۱۳۸۷ فروردین ۱۲, دوشنبه

سالارکیا معاون سعید مرتضوی از درمان دکتر علوی ممانعت می کند

بنابه گزارشات رسیده از زندان گوهرداشت کرج دکتر مصطفی علوی پژوهشگر زندانی، در روزهای اخیر بیماری ایشان شدت یافته است، و علیرغم توصیه کتبی بهداری زندان مبنی بر انتقال او به بیمارستانی در خارج از زندان برای تحت درمان فوری قرار گرفتند. ولی سالارکیا و حسن زارع دهنوی معروف به قاضی حداد از دادن اجازه درمان به او و یا انتقال او به بیمارستان خوداری می کنند.

خانواده دکتر علوی در طی چند هفتۀ اخیر پیگیریهای مستمر برای انتقال دکتر علوی به بیمارستان جهت درمان ایشان انجام داده اند اما تا به حال به نتیجه ای نرسیده است . آنها با سالارکیا معاون سعید مرتضوی در امور زندانها موضوع درمان او در بیمارستان و توصیه کتبی بهداری زندان را با سالارکیا در میان گذاشته اند. سالارکیا در جواب خانواده دکتر علوی گفته است: به هیچ وجه نمی گذارم بیاد، اگر اعلام کنند الان رو به قبله است و داره می میره من موافقت نمی کنم بیاد، هر دستوری هم بدهند من انجام نمی دهم این باید اینجا بماند.

از طرفی دیگر علی محمدی معاون رئیس زندان گوهرداشت فشارها و تهدیدات و اذیت آزار ها را علیه دکتر علوی افزایش داده است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ،محروم کردن زندانیان سیاسی بیمار از درمان و نگهداری آنها در شرایط غیر انسانی را محکوم می کند و از سازمانهای حقوق بشری خواستار اقدامات عملی برای پایان دادن به نقض اولیه قوانین حقوق بشر در ایران است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

13 فروردین 1387 برابر با اول آپریل 2008

شرایط ذکر شده فوق را به سازمانهای زیر گزارش شد

1- عفو بین الملل

2- شورای حقوق بشر سازمان ملل

3- کمیسر عالی حقوق بشر

4- دیدبان حقوق بشر

http://pejvakzendanyan.blogfa.com

pejvak_zendanyan@yahoo.com

pejvakzendanyan@gmail.com

tel. : 0031620720193

۱۳۸۷ فروردین ۷, چهارشنبه

برخوردهای غیر انسانی حسن زارع دهنوی و ناصریان با خانوادهای زندانیان سیاسی قتل عام 1367

بنابه گزارشات رسیده در طی هفته های اخیر فشار بر خانواده های زندانیان سیاسی قتل عام شده در سال 1367 شدت یافته است.آنها خودسرانه دستگیر و زندانی می شوند و یا اینکه به دادگاه فرا خوانده می شوند و مورد محاکمه قرار می گیرند و یا تهدید به اخراج از محل کار خود می شوند. همچنین آقایان علی صارمی، محمد علی منصوری و ناصر سوداگری همچنان در زندان بسر می برند و از آزادی آنها خوداری می کنند.

آقای علی صارمی که 11 شهریور 1386 پس از شرکت در مراسم نوزدهمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی 1367 با یورش مامورین وزارت اطلاعات، در منزل دستگیر و به بند مخوف 209 اوین منتقل گردید. او بیش از 4 ماه در سلولهای انفرادی و نزدیک به 7 ماه در شکنجه گاه 209 اوین بسر برد، و در طی این مدت دائم مورد بازجوئی و در حین بازجوئی تحت شکنجه های وحشیانه قرار داشت . آقای صارمی بیش از 1 هفته است که در قرنطینه زندان اوین بسر می برد،او از نارسائی شدید در غده تیروئید رنج می برد و می بایست روزانه داروهای خود را مصرف نماید. بازجویان وزارت اطلاعات برای تحت فشار قرار دادن او تا به حال 2 بار داروهای او را قطع نمودند بار اول هنگام انتقال به بند 209 و در حال حاضر که در قرنطینه بسر می برد از روز گذشته به دلیل قطع دارو هایش بیش از یک هفته وضعیت جسمی او رو به وخامت گراییده و به سختی قادر به تکلم است. تلاشهای خانواده او برای انتقال به مراکز درمانی تا به حال بی نتیجه بوده و زارت اطلاعات از انتقال او به مراکز درمانی ممانعت می کند.

