ایران با یورش مأمورین وزارت اطلاعات به منزلشان دستگیرو در حال حاضر در سالن کاملا ایزوله شده 12 بند 4 زندان گوهردشت کرج زندانی است. او چند هفته است که از بیماری حاد سینوزیت ( عفونت سینوس ها) رنج می برد . علائم این بیماری شامل درد شدید در تمام ناحیه صورت به خصوص چشم ها ، تورم صورت ، تب و لرز می باشد.علیرغم شرایط حاد و دردهای شدید بازجویان وزارت اطلاعات مانع درمان وی هستند.
از طرفی دیگر این دانشجوی زندانی از داشتن ملاقات با خانواده اش بدلیل مسافت طولانی و محدودیتهای قرون وسطایی موجود محروم است و ارتباط تلفنی آنها با خانواده هایشان همچنان قطع می باشد ، عدم اطلاع خانواده از عزیزشان باعث نگرانی شدید آنها شده است.
لازم به یادآوری است علی عجمی دانشجوی حقوق دانشگاه تهران در20 بهمن سال 88 با یورش وحشیانه مأمورین وزارت اطلاعات به منزل پدری اش در سبزوار دستگیر و به اداره اطلاعات مشهد برده شد. در اداره اطلاعات مشهد مورد شدیدترین شکنجه های جسمی و روحی قرار گرفت. سپس به بند 209 زندان اوین منتقل و تحت بازجویی و شکنجه های جسمی و روحی بازجویان وزارت اطلاعات قرار گرفت. او بیش از 2 ماه در سلولهای انفرادی بند 209 و ماهها بلاتکیف در بند 350 زندان اوین زندانی بود. پس از 8 ماه بلاتکلیفی در شعبه 15 دادگاه انقلاب توسط صلواتی معروف به قاضی مرگ محاکمه و به 4 سال زندان و تبعید به زندان گوهردشت کرج محکوم گردید. اتهامات وی تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت نظام عنوان شده بود. حکم 4 سال زندان وی در شعبه 54 دادگاه تجدید نظر توسط موحد به دو سال حبس تقلیل یافت.
در حال حاضر تعدادی از زندانی سیاسی که در شرایط حاد جسمی بسر می برند به دستور بازجویان وزارت اطلاعات از درمان محروم هستند که از جملۀ آنها بازاری زندانی محسن دکمه چی،منصور اسالو،ماشالله حائری،شیرمحمد رضایی را می توان نام برد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،شیوۀ قرون وسطایی و غیر انسانی قوۀ قضاییۀ ولی فقیه علی خامنه ای و بازجویان وزارت اطلاعات مبنی بر عدم درمان زندانیان سیاسی که در شرایط وخیم جسمی بسر می برند به عنوان جنایت علیه بشریت محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار اقدامات عملی برای ارجاع پرونده رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به شورای امنیت سازمان ملل جهت گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
17 اسفند 1389 برابر با 08 مارس 2011
گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل

http://hrdai.net
info@hrdai.net
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
استفاده از گزارشهای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران تنها با ذکر منبع مجاز است