خانم مهین صارمی همسر آقای صارمی هفته گذشته به اجرای احکام دادگاه انقلاب شهر ری برای آزاد کردن سند منزلشان مراجعه کردند او به دستور فردی بنام معصومیان قاضی این دادگاه بازداشت شد و قصد انتقال او را به زندان اوین داشت ولی با اخاذی از این خانواده ایشان را پس از ساعتها بازداشت آزادکردند. خانم صارمی قبل از این به دلیل پیگیری حقوقی وضعیت همسرشان بدستور راسخ دستگیر و چندین هفته در سلولهای انفرادی بند 209 بازداشت شده بود.

آقای محمد علی منصوری نزدیک به 7 ماه در بند مخوف 209 اوین بود که بیش از 4 ماه آن را در سلول انفرادی و تحت شکنجه قرار داشت او اخیرا به بند عمومی منفقل شده .آقای منصوری چند هفته پیش به دادگاه انقلاب برده شد و توسط فردی بنام مقیسه معروف به ناصریان از دست اندکاران اصلی قتل عام زندانیان سیاسی 1367 می باشد و اخیران به عنوان قاضی، زندانیان سیاسی را مورد محاکمه قرار میدهد. رفتار او با زندانیان وحشیانه است و برخوردهای او بیشتر به بازجویان شباهت دارد تا قاضی و در مواجه با زندانیان سیاسی بازمانده از قتل عام 1367 گفته است که چرا شما زنده ماندید ؟ و چرا شما را نکشتند؟

خانم معصومه منصوری از دانشجویان امیر کبیر، بدلیل پیگیری وضعیت پدرش آقای منصوری در آبان ماه 1386 بدستور راسخ دستگیر و چندین هفته در سلولهای انفرادی بند 209 زندان اوین بازداشت بود. بازجویان وزارت اطلاعات و راسخ برای او پرونده سازی کرده اند خانم منصوری هفته گذشته به شعبۀ 15 فراخوانده شد و توسط فردی بنام صلواتی قاضی این شعبه مورد محاکمه قرار گرفت . صلواتی در بدو شروع کارش خطاب به خانم میرزائی وکیل خانم منصوری چنین گفت : می دونی که گرفتن چنین پرونده ای چقدر برای سوابق کاری تو ضرر دارد، برو پرونده مواد مخدریها را بگیر توی آن پول بیشتر است . صلواتی در حین محاکمه با داد و فریاد و پرخاشگری برخورد می کرد و به خانم منصوری اجازه مشورت با وکیلش نمی داد و خانم منصوری را از کنار وکیلش جدا کرد و وادار کرد که در نقطه دیگری بنشیند. رفتار صلواتی با وکیل تحقیر آمیز و غیر انسانی بود.

آقای ناصر سوداگری 11 شهریور 1386 دستگیر و به بند 209 اوین انتقال داده شد او ماه گذشته مورد محاکمه قرار گرفت و به صرف شرکت در نوزدهمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی 1367 به 1 سال زندان محکوم شد. پدر آقای سودگرای هفته گذشته در گذشتند .حسن زارع دهنوی معروف به قاضی حداد هنگامی که پدر آقای سوداگری در آستانه مرک بود اجازه آخرین وداع با پدرش به او داده نشد. ، همچنین وقتی که پدر آقای سوداگری در گذشتند به او اجازه شرکت در مراسم خاکسپاری داده نشد .حسن زارع دهنوی ابتدا به خانواده سوداگری گفته بود که اگر سندی را بعنوان وثیقه قرار دهند به او اجازه خواهد داد که در مراسم خاکسپاری پدرش حضور یابد ولی پس از چند روزدوندگی و متحمل شدن هزینه های سنگین از حضور او درمراسم پدرش ممانعت کردند. این یکی از شیوه های غیر انسانی حسن زارع دهنوی است که با وعده دادن و دواندن خانوادها و نهایتا عمل نکردن به آن سعی بر وارد کردن حداکثر فشار روحی برآنها است.

لازم به یادآوری است که سازمان عفو بین الملل طی فرآخوانی که در تاریخ 2 نوامبر 2007 صادرکرد زندانی کردن خانواده های قتل عام 1367 را محکوم نمود.و در این فرآخوان در مورد قتل عام زندانیان سیاسی در سال 1367چنین ادامه مید هد: عفو بين الملل بر اين گمان است که این اعدامها یک جنایت علیه بشریت محسوب می شود. طبق قانون بین المللی که در سال 1988 معتبر بوده جنايت ها عليه بشريت عبارتند از حملات گسترده يا سيستماتيك عليه شهروندان، بنا به دلايل تبعيض آميز, از جمله سياسي بايد يك تحقيقات مستقل و بي طرفانه دربارة اعدام هاي 1988 صورت گيرد و تمامي مسئولان (آن) مي بايست در برابر عدالت قرار گيرند و مجازات هاي مقتضي دريافت كنند.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، محروم کردن زندانیان سیاسی برای آخرین دیدار با بستگانشان و یا شرکت در مراسم خاکسپاری، قطع داروهای آنها ،پرونده سازی و محاکمه خانواده آنها و ادامه بازداشت اعضای خانوادهای قتل عام زندانیان سیاسی 1367 و پرونده سازی و مورد محاکمه قرار دادن آنها بدلیل شرکت در مراسمی که بستکانشان بدستور این رژیم به قتل رسیده اند را محکوم می کند و از سازمانهای حقوق بشری خواستار مداخله برای آزادی فوری آنها است

فعالین حقوق بشر ودمکراسی در ایران

7فروردین 1387 برابر با 26 مارس 2008

شرایط زندانیان سیاسی فوق به سازمانهای زیر گزارش شد

1- عفو بین الملل

2- شورای حقوق بشر سازمان ملل

3- کمیسر عالی حقوق بشر

4- دیدبان حقوق بشر

http://pejvakzendanyan.blogfa.com

pejvak_zendanyan@yahoo.com

pejvakzendanyan@gmail.com

tel. : 0031620720193

۱۳۸۶ اسفند ۲۳, پنجشنبه

جواد علیخانی دانشجوئی که تحت وحشیانه ترین شکنجه ها ی بازجویان وزارت اطلاعات قرار داشت

بنابه گزارشات رسیده از زندان سپیدار اهواز آقای جواد علیخانی 27 ساله دانشجوی دکترای دامپزشکی دانشگاه چمران اهواز در تاریخ 28 مهر 1386 همراه با تعدادی دیگر از دانشجویان در کیانپارس اهواز دستگیر و به یکی از زندانهای مخفی وزارت اطلاعات در اهواز منتقل شدند. در حین انتقال به بازداشتگاه مخفی وزارت اطلاعات مورد ضرب وشتم وحشیانه 6 مامور دستگیر کننده قرار داشتند.پس از آن دانشجویان زندانی را به سلولهای انفرادی منتقل کردند . بازجویان وزارت اطلاعات در اواخر شب آقای علیخانی و سایر دانشجویان را در نقاطی مجزا مورد بازجوئی قرار می دادند. همراه هر بازجو 2 الی 3 مامور دیگر بودند که در حین بازجوئی دانشجویان را تحت شکنجه های وحشیانه جسمی و روحی قرار می دادند. یکی از شیوه های شکنجه بازجویان این بود که به مدت طولانی دانشجویان را مورد شدید ترین شکنجه های فیزیکی خود قرار می دادند که منجر به زخمی شدن و خونریزی زندانی می گردید شکنجه اینقدر ادامه می یافت تا اینکه توان جسمی زندانی به تحلیل رود سپس بازجو بازجوئیهای خودش را شروع می کرد و اگر جوابهای مد نظربازجو داد نمی شد علاوه بر بی خوابی شکنجه های فیزیکی با شدت بیشتر ادامه پیدا می کرد که همراه با تحقیر و توهین بود. بازجویان خواهان گرفتن اعتراف به مواردی که از قبل تعیین کرده بودند.

آقای جواد علیخانی به مدت 3 هفته متوالی در سلولهای انفرادی یکی از زندانهای مخفی وزارت اطلاعات اهواز تحت وحشیانه ترین شکنجه ها قرار داشت، بطوریکه در این مدت در حدود 10 کیلو وزن کم کرده بود. سپس او به شعبه 1 بازپرسی دادگاه انقلاب توسط فردی بنام بارانی که قبلا بازجوی وزارت اطلاعات بوده و در حال حاضر به عنوان بازپرس مشغول بکار است مورد بازپرسی قرار گرفت.

آقای علیخانی پس از 3 هفته زندانی بودن در سلولهای انفرادی وزارت اطلاعات، او را به زندان کارون منتقل کردند و 2 هفته در این زندان بازداشت بود سپس به زندان سپیدار اهواز که محل نگهداری مجرمان عادی و خطرناک است انتقال داده شد و تا به حال در این زندان بسر می برد.

آقای جواد علیخانی تا به حال در 2 دادگاه مورد محاکمه قرار گرفته است ، در دادگاه اول به اتهام توهین به مقدسات توسط فردی بنام طباطبائی مورد محاکمه قرار گرفت که پرونده او رادر این مورد به دادگاه کیفری استان ارجاع داده شد. دومین دادگاه او در دادگاه انقلاب که در حدود 2 ماه پیش برگزار گردید که تا به حال حکمی علیه او صادر نگردیده است. زمانی که او در دادگاه حاضر شد در اثر شکنجه های وحشیانه قادر به ایستادن و یا نشستن بر صندلی نبود.

خانواده علیخانی در 3 هفتۀ اول بازداشت فرزندشان هیچگونه اطلاعی از وضعیت فرزندشان نداشتند. زمانی که پس از پیگیریهای مستمر موفق به ملاقات با فرزند خود شدند، و وقتی که با جواد روبرو شدند او بسیار لاغر و در اثر شکنجه دردمند بود ولی روحیۀ بالائی داشت.او 11 کیلو وزن کم کرده بود . این خانواده علیرغم اینکه در کرج ساکن هستند و برای مراجعه به اهواز صدها کیلومتر مسافت را با هزینه های زیاد می بایست بپیمایند ولی دائم با توهینها و تهدیدات مامورین وزارت اطلاعات مواجه هستند. تلاشهای مستمر آنها برای آزادی فرزندشان تا به حال بی نتیجه بوده و وزارت اطلاعات از آزادی او ممانعت می کند و با پرونده سازی قصد محکومیت او را دارند. ملاقاتها این خانواده در حال حاضر با حضور مامورین انجام می گیرد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، خواستار آزادی فوری تمامی زندانیان دانشجوئی در زندانهای ایران است و از دبیر کل سازمان ملل و کمیسر عالی حقوق بشر و سازمانهای حقوق بشری خواستاراقدامات عملی برای آزادی دانشجویان زندانی در ایران است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

23 اسفند 1386 برابر با 13 مارس 2008

شرایط زندانیان سیاسی فوق را به سازمانهای زیر گزارش شد

1- عفو بین الملل

2- شورای حقوق بشر سازمان ملل

3- کمیسر عالی حقوق بشر

4- دیدبان حقوق بشر

http://pejvakzendanyan.blogfa.com

pejvak_zendanyan@yahoo.com

tel. : 0031620720193

۱۳۸۶ اسفند ۱۹, یکشنبه

دستور تبعید 5 زندانی سیاسی توسط وزارت اطلاعات

بنابه گزارشات رسیده از زندانها ی مختلف ایران در طی هفتۀ گذشته 5 زندانی سیاسی به زندانهای مختلف ایران تبعید شدند.این نقل و انتقالات به دستور وزارت اطلاعات انجام شده. شرایط زندانهای که زندانیان سیاسی به آنجا تبعید شدند غیر انسانی است. زندانیان سیاسی که در روزهای اخیر تبعید شده اند عبارتند از : آقای هاشم شاهی نیا به زندان بندر عباس ،خانم شهلا زرین فر به بند زنان زندان گوهرداشت ،آقایان اصغر و حمید بنازاده به زندان گوهرداشت کرج و آقای عباس لسانی به زندان یزد.

روز سه شنبه 14 اسفند 3 ماشین از مامورین وزارت اطلاعات برای تحویل گرفتن آقای عباس لسانی و تبعید او به زندان یزد ، به زندان اهر مراجعه کردند.آقای لسانی نسبت به تبعید خود اعتراض نمود که با یورش وحشیانه مامورین وزارت اطلاعات مواجه گزدید و او را به شدت مورد ضرب و شتم قرار داند که در اثر این ضرب و شتم ها چشم چپ او دچار کبودی گردید آقای لسانی روز چهارشنبه 15 اسفند همراه با ضرب وشتم به زندان یزد تبعید گردید. روز پنجشنبه 16 اسفند طی تماسی کوتاهی که با خانواده اش داشت، اعلام کرد که در سلولهای انفرادی زندان یزد بسر می برد و در اعتراض نسبت به رفتارهای غیر انسانی و تبعیدش به زندان یزد دست به اعتصاب غذا زده است. خانواده آقای لسانی روز چهارشنبه به دادستانی و شورای تامین شهر تبریز مراجعه کرد و خواستار علت تبعید همسرش به یزد شده بود ولی نوبخت دادستان تبریز با خانواده آقای لسانی برخوردی عی انسانی داشت و با جملاتی توهین آمیز مانند برو گم شو وجملات دیگر به آنها پاسخ داد ،و به افراد حفاظتش دستور داد که آنها را از اطاق خود بیرون کنند. همچنین در روزهای اخیر مامورین وزارت اطلاعات خانواده آقای لسانی را تحت مراقبت شدید خود قرار داده اند.

آقایان اصغر و حمید بنازاده امیر خیزی روز سه شنبه 14 اسفند به قرنطینه زندان گوهرداشت انتققال داده شدند ، آنها در طی این مدت از امکانات اولیه محروم بودن و حتی امکان استفاده از حمام به آنها داده نشد.آنها توسط فردی بنام مقیسه معروف به ناصریان در تاریخ 22 دی ماه 1386 به صورت تلفنی به دادگاه انقلاب فرا خوانده شدند وبدون داشتن وکیل و حق دفاع و با توهین مورد محاکمه جند دقیقه ای قرار گرفتند . مقیسه معروف به ناصریان خطاب به آقای بنازاده چنین گفت: تو در سال 1367 نباید آزاد می شدی ،چرا تو را نکشتند؟

خانم شهلا زرین فر 50 ساله روز شنبه 14 اسفند از بند 3 زندان زنان اوین به زندان گوهرداشت کرج تبعید گردید.او در یک ساول بسیار کوچک که 4 زندانی در آن جا داده شده است قرار دارد. این زندان طبق طبقه بند ی سازمان زندانها برای نگهداری زندانی عادی با جرائم قتل می باشد. خانم زرین فر بخاطر دیدار بافرزندش در 22 دی ماه 1386 تلفنی به دادگاه احضار شد و توسط فردی بنام مقیسه معروف به ناصریان محاکمه و محکوم به یک سال زندان گردید.

زندانی دیگر که در روزهای اخیر به زندان بندر عباس تبعید شده آقای هاشم شاهی نیا است.

لازم به یاد آوری است که مقیسه معروف به ناصریان اخیرا در دادگاههای انقلاب فعال شده ، او یکی از کسانی است که در دهۀ 60 و بخصوص در قتل عامهای زندانیان سیاسی در سال 1367 نقش عمدهای داشت. و به خاطر جرائم غیر انسانی که انجام داده است بعنوان فردی که جنایت علیه بشریت را مرتکب گردیده ولی دو باره در نقش قاضی به جنایتهای ضد بشری خود ادامه می دهد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، شیوه جدید فشار علیه زندانیان سیاسی که بصورت تبعید به زندانهای با شرایط غیر انسانی، توسط وزارت اطلاعات، که تا بحال در حق 5 زندانی سیاسی رواداشته شد را محکوم می کند. و از سازمانهای حقوق بشری خواستار دخالت برای پایان دادن به نقض قوانین بین المللی که دستاورد گرانبهای بشریت است و ایران موظف به رعایت آن است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

19 اسفند 1386 برابر با 9 مارس 2008

شرایط زندانیان سیاسی فوق را به سازمانهای زیر گزارش شد

1- عفو بین الملل

2- شورای حقوق بشر سازمان ملل

3- کمیسر عالی حقوق بشر

4- دیدبان حقوق بشر

http://pejvakzendanyan.blogfa.com

pejvak_zendanyan@yahoo.com

pejvakzendanyan@gmail.com

tel. : 0031620720